10 فیلم جذاب و دیدنی که داستان زندگی بازیگران فیلم را نشان می‌دهند

نمی‌شود همیشه تنها درباره تاثیر کارگردان بر فیلم سخن گفت، گاهی اوقات باید به بازیگر هم توجه کرد. انتخاب بهترین بازیگر ممکن برای یک نقش می‌تواند بزرگ‌ترین تصمیم ممکن باشد. این موضوع ما را به یاد بازیگرانی چون دنیل دی لوئیس می‌اندازد که برای نشستن به جای شخصیت هرکاری کرده، مانند او زندگی کرده و رفتار می‌کنند. اما سوال مهم همیشه این است که کدام بازیگر بهتر در نقش نشسته و شخصیت را بهتر نشان می‌دهد؟

این 10 بازیگر و 10 فیلم در این باره بهترین مثال‌های ممکن هستند. بازیگرانی که آنقدر شبیه شخصیت خود زندگی کردند که این موضوع بر کیفیت کارشان تاثیر گذاشت. چه داستانی بهتر از داستان زندگی‌مان؟ این 10 فیلم برتر براساس زندگی شخصیت‌ها خلق شده‌اند. با پروشات همراه باشید.

1. همه‌چیز درباره ایو – All About Eve (بتا دیویس، 1950)

یکی از دلایل موفقیت بزرگ “بتا دیویس” نزد تماشاگر تمایل او برای پذیرفتن نقش های مسن بود، در حالی که بسیاری برای جوانی تقلا می کردند، او آنقدر پخته بود که چنین تجربه ای را بپذیرد. این موضوع در فیلم “همه چیز درباره ایو” مشخص است که “دیویس” در نقش بازیگر رو به افول “براودی مارگو چانینگ”، اجرا دارد. مارگو با طرفدارای به نام ایو (آن بکستر) آشنا می شود که به تدریج به دایره دوستان او وارد شده، گرچه در ابتدا یک طرفدار ناتوان است، بعدها به دستیار، جانشین و رقیب او تبدیل می شود.

“مارگو” عاشق کارش است، اما یک شخصیت حرفه ای است نه فقط یک ظاهرساز. “ایو” یک تیپ است، که تنها چشم هایی پر از انگیزه داشته و به مسیری که لایقش است وارد می‌شود. اجراهای دیگر این فیلم توسط بازیگرانی چون “تلما ریتر”، “جرج سندرز”، “سلست هوم”، “هیو مارلو” و مریلین مونرو که یکی از اولین اجراهای خود را ارائه می دهد، انجام شده است. بسیاری از این بازیگران نامزد اسکار شدند، به همین دلیل این فیلم در 14 قسمت نامزد اسکار شد، رکوردی که فیلم “تایتانیک” (Titanic) در سال 1997 و فیلم “لالالند” (La La Land) در سال 2016 آن را تکرار کرد.

اما نامزدی در اسکار تنها چیزی نیست که این فیلم را تعریف کند، نمایش بازیگری که یکی از نزدیکانش به زندان بان او تبدیل می شود، این فیلم را دیدنی می‌کند. “پس کمربندهای خود را بسته و آماده یک فیلم دیدنی باشید.”

همچنین بخوانید: 5 فیلم برتر ابرقهرمانی که از کتاب های کمیک اقتباس نشده اند

2. آنی هال – Annie Hall (وودی آلن، 1977)

فیلم های وودی آلن معمولا از زندگی واقعی الهام می‌گیرند. او مردی است که هرسال یک فیلم جدید ساخته و هرکدام از آنها به نوعی جذاب و دیدنی هستند. او در این فیلم داستان رابطه دو فرد عجیب و غریب را نشان می دهد.

بدون شک “الوی سینگر” خود “وودی آلن” و “آنی هال” خود “دایان کیتون” است، مخصوصا نام این شخصیت ها که از نام مستعار این بازیگران گرفته شده است. با این حال فیلم تمام براساس واقعیت ساخته نشده و “وودی آلن” با افزودن عناصری فیلم را تماما از آن خود می کند و به آن هویت جدیدی می بخشد.

“آلن” در هر صحنه فیلم نظریه کمدی و استعداد را نشان داده و نظریه را به حقیقت تبدیل کرده و آن را با نویسندگی، دیالوگ، بازیگری، تدوین و زمانبندی یکی می کند.

هنگامی که الوی و آنی روی سقف صحبت کرده و درباره تصویری در آپارتمان آنی صحبت می‌کنند، کلماتی روی صحنه نمایش داده شده، در حقیقت تفکرات آنها را حین صحبت کردن نشان می دهد. ابتدا کلمات را می شنویم و سپس متوجه تفکرات می شویم و هنگامی که الوی درباره تصویر سوال می کند درحقیقت به این می اندیشد: “در این فکرم که او برهنه چه شکلی می‌شود؟” این موضوع هم حقیقی و هم آشناست. “آلن” همیشه کمدی رمانتیک های دیدنی ساخته و هنوز هم فیلم ها تلاش می‌کنند استدانداردهای فیلمسازی او در 40 سال پیش را تکرار کنند.

همچنین بخوانید: 12 فیلم و سریال برتر تاریخ درباره وایکینگ ها

3. دزد دوچرخه – Bicycle Thieves (لامبرتو ماجورینی، 1948)

در حقیقت برای خلاصه کردن فیلم باید از تمام شخصیت ها نام برد نه فقط از شخصیت اصلی. در دهه 40 ایتالیا تغییرات اجتماعی و اقتصادی دشواری را تجربه می کرد زیرا جنگ جهانی دوم روح و روان مردم کشور را تحت تاثیر قرار داده بود. صنعت سینمای ایتالیا در پاسخ به این تغییرات موج فقر، سرکوب، بی عدالتی و افسردگی موجود در جامعه را به نمایش گذاشت.

یکی از مشخصه های فیلم‌های این دوره استفاده از نابازیگران و مردم عامی است. نتیجه کار مجموعه ای از فیلم های رئال است که واقعیت و حقیقت را نشان می دهد، زیرا نابازیگران کارهای روزمره خود را انجام می دهند تا ظلم و بی عدالتی جامعه را نشان دهد.

“دزد دوچرخه” هم از مستثنا نیست زیرا به مرکز جامعه ای می رویم که فقر در آن دست و پا زده و پدری را میبینیم که همه چیزش را می دهد تا دوچرخه خریده و با آن کار کند و خرج خانواده را بدهد. با سرقت دوچرخه، کاری از پس او برنمی آید، زیرا نظام اجتماعی و سیاسی که او در آن زندگی می کند کاری نخواهد کرد. دوره و زمانی سختی است که پس از هر تصمیمی حسرت خورده و جایی برای رستگار نیست.

همچنین بخوانید: 20 فیلم تاثیرگذار درباره زنان با اراده و شجاع

4. بردمن – Birdman (مایکل کیتون، 2014)

انتخاب بازیگران برای این فیلم یا بسیار احمقانه است، زیرا همه چیز آشکار شده و یا بسیار هوشمندانه است و شباهت با زندگی را نشان می دهد. یک بازیگر کهنه کار که زمانی برای حضور در نقش های ابرقهرمانی شهرت داشته، اکنون هرکاری می کند تا به روزهای اوج حرفه خود بازگردد. این موضوع شما را به یاد مایکل کیتون می اندازد، مگر نه؟

نکته جالب درباره این شخصیت این است که هنگام نوشتن داستان اصلا به یاد “کیتون” نبودند و پس از اتمام آن ناگهان متوجه شدند “کیتون” می تواند برای این نقش انتخاب خوبی باشد. نتیجه کار یک تجربه زندگی نامه ای و ماورایی است که کیتون استعداد بالقوه خود را به معرض نمایش می گذارد.

فیلم “بردمن” انرژی منحصربه فرد خود را دارد. حس تحرک، سبک و شور و حرارت این فیلم در هر لحظه حس می شود. بخشی از این انرژی توسط انرژی و احساس “کیتون” به دست می آید. عشق به خانواده و آرام کردن آنها پس از مدت زمان طولانی و تعهد روانی او به هنر به این تلاش او منجر می شود.

همچنین بخوانید: 10 فیلم برتر تاریخ درباره سوسیالیسم

5. ایزی رایدر – Easy Rider (پیتر فوندا، 1969)

در دهه 60 میلادی “پیتر فوندا” را یک نماد فرهنگی می دانستند، حتی مجله پلی بوی او را نماد افراد یاغی می دانست. او اغلب با گروه بردز و بیتل ها دیده می شد و قرص روانگردان مصرف می کرد، زیرا این قرص ها در دهه 60 مد بودند.

ما از دیدن فیلم های فراموش نشدنی و مرتبط با دنیای امروز لذت می بریم. با این حال فیلمی که کاملا ما را به آن دوره ببرد کمتر دیده شده و در حقیقت ایزی رایدر چنین فیلمی است.

فیلم به زندگی پیتر فوندا، پسر هنری فوندای افسانه ای می پردازد. هنگامی که هنری برای اولین بار پسرش را در این فیلم دید گفت او به یک مرد معماگونه تبدیل شده است. او نمی توانست متوجه شود چه دیده و آن به چه معناست. فوندای پیر نمی توانست آنچه را که جوانان می دیدند را دیده و درک کند و یا آنچه که می دید برایش دیوانه کننده و عجیب بود.

اما در حقیقت دنیس هاپر فیلمی حضور یافته و آن را کارگردانی می کند که کل نسل به دنبال آن بودند. داستان ساده ای که در آن دو نفر سوار موتور شده و در آمریکا و در میان مواد مخدر و رابطه جنسی و راک اند رول (با موسیقی متن Born to be Wild) و البته آزادی به ماجراجویی می پردازد.

همچنین بخوانید: برترین فیلم های ساخته شده درباره اعتیاد به الکل

6. آدم‌های بامزه – Funny People (آدام سندلر، 2009)

آدام سندلر بدون شک در حرفه خود پستی و بلندی های زیادی را متحمل شد، درست است؟ مطمئنا. با این حال مطمئنا جایی در وجود او یک بازیگر بااستعداد نهفته است و شیفته اجرا، ترانه نویسی، طنز و حتی نمایشنامه نویسی است، البته اگر به تعطیلات نرفته باشد.

“آدم های بامزه” یک فیلم دیدنیست که سندلر در آن نقش جرج سیمونز را ایفا می‌کند. او یک ستاره کمدی با حضور طولانی مدت در این عرصه است که به یک ستاره تبدیل شده و اکنون در کمدی های ضعیف حضور می یابد. اما زمانی که به سرطان خون دچار شده کمدی اجرا کرده و طنزپردازی (سث روگن) به نام ایرا رایت را به عنوان نویسنده خود انتخاب می کند.

در ورای این شخصیت چهره نمادین سندلر و حرفه طنز او و فراز و فرودهایش را میبینیم. گرچه جنبه هایی از این شخصیت یادآور سندلر است، اما این شخصیت با او تفاوت هایی دارد. سندلر یکی از شیرین ترین کمدین های این عرصه است و به همین دلیل هالیوود از آن استقبال کرده است.

سندلر خود را در نقش شخصیتی نشان می دهد که با دیگران بدرفتاری کرده و بی ادبی می کند. البته او در این باره قصد و غرض خاصی دارد. سندلر در “آدم های بامزه” استعداد خود را به نمایش گذاشته و احتمالا این اثر برترین اثر اوست.

همچنین بخوانید: ده فیلم برتر ژانر کمدی سیاه

7. ویل هانتینگ خوب – Good Will Hunting (مت دمون، 1997)

داستان پیدایش فیلم “ویل هانتینگ خوب” برکسی پوشیده نیست، زیرا مت دمون و بن افلک با همکاری هم فیلمنامه آن را نوشتند و این اثر نقطه عطف حرفه این دو بود. شباهت میان دمون و هانتینگ این است که هردوی آن ها در بوستون زندگی ساده ای دارند (نقش دوست او را افلک برعهده دارد). دمون براساس تجربیات خود این شخصیت و داستان ویل هانتینگ را نوشت.

داستان در زادگاه آنها محله کمبریج و موسسه ماساچوست (نزدیک به محل تحصیل دمون در هاروارد) رخ می‌دهد. ویل به دنبال دوست دخترش اسکایلر (مینی درایور) است که براساس دوست دختر واقعی او درآخرین سال های اقامت در کالج خلق شد. دمون در جوانی در آن فضا احساس راحتی نداشت. والدینش زمانی که او 2 ساله بود از هم جدا شدند و سبک زندگی مادرش در پرورش او مقبول دمون نبود.

دمون به گفته خودش در دوران نوجوانی به مشکلات شخصیتی دچار بود. با مشاهده روح از دست رفته ویل هانتینگ احساس آشفته دمون در جوانی را میبینید.

او یک مرد بااستعداد و هارت است که می تواند به کارهای بزرگی دست بزند اما از آنجاییکه توانایی های خود را نمیشناسد، این اتفاق برای او رخ نمی دهد.می توان گفت این فیلم نشان دهنده استعدادهای بالقوه و شاید فراموش شده خود دمون است. مت دمون نیز مانند ویل هانتینگ روح خود را فراموش کرد، اما سرانجام توانست خود را نجات دهد.

همچنین بخوانید: 12 فیلم جذاب و دیدنی شبیه فیلم ویل هانتینگ خوب (Good Will Hunting)

8. لالالند – La La Land (اما استون، 2016)

داستان “لالالند” تنها داستان اما استون نیست، بلکه داستان همه افرادی است که می خواهند به موفقیت برسند. زمانی که “اما” 15 ساله بود به همراه مادرش در آپارتمانی در لس آنجلس ساکن شد تا به دنبال بازیگری برود. به گفته خودش: “در تمام برنامه‌های کانال دیزنی شرکت کردم و برای نقش تمام دختران در کمدی ها تست دادم. اما هیچ نقشی به دست نیاوردم.” در این زمان به صورت مجازی درس می‌خواند و در مراکز تهیه غذای سگ ها کار می کرد.

شخصیت “میا” با بازی او در این فیلم هم از کالج حقوق بیرون آمد تا بازیگری کند و به صورت نیمه وقت در قنادی کار می کرد، همچنین در هر تستی که شرکت می کرد رد می شد. اما به دلیل علاقه به موزیک و آثار کلاسیک هالیوودی در این فیلم حضور یافت و فیلم موردعلاقه او “روشنایی های شهر” (City Lights) “چارلی چاپلین” است. اما در زمان شروع بازیگری از تجارب قبلی خود الهام گرفت، زیرا در نقش‌های مختف تست داد و پیش از ادای هر دیالوگ رد می شد.

در یک صحنه از فیلم تست بازیگری او متوقف شده و اشکش درمی‌آید. این اتفاقی بود که برای همبازی اش رایان گاسلینگ رخ داد. در حقیقت اغلب بازیگران با این شرایط مواجه شده اند. در این دنیای دشوار و با وجود استعدادهای فراوان رقابت بسیار زیادی وجود دارد و بدون داشتن روابط کافی نمی توان در آن به موفقیت رسید. اما اگر رویای بازیگری دارید، می‌توانید تلاش کرده و به جلو بروید.

همچنین بخوانید: نقد فیلم لالا لند: درخشش گازلینگ و استون در یک عاشقانه موزیکال

9. راکی – Rocky (سیلوستر استالونه، 1976)

هنگامی که سیلوستر استالونه داستان راکی را نوشت، آن را بر اساس تلاش های خود برای نویسندگی نوشته بود، اما از آنجاییکه کسی به چالش های پیش روی یک نویسنده توجه نمی کند، آن را با چالش‌های پیش روی یک بوکسور جایگزین کردند.

مسلما “راکی” اولین فیلم مربوط به بوکس نیست و پیش از آن نیز دراین باره فیلم های مختلفی ساخته شده بود، پس چرا فیلم “راکی” به چنین موفقیتی رسید؟ زیرا “سیلوستر” از صمیم قلب این داستان را نوشته بود و صداقت و صراحت “راکی بالبا” در هر شخصیتی دیده نمی‌شود.

صحنه ای که آدرین (تالیا شیر) با برادرش پائولی (برت یانگ) دعوا کرده و سپس به اتاقش می رود، از راکی می پرسد “هم خانه می خوای؟” و راکی می‌گوید “مطمئنا.” این دقیقا چیزی است که او باید بگوید و ما هم از صمیم قلب همین حس را داریم، به همین دلیل است که با شخصیت او ارتباط برقرار می‌کنیم.

بوکس برای راکی به منزله اهمیت راکی برای استالونه است. همانطور که راکی با چالش‌هایی مواجه بود، استالونه نیز باید با بودجه کم خود مبارزه می کرد و در تهیه این فیلم همه در مقابل او بودند. اما او توانست یک فیلم فراموش نشدنی بسازد که جایزه بهترین فیلم اسکار را به دست آورد و به چنین جایگاهی رسید.

همچنین بخوانید: 25 فیلم برتر سینما درباره اختلال چند شخصیتی

10. توتسی – Tootsie (داستین هافمن، 1982)

داستین هافمن به عنوان یکی از متعهدترین، پرشورترین و پرتلاش ترین بازیگران شناخته می شود. یک داستان محبوب درباره مرد ماراتون که در آن هافمن سه شبانه روز بیدار ماند تا شبیه مردی که از کمبود خواب رنج می برد، به نظر برسد. بنابراین او برای شباهت داشتن با شخصیت هرکاری کرد.

شخصیت مایکل دورسی با اجرای او یک بازیگر تازه کار در نیویورک است که استعداد بازیگری دارد، اما به علت شور و اشتیاق خود همیشه با انجمن بازیگران بحث داشته و به همین دلیل از جمع آنها خارج می شود.

در یک مکالمه خنده دار با مدیربرنامه‌اش می‌گوید در یک آگهی تبلیغات که نقش گوجه فرنگی را بازی می‌کرد رد شد زیرا نمی‌خواست بنشیند و مدعی بود که گوجه فرنگی نمی‌نشیند و این موضوع غیرمنطقی است. “تو گوجه فرنگی بودی! گوجه فرنگی منطق ندارد! گوجه فرنگی نمی‌تواند حرکت کند!” این چیزی بود که من گفتم! یک گوجه فرنگی چطور باید بنشیند؟ بله این میزان جنونی است که با آن سروکار داریم. هافمن با یک اجرای دیدنی شخصیت طنز بامزه‌ای را ایجاد کرد.

اما آنچه که در این فیلم مهم است اهمین نقش مایکل برای هافمن است. به گفته هافمن گریم های مختلف را روی صورت او امتحان کردند تا ببینند با ظاهر زنانه چگونه به نظر می رسد و زمانی که به او گفته شد ظاهر خوبی دارد، این مسئله تاثیر عمیقی روی روان او گذاشت.

“زمانی که خودم را در فیلم میبینیم به نظر زن جالبی است اما زنی نیست که اگر در مهمانی ببینیم با او قرار بگذارم زیرا انتظارتی که تصور داریم باید در یک زن وجود داشته باشد را دارد.” او با این فیلم متوجه شد مرد بدی است زیرا همیشه انتظار داشت با زنان زیبا باشد. و به گفته خودش “این فیلم هرگز برای من طنز نبود.”

همچنین بخوانید: 8 فیلم برتر تاریخ درباره خدایان و اساطیر یونان به همراه تریلر

امیدواریم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید. منتظر شنیدن نظراتتان هستیم!