جشنواره بین‌المللی فیلم گوای هند در سال 2021 و بهترین فیلم‌های آن

پنجاه و دومین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم گوای هند در 20 نوامبر 2021 در گوا برگزار می‌شود. این جشنواره نمایشی بیش از 300 فیلم از سراسر جهان را نمایش خواهد داد و از فیلم‌سازان افسانه‌ای “مارتین اسکورسیزی” (Martin Scorsese) و “ایشتوان سابو” (Istevan Szabo) با جایزه یک عمر دستاورد “ساتیاجیت رأی” تقدیر خواهد کرد. این جشنواره همچنین به بازیگران برجسته سینمای کانادا “پونیت راجکومار” (Puneet Rajkumar) ، “برتران تاورنیه” (Bertrand Tavernier) ، “کریستوفر پلامر” (Christopher Plummer) ، “ژان کلود کریر” (Jean-Claude Carriere) و “ژان پاول بلموندو” (Jean-Paul Belmondo) ادای احترام خواهد کرد. در این ادای احترام، فیلم‌های “یکشنبه‌ای در شهر” (A Sunday in the Country) – 1984 ، “تمام پول‌های جهان” (All the Money in the World) – 2017 ، “بر دروازه ابدیت” (At Eternity’s Gate) – 2018 و “از نفس‌افتاده” (Breathless) – 1960 نمایش داده می‌شوند.

علاوه بر این، بخش ادای احترام مخصوص تقدیم “جیمز باند” ( “شان کانری” (Sean Connery) با نمایش 5 فیلم شامل 3 فیلم در نقش باند) خواهد شد. در این بخش شاهد نمایشی از فیلم‌های “از روسیه با عشق” (From Russia With Love) – 1963، “گلد فینگر” (Goldfinger) – 1964، “تسخیر ناپذیران” (Untouchables) – 1987، “فقط دوبار زندگی می‌کنید” (You Only Live Twice) – 1967 و “شکار برای اکتبر سرخ” (The Hunt For Red October ) خواهیم بود. بخش گذشته‌نگر جشنواره به “آندری کونچالوفسکی” (Andrei Konchalovsky) فیلمساز روسی با 5 فیلم و “بلا تار” (BélaTarr) فیلمساز مجارستانی با 4 فیلم اختصاص دارد. در اینجا 20 فیلم هیجان انگیز از جشنواره بین‌المللی فیلم گوای هند در سال 2021 را معرفی می‌کنیم. با پروشات همراه باشید.


18. “سکس بدفرجام یا پورن جنون‌آمیز” (Bad Luck Banging or Loony Porn)

کارگردان: رادو ژوده (Radu Jude) / زبان: رومانیایی / مدت‌زمان: 106 دقیقه

امی، معلم یک مدرسه بعد از اینکه ویدیوی جنسی شخصی‌اش در اینترنت بازگذاری می‌شود، شهرت خود را در معرض تهدید می‌بیند و مجبور می‌شود با والدینی که خواستار اخراج او هستند ملاقات کند. ولی او حاضر به تسلیم شدن نیست. “سکس بدفرجام یا پورن جنون‌آمیز” مجموعه‌ای از سه بخش جدا است: پیاده‌روی در شهر بخارست، سپس متنی سرگرم کننده مربوط به فحاشی، که هردوی این‌ها در بخش سوم، یعنی یک رویارویی داغ طنزآمیز به اوج می‌رسند.

اگر نمی‌دانید باید بگوییم که “سکس بدفرجام یا پورن جنون‌آمیز” با وجود عنوان ظالمانه‌اش یکی از مهم‌ترین کار های سینما در قرن 21 به شما می‌رود. از یک سو، هدف آن دعوت به تأمل درمورد ترجیح فعلی ما به فراموشی است و از سوی دیگر طوری رفتار می‌کند که انگار اهمیتی نمی‌دهد که مخاطب درون‌بینی سالم دارد یا نه.

همچنین بخوانید: رده‌بندی جنجالی‌ترین فیلم‌های تاریخ سینما؛ 10 اثر آزاردهنده و جدال‌آمیز


17. “برایتون چهارم” (Brighton 4th)

کارگردان: لوان تدیاشویلی (Levan Tediashvili) / زبان: گرجستانی / مدت زمان: 96 دقیقه

“کاخی” قهرمان سابق کشتی (با بازی “لوان تدیاشویلی” (Levan Tediashvili) که خود یک کشتی‌گیر سابق المپیک است)، همیشه به خانواده‌اش فکر می‌کند و در “برایتون چهارم” این موضوع او را به سمت سفر بین قاره‌ای هدایت می­کند. “کاخی” پس از تلاش برای پرداخت بدهی قمار برادرش، خانه محقر خود در جمهوری گرجستان را ترک می­‌کند تا پسرش “سوسو” (با بازی “گئورگی تابیدزه” (Giorgi Tabidze) را در بروکلین بیرونی ملاقات کند. همانطور که “کاخی” در پانسیون ساحلی برایتون “سوسو” (که اجتماعی از هموطنان مهاجر گرجستانی است) مستقر می­‌شود، متوجه می­‌شود که “سوسو” هم 14 هزار دلار بدهی به رئیس اوباش محلی (“یوری زور”) بدهکار است که این موضوع مانعی برای آینده “سوسو” در پزشکی شده‌­است.

داستان پدری که قول می‌دهد مشکل پسرش را حل کند و او را برگرداند واقعاً جالب بود. این پشتیبانی و حضور آرامش بخشی است که کسانی که آن را دارند باید آن را تصدیق و قدردانی کنند و کسانی که ندارند باید به یاد آن باشند و از آن قدرت بگیرند. “برایتون چهارم” که هم درمورد زندگی مهاجران در آمریکا و هم قدرت اجتماع است، فیلمی است که صرفاً بدلیل سادگی شدید داستان‌سرایی‌اش، همه باید آن را ببینند. به همین دلیل یکی از بهترین آثار جشنواره بین‌المللی فیلم گوای هند محسوب می‌شود.


16. “من آدم تو هستم” (I’m Your Man)

“آلما” (با بازی “مارن اگت” (Marren Eggert)) به منظور بدست آوردن بودجه تحقیقاتی برای مطالعات خود، پیشنهاد شرکت در آزمایشی فوق العاده را می­‌پذیرد. او باید به مدت سه هفته با “تام” (با بازی “دن استیونز”(Dan Stevens)) ، رباتی انسان­‌نما که برای خوشحال کردن اون طراحی شده ­است و متناسب با شخصیت و نیازهای اوست، زندگی کند. “من آدم تو هستم” یک فیلم عاشقانه سرگرم­ کننده درمورد روابط، عشق و معنای انسان بودن در عصر مدرن است.

در نقد این فیلم آلمانی که “مارن اگت” بخاطر بازی در نقش اصلی آن برنده جایزه خرس نقره­‌ای شد، باید بگوییم با وجود همه فراز و نشیب­‌ها، نقص­‌ها و پیروزی­‌ها، “من آدم تو هستم” روی نیاز آلما به درک خویش متمرکز می­‌ماند. این داستانی ساده است که نشان می­‌دهد مشکلات او ریشه در دنیایی دارد که از لحاظ فنی فلج نیست و اجازه‌­ی حرکت به او نمی­دهد. با این حال، از آنجایی که مشکل درونی است، تلاش او نیز دقیقاً باید همین­ گونه باشد.


15. “موشک قرمز” (Red Rocket)

کارگردان: شان بیکر (Sean Baker) / زبان: انگلیسی / مدت زمان: 128 دقیقه

“موشک قرمز” فیلم جدید و جسورانه “شان بیکر” نویسنده و کارگردان (فیلم‌­های “پروژه فلوریدا” و “نارنگی”) با بازی درخشان “سایمون رکس” (Simon Rex) که اجرایی جذاب و زنده داشت، یک فیلم تاریک و بامزه و انسانی از یک مرد آمریکایی منحصر به فرد و زادگاهی است که به زور او را تحمل می­‌کند.

“ایندی­وایر” (IndieWire) در نقد خود گفت: “درحالیکه “موشک قرمز” رگه داغ داستان­‌های خیابانی و بی­‌حمایت این فیلمساز درمورد امرارمعاش از طریق کار جنسی را ادامه می­دهد، فیلم بلافاصله یک رویکرد بصری جدید در همان زمینه ایجاد می­‌کند. در اینجا، “بیکر” یک آرمان­شهر شرکتی از دنیای دیزنی ایجاد می­کند که دیدگاهی روستایی­‌تر از رویای آمریکایی را پشتیبانی می­‌کند.

“موشک قرمز” ممکن است در ماه‌های منتهی به انتخابات 2016 اتفاق بیفتد – که البته حرکتی هوشمندانه است که به بیکر و نویسنده همکارش “کریس برگوچ” (Chris Bergoch) اجازه می‌دهد تا نماد ترامپ را بدون نیاز به مقابله با کووید قرض بگیرند – ولی این فیلم موفقیت‌های اجتناب ناپذیر اخیر کارگردان را رد می‌­کند. این فیلم داستانی درمورد افرادی است که در برزخی قدیمی­تر از زمان خود گیر کرده‌­اند. برخی افراد می­‌توانند در چنین محیطی زنده بمانند. “مایکی” جزو آن افراد نیست.


14. “اسپنسر” (Spencer)

کارگردان: “پابلو لارین” (Pablo Larrain) / زبان: انگلیسی / مدت زمان: 111 دقیقه

ازدواج پرنسس “دایانا” و پرنس “چارلز” مدت­‌هاست که سرد شده‌ ­است. اگرچه شایعات روابط پنهانی و طلاق زیاد است، ولی برای حضور در جشن‌­های کریسمس در کاخ “ساندرینگهام” ملکه صلح مقرر شده‌ ­است. خوردن و نوشیدن و تیراندازی و شکار وجود دارد. “دایانا” بازی را بلد است. ولی امسال همه‌­چیز عمیقاً متفاوت خواهد بود. “اسپنسر” اتفاقاتی را که ممکن است در آن چند روز سرنوشت­‌ساز رخ داده باشد نشان می‌­دهد.

“اسپنسر” فیلمی تحسین برانگیز است که هیچ شباهتی به داستان­‌های زندگی­نامه‌­ای خسته کننده ندارد. “لارین” و “نایت” (Knight) به جای اینکه میراث دایانا را در فرهنگ عامیانه برای انجام کار برای آنها باقی بگذارند، به اهمیت بالای شخصیت پردازی واقعی پی بردند.

همچنین بخوانید: سریال‌های مارول در آینده که بعد از شانگ چی اکران خواهند شد


13. “تیتان” (Titane)

کارگردان: ژولیا دوکورنو (Julia Ducournau) / زبان: فرانسوی / مدت ­زمان: 108 دقیقه

تیتان: فلزی بسیار مقاوم دربرابر حرارت و خوردگی است که آلیاژهایی با مقاومت کششی بالا دارد و بدلیل زیست­‌سازگاری بارزش اغلب در پروتزهای پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. داستان درمورد “الکسیا” و تلاش او برای یافتن خودش است. “ژولیا دوکورنو” کارگردان فرانسوی بعد از ترسناک آدم­خوارانه‌­اش به نام “خام”  (Raw)با یک کار فعال­‌تر و پربارتر به فیلم­سازی بازگشت.

“فیلم “تیتان” یک سواری متحول کننده است که شما را به چالش می‌­کشد تا فکر کنید؛ در عین حال شما را ساکت می‌­گذارد. “دوکورنو” در کار خود استاد است. او می­‌داند که چگونه با داستانی که با خشونتی وحشتناک شروع می‌­شود، مخاطب خود را بازی دهد. تنها برای اینکه شما را با یک تجربه احساسی که برای همیشه بر ذهن، بدن و روح شما اثر می‌گذارد، تنها بگذارد. “دوکورنو” موضوعات مختلفی از قبیل جنسیت، وحشت بدنی، تولد دوباره، هنجارهای جنسیتی و خشونت را بررسی می­کند. او درونا می­‌خواهد که ما با عشق آن را تمام کنیم.


12. “بدترین فرد در جهان” (The Worst Person in the World)

“جولیا” دارد سی ساله می­‌شود و زندگی­‌اش سخته آشفته است. بسیاری از استعدادهای او هدر رفته‌­اند و دوست­‌پسرش “اکسل” (یک رمان­نویس موفق گرافیک) که بزرگتر از اوست، به او فشار می‌­آورد تا رابطه­‌شان را جدی کنند. یک شب­، او در یک مهمانی با “ایویند” جوان و جذاب آشنا می­‌شود. طولی نمی­کشد که او از اکسل جدا شده و خود را وارد یک رابطه جدید دیگری می­کند به امید اینکه دیدگاهی جدید در زندگی­‌اش پیدا کند. اما او متوجه خواهد شد که برخی از انتخاب‌های زندگی از قبل مقدر شده‌اند.

“تایم اوت” (Time Out) در نقد این فیلم گفته‌ ­است: ” “بدترین فرد” شلوغ و پراز تجربه قابل تشخیص است. تمام آشفتگی‌­های زندگی روزمره اینجاست که “جولی” به پزشک شدن فکر می­کند، سپس یک عکاس عمیقاً عاشق اکسل می­‌شود، اما پس از آن احساس می­کند شور و شوقش محو می­شود و توسط “ایویند” (با بازی “هربرت نوردرام” (Herbert Nordrum)) جذب می­‌شود. ایویند شخصیتی­ که به سن خودش نزدیک­تر است و با احساس سرگردانی­‌اش در زندگی و نداشتن هدف آشنایی دارد. سوالاتی درمورد بلوغ می­پرسد، درمورد بزرگ شدن، درمورد اینکه بدانید چه زمانی رسیده‌­اید، یا اگر نمی­دانید دقیقاً به کجا می­روید، واقعاً می­توانید بدانید که رسیده‌­اید یا نه. هر فیلمی که بتواند پرسش‌­های مربوط به مرگ و میر را با صحنه­‌های خنده‌­دار و کاملاً زنده از رابطه­جنسی، ناهنجاری­‌های اجتماعی و خراب­کاری­های حرفه­ای و سرگرمی­های بیهوده ترکیب کند، فیلمی غنی است. عملکرد درخشان و کامل “رینسو” (Reinsve) بسیار شایسته تجلیل است.”


11. “سعاد” (Souad)

“سعاد” زنی 19 ساله زندگی دوگانه‌­ای دارد. سعاد درحالیکه درمیان خانواده و جامعه خود محافظه‌­کار و محجبه باقی­ است، درمورد تصویرش در فضای مجازی وسواس خاصی دارد و با چندین مرد رابطه مجازی دارد. او مدام در مورد زندگی شخصی خود دروغ می‌­گوید و تصاویری رؤیایی از یک زندگی دلخواه متفاوت را به نمایش می­‌گذارد. جاه طلبی­‌های او با تهاجمی به واقعیت زندگی او درهم می­شکند. مجموعه‌­ای از حوادث کوچک منجر به یک رویداد غم‌­انگیز می­‌شوند که باعث می­شود “رباب” خواهر کوچک 13 ساله او سفری واقعی را شروع کند و به دنبال پاسخ بگردد.

“گاردین” (The Guardian) در نقد این فیلم گفته است: “این ویژگی کارگردان مصری “آیتن امین” (Ayten Amin) علاوه بر ظرافت، لطافت و غم‌­انگیز بودن، یکی از آن فیلم­‌های نادر است که ارتباط تنگاتنگی با فضای آنلاین و رسانه­های اجتماعی دارد. با این وجود نیازی به نشان دادن توییت­‌ها و متن­‌ها در قالب جزئیات گرافیکی روی صحنه (کاری که اکثر فیلم‌­ها انجام می‌

­دهند) ندارد. فیلم “سعاد” درمورد تناقض اسرارآمیز بین تصویری که ما در رسانه‌های اجتماعی ارائه می‌کنیم و واقعیت پشت آن تأمل می‌کند و همچنین چگونه این اختلاف می­تواند خورنده باشد.”

همچنین بخوانید: بهترین فیلم‌های موزیکال دهه اخیر (رده‌بندی بر اساس امتیاز IMDb)


10. “پرها” (Feathers)

کارگردان: عمر الزهیری (Omar El Zohairy) / زبان: عربی / مدت زمان: 112 دقیقه

هنگام اجزای یک حقه شعبده‌­بازی در جشن تولد کودکان، اشتباهی رخ می‌­دهد و پدر بااعتبار خانواده به دردسر می‌افتد. سیلی از پوچی­‌های تصادفی گریبان وجود همه را می‌­گیرد؛ مادری که زندگی روزمره‌­اش وقف همسر و فرزندانش شده بود، اکنون از او خواسته می­‌شود که به میدان بیاید و از خانواده خود مراقبت کند. از در حینی که آسمان و زمین را به هم می‌دوزد تا شوهرش را برگرداند و بقای خانواده‌­اش را تضمین کند، دچار دگرگونی کامل می­‌شود.

“ورایتی” (Variety)  در نقد این فیلم گفته که اولین اثر فوق‌­العاده تاثیرگذار و کامل “الزهیری” مانند جریان الکتریکی جاری است. ولی با صراحت جدیت مطلق جلو می­‌رود؛ مانند یک “آکی کائوریسماکی” (Aki Kaurismaki) واقعاً سیاه­دل یا یک “عادل خان یرژانوف” کمی سبکدل­تر!”


9. “کوپه شماره 6” (Compartment No. 6)

کارگردان: یوهو کاسمانن / زبان:  فنلاندی / مدت زمان: 107 دقیقه

یک زن جوان فنلاندی با سوار شدن بر قطاری به مقصد بندر مورمانسک قطب شمالی از یک رابطه عاشقانه مرموز در مسکو فرار می‌­کند. این برخورد غیرمنتظره که زن را وادار کرده بود این سفر طولانی و یک کوپه کوچک را با یک معدنچی روسی شریک شود، باعث می­شود هر دوی آنها متوجه اشتیاق­شان برای ایجاد رابطه بشوند.

روزنامه “ایونینگ استاندارد” (Evening Standard) در نقد این فیلم می­‌گوید: “اولین تصور بعد از شنیدن خلاصه این است که “کوپه شماره 6” را با فیلم “پیش از طلوع” (Before Sunrise) – 1995 مقایسه کنیم؛ اما در فیلم خاموش اما پرمعنای “کاسمانن” نشانه‌­ای از عاشقانه­ عجیب و آرمانگرایانه­ “ریچارد لینکلیتر” (Richard Linklater) دیده نمی‌­شود. حتی عاشقانه نامیدن این فیلم زیاده ­روی به نظر می­رسد. در این فیلم شور و اشتیاق آشکار یا نمایش محبت خاصی دیده نمی­‌ود؛ ولی در عوض “کاسمانن” نوعی عشق رمانتیک منحصر به فرد اما واقع­ گرایانه را به تصویر می­کشد که یکی از بهترین فیلم‌های جشنواره بین‌المللی فیلم گوای هند است.”


8. “قدرت سگ” (The Power of the Dog)

کارگردان: جین کمپیون (Jane Campion) / زبان: انگلیسی / مدت زمان: 126 دقیقه

“فیل بوربانک” جدی و خوش­تیپ با چشمان رنگی و روشنش به طرز بی­رحمانه­‌ای فریبنده است. تمام عشق، قدرت و شکنندگی “فیل” در گذشته و در این زمین گیر کرده ­است: او می‌تواند یک گوساله گاو نر را با دو ضربه سریع چاقوی خود اخته کند؛ او برهنه در رودخانه شنا می­‌کند و بدنش را با گل آغشته می­‌کند. او گاوچرانی به قدرتمندی گاو است. سال 1925 است. برادران بوربانک دامداران ثروتمندی در مونتانا هستند. آن‌ها در رستوران “ردمیل” در راه بازار، با “رز”، بیوه­ دارای ملک و پسر حرف­ شنوی او “پیتر” آشنا می­‌شوند.

“فیل” آنقدر بی­رحمانه رفتار می‌­کند که هردوی آنها را به گریه می‌­اندازد. او از ناراحتی آنها لذت می­برد و گاوچران­‌های همراهش را به خنده می­اندازد. همه به جز برادرش “جورج” که رز را آرام می­‌کند و سپس برای ازدواج با او برمی­‌گردد. همانطور که “فیل” بین خشم و حیله­ گری در نوسان است، طعنه زدن او به رز شکلی ترسناک می‌­گیرد؛ جلوی چشم “رز” می‌­ماند و آهنگی که او دیگر قادر به نواختنش نیست را می­‌خواند. پسر “رز” را به طور آشکار تمسخر می­‌کند و این کار با تشویق زیردست‌­های گاوچرانش تشدید می­‌شود. سپس به نظر می‌رسد که “فیل” پسر را زیر دست و بال خود می‌­گیرد. آیا این حرکت و نرم شدگی برای این است که فیل را در معرض دید قرار دهد یا نقشه­‌ای است که بیشتر به تهدید تبدیل می‌شود؟

همچنین بخوانید: بهترین فیلم‌های درام سال‌های 2010 که احتمالا آنها را نمی‌شناسید


7. “قهرمان” (A Hero)

کارگردان: اصغر فرهادی / زبان: فارسی / مدت زمان: 127 دقیقه

“رحیم” (با بازی امیر جدیدی) بدلیل بدهی که قادر به پرداخت آن نبود در زندان است. از در مرخصی دو روزه‌­اش سعی می­کند طلبکار خود (محسن تنابنده) را متقاعد کند که شکایت خود را درمقابل پرداخت بخشی از مبلغ پس بگیرد. اما همه ­چیز طبق برنامه پیش نمی­‌رود.

“ای. وی. کلاب” (The A. V. Club) در نقد این فیلم که برنده جایزه بزرگ جشنواره کن است گفته: “در درام‌­های اصغر فرهادی که ساختاری عالی دارند و هیجان در لابه لای آنها دیده می­‌شود، هیچ شخصیت شروری وجود ندارد. فقط افراد ناکاملی هستند که برای فرار از بحران­‌های قانونی و اخلاقی که آن­ها را به دام انداخته تقلا می­‌کنند تا منافع شخصی­‌شان را با مفاهیم ضربه دیده و تحت فشار درست و غلط، منطبق کنند. البته چنین بر­می‌­آید که اگر شخصیت­‌های شرور واقعی در فیلم‌­های او وجود ندارند، ممکن است قهرمانان واقعی هم وجود نداشته باشد. نویسنده و کارگردان ایرانی این سؤال را با فیلم جدید و فوق‌­العاده‌­اش (که عنوان آن به اشرافیت طعنه می­زند)، مطرح می­کند. مفهومی که فرهادی، دراماتیست چیره دست، با استاده از آن همدردی ما را با مانورهای مشخص چندین بار زیر و رو خواهد کرد.” به همین دلیل این فیلم ایرانی هم جز بهترین فیلم‌های جشنواره بین‌المللی فیلم گوای هند است.


6. “اینترگالده” (Intregalde)

کارگردان: رادو مونتئان / زبان: رومانیایی / مدت زمان: 104 دقیقه

ماریا (با بازی “ماریا پوپیستاشو” (Maria Popistașu))، دن (با بازی “الکس بوگدان” (Alex Bogdan)) و “ایلینکا” (“ایلونا برزویانو” (Ilona Brezoianu)) درحالی­که با خودروی شاسی بلند خود در مسیر منتهی به شهر اینترگالده می­‌چرخند، به طور اتفاقی با مردی مسن و شوخ‌­طبع روبرو می­‌شوند. “کنته” (با بازی غیرحرفه­‌ای ولی خیره‌­کننده “لوکا سابین” (Luca Sabin)) که مردی بی­قرار و پرحرف است، می­‌خواهد به کارخانه­ چوب­بری که همان نزدیکی­ هاست برود. پس از آن، فیلم مسیری غیرمنتظره و خطرناک را دنبال می­‌کند؛ کنته با خاطرات و نشانه­‌هایی که از خود بروز می‌­دهد، و همچنین امتناع او از ماندن با گروه، در سرمای سخت، ثابت می­کند که قابل اعتماد نیست و معضلی اخلاقی ایجاد می­کند تا مرزهای دلسوزی “ماریا” ، “دن” و “ایلینکا” را آزمایش کند و ببیند که آن­ها چقدر در برابر حوادث ناگوار، به خصوص در شب، استقامت دارند.

“جشنواره بین‌­المللی فیلم تورنتو” (TIFF) گفته است که “جدیدترین اثر نویسنده رومانیایی “رادو مونتئان” درامی نافذ، مهیج و پرتعلیق درباره مرزهای بخشندگی است. زیرا سه نفر داوطلب که درحال امداد رسانی به روستایی دورافتاده هستند، توسط یک غریبه به مسیری انحرافی کشیده می­‌شوند.”


5. “همه­ چیز خوب پیش رفت” (Everything Went Fine)

کارگردان: فرانسوا اوزون (Francios Ozon) / زبان: فرانسوی / مدت زمان: 113 دقیقه

“امانوئل” پس از اینکه پدرش سکته مغزی می‌­کند، با بیماری او مواجه می‌­شود و این مرد بیمار و نیمه فلج از ” امانوئل” می­‌خواهد به او کمک کند تا به زندگی‌­اش پایان دهد.

“ورایتی” در نقد این فیلم گفته: “فیلم “همه چیز خوب پیش رفت” سرشار از درام خانوادگی لطیف و پیچیده است. اگرچه فیلمنامه صریح و غالباً خنده‌­دار “اوزون” آن را در ضربانی پایین نگه­ می­‌دارد. با شروع داستان، اتفاقات زیادی سپری شده و اگرچه خواسته­‌های “آندره” ضرب­‌العجل سختی را تعیین کرده‌­اند، ولی هنوز هیچکس با این قضیه کنار نیامده است. کسی که کمتر از همه از وضعیت اسفناک او متأثر شده ­است، همسر سابقش “کلود” ، مجسمه­ سازی است که خود او پس از نبردهای طولانی با بیماری و افسردگی از زندگی دل کنده است. “شارلوت رمپلینگ” (Charlotte Rampling) هنرپیشه مورد علاقه “اوزون” در نقشی خیلی کوتاه ولی درخشان، نقش “کلود” را به‌عنوان زنی اهل مطالعه و در شرایط سخت بازی می­کند. دوربین ویژگی‌های او را مانند آثار هنری خود کلود با دقت موشکافی می­‌کند و به دنبال جزئیات در نحوه بیان اوست.”

همچنین بخوانید: بهترین فیلم‌های علمی تخیلی دهه 90 میلادی (رده‌بندی بر اساس امتیاز Letterboxd)


4. “در مقابل صورت تو” (In Front of Your Face)

کارگردان: هونگ سانگ سو / زبان: کره­ای / مدت زمان: 85 دقیقه

یک بازیگر سابق با یک راز به سئول کره جنوبی برمی­‌گردد تا با خواهرش در یک آپارتمان زندگی کند. پس از اینکه تصمیم می­‌گیرد به بازیگری برگردد، با کارگردانی جوان آشنا می­‌شود که از او می­‌خواهد که به پروژه‌­اش بپیوندد.

در نقد این فیلم گفتیم: ” “هونگ سانگ سو” چنان رمز و راز آرامی را در یک درام انسانی به ظاهر ساده القا می­‌کند که تا پایان شما را تحت تأثیر قرار می­‌دهد. پتانسیل یکپارچه‌­ای برای یک ملودرام باشکوه در ساختار سه پرده­ متعارف فیلم به ویژه در اوج وجود دارد. اما ایده فیلم مینیمال است. درواقع، مانند یک مکالمه­ تصادفی در یک میز قهوه ­خوری (قبل از اینکه این بیماری همه­ گیر این حق را از شما بگیرد)، فراموش­‌شدنی است. با این حال، مراقبه‌­ای بدون عجله و حس واقعیت، فیلم را با قدرتی بیشتر از چیزی که در فیلمنامه خوانده می‌شود، تجهیز می­‌کند.”


3. “مموریا” (Memoria)

کارگردان: اپیچاتپونگ ویراستاکول (Apichatpong Weerasethakul) / زبان: انگلیسی / مدت زمان: 136 دقیقه

“جسیکا” (با بازی “تیلدا سوینتن” (Tilda Swinton)) از زمانی که با صدای بلندی در سپیده‌­دم وحشت­ زده شد، دیگر قادر به خوابیدن نیست. او وقتی برای دیدن خواهرش به بوگوتا رفته بود، با “اگنس” (با بازی “ژان بالیبار” (Jeanne Balibar)) دوست می‌­شود که یک باستان­ شناس درحال مطالعه بقایای انسانی کشف شده در یک تونل درحال ساخت است. “جسیکا” برای دیدن “اگنس” به محل حفاری می­‌رود. در شهر کوچکی در همان نزدیکی او به یک ماهیگیر به نام “هرنان” (با بازی “الکین دیاز” (Elkin Diaz)) برمی­‌خورد. آن‌ها در کنار رودخانه خاطرات خود را برای همدیگر تعریف می­کنند. وقتی روز به پایان می‌­رسد، “جسیکا” بیدار می­شود.

در نقد این فیلم گفتیم: “اثر “اپیچاتپونگ ویراستاکول” بسیار ظریف و بی­صدا است. نیاز به صبوری و سکوت اطراف شما دارد. از شما می­‌خواهد خود را در سفر جسیکا غرق کنید و دنیایی که او در آن زندگی می­کند را حس کنید. معنا بخشیدن به آن در رده دوم اهمیت قرار دارد. بنابراین، به منظور ارزیابی واقعی فیلم، آن را به تنهایی تماشا کنید و بعد، تنها بعد از آن بگردید که معنای آن چیست و چه نیست.”


2. “مادران موازی” (Parallel Mothers)

کارگردان: پدرو آلمودوار / زبان: اسپانیایی / مدت زمان: 120 دقیقه

دو زن به نام­‌های “جنیس” و “آنا” در یک اتاق بیمارستانی که قرار است در آن زایمان کنند، به هم­دیگر برمی­‌خورند. هردو مجرد هستند و به طور اتفاقی باردار شده‌­اند. “جنیس” که میانسال است، پشیمان نیست و خوشحال است. دیگری، “آنا” که نوجوان است، ترسیده، پشیمان و آسیب­‌دیده است. حین اینکه مانند خوابگردها در راهروی بیمارستان حرکت می‌کنند، “جنیس” سعی می­کند “آنا” را تشویق کند. کلمات اندکی که در این چند ساعت رد و بدل می­شود پیوند بسیار نزدیکی را بین این دو ایجاد می‌­کند که اتفاقاً عمیق‌­تر و پیچیده‌تر می­شود و زندگی آن­ها را به شکلی تعیین کننده عوض می­‌کند.

مجله “اسلنت” (Slant Magazine) در نقد این فیلم گفته: “این فیلم همان تسخیر درد و شکوه “آلمودوار” و همچنین منحنی­‌های روایی فیلم­‌های طغیان­گری که او در روزهای اولش ساخته بود را به نمایش می­‌گذارد. خیلی چیزها در “مادران موازی” اتفاق می‌­افتد و بسیاری از آن­ها نیازی به فاش شدن ندارند. به جز این­که می­‌گویند ” آلمودوار” همچنان با مفاهیم میراث و پاک­ شدگی بازی می­‌کند و یکی از بهترین فیلم‌های جشنواره بین‌المللی فیلم گوای هند است.”


1. “سنگریزه‌­ها” (Pebbles)

کارگردان: پی اس وینوتراژ / زبان: تامیلی / مدت زمان: 74 دقیقه

دو دهکده خشک که در فاصله 13 کیلومتری از جنوب تامیل نادو از هم جدا شده‌­اند، درامی را به نمایش می‌­گذارند که خورشید شاهد آن است. یک فرد الکلی که زنش را کتک می­زد، سفری را آغاز می­کند و پسر خردسالش را با خود می­کشاند تا همسرش که او را ترک کرده‌­بود را برگرداند. فضای زمین و احساسات انسانی در گرمای سوزان به طرز وحشیانه‌­ای قابل لمس بود. این سفر مملو از عرق و ردپای مردم عادی و موجودات خزنده و زمین­ متروکه است.

“نشنال هرالد” (National Herald) در نقد این فیلم گفته: “فیلم “سنگریزه‌­ها” به ما یک دید پرنده­ای از دنیای خشک شده‌­ای می­دهد که در تیرگی بی­شرمانه­‌اش عالی است. حتی زمانی که ” وینوتراژ” شما را با ثروت­‌های فراوانی که در کمین سادگی و برهنگی سینمایی اوست، تکان می‌­دهد.”

همچنین بخوانید: بهترین شخصیت‌های فیلم‌های کوئنتین تارانتینو با معرفی فیلم‌ که باید تماشا کنید


امیدواریم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید. منتظر شنیدن نظراتتان هستیم!

                               

دیدگاه‌ها

بستن فرم