بیوگرافی داستین هافمن از کودکی تا به امروز + تصاویر

داستین هافمن (Dustin Hoffman) هنرپیشه مشهور سال‌های نه چندان دور هالیوود است که 6 بار نامزد دریافت جایزه اسکار شده است و موفق شده در سال‌های 1979 و 1988، جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را برای بازی در فیلم‌های «کرامر علیه کرامر» (Kramer vs. Kramer) و «مرد بارانی» (Rain Man) به خانه ببرد. در این مطلب بیوگرافی این بازیگر را مرور می‌کنیم. با پروشات همراه باشید.

اطلاعات کلی

بیوگرافی داستین هافمن

داستین لی هافمن یک بازیگر تئاتر و سینما، کارگردان و تولیدکننده آمریکایی است. در فهرست فیلم شناسی این بازیگر نقش‌های مختلف دیده می‌شود. هافمن تا به امروز یکی از سخت کوش ترین بازیگران تاریخ هالیوود است. او جزئیات شخصیت‌های داستان را به دقت می‌خواند و به همکارانش کمک می‌کند تا در حین فیلم برداری فیلم به روان شناسی هر قهرمان پی ببرند.

داستین در خانواده پیانیست جاز لیلیان گلد و هری هافمن، که مشاغل مختلف را تغییر امتحان کرد، به دنیا آمد. نام این بازیگر براساس بازیگر مورد علاقه مادرش یعنی داستین فارنوم انتخاب شد. این پسر دومین فرزند خانواده بود و همیشه سایه برادر بزرگترش رونالد را بر سر خود حس می‌کرد زیرا او در همه چیز برتر بود. دلیلش این بود که برادرش هم یک دانش آموز ممتاز بود و هم اینکه در سال‌های نوجوانی در فیلم معروف “آقای اسمیت به واشنگتن می‌رود” (Mr. smith Goes to Washington) بازی کرده بود.

درس داستین چندان خوب نبود. در ابتدا این کودک همانند عقب مانده‌ها بود. زیرا در سن 3 سالگی هنوز نمی‌توانست حرف بزند. در مدرسه درسش اصلاً خوب نبود، پس از بزرگ شدن همیشه یک پسر خجالتی بود و بچه‌های دیگر مسخره‌اش می‌کردند. حتی یکی از این شوخی‌ها باعث شد که داستین در کلاس هفتم از مدرسه اخراج شود.

این نوجوان در تئاتر مدرسه نقش کوتاهی داشت و دانش آموزان دبیرستانی او را تشویق کردند که در پایان نمایش بر سر صحنه رفته و بگوید “امیدواریم خدا محافظمان باشد، لعنتی”. یکی از بچه‌ها از او خواست چنین چیزی بگوید، او پذیرفت و یک رسوایی به بار آمد.

با این حال باربرا استرایساند همکلاسی این بازیگر آینده بود.

یکی از سرگرمی‌های داستین در مدرسه موسیقی بود. او نواختن پیانو را فرا گرفت و پس از فارغ التحصیلی به کالج سنتا مانیکا و دانشکده هنر وارد شد. اما از آنجاییکه این کالج بیشتر زمان را به بازیگری اختصاص می‌داد نه موسیقی از آنجا بیرون آمد. سپس به کالج موسیقی لس آنجلس رفت اما به دلیل کمبود کلاس‌های بازیگری از آنجا هم خارج شد.

این ستاره آینده در مدرسه بازیگری پازادنا تحصیل کرد و در صحنه‌های نمایش نیویورک حضور یافت. سپس متوجه شد که مهارت‌های اولیه بازیگری را دارا نیست. او دوباره تحصیل کرد. این بار در آموزشگاه فیلم و تاتر لی استرازبرگ که مریلین مونرو، مارلون براندو و شخصیت‌های معروف دیگر در آن تحصیل کرده بودند.

این مرد جوان در کنار بازیگری باید سخت کار می‌کرد. او در یک بیمارستان روانی دستیار پزشک بود و زمانی که متوجه شد این کار برایش خوب نیست بیمارستان را ترک کرد و در یک شرکت چاپ مطلب تایپ می‌کرد. او همچنین در یک رستوران ظرف شور بود. اما به دلیل اشتهای زیاد و علاقه به غذا اخراج شد.

او سپس در یک سوپرمارکت اسباب بازی می فروخت. پس از اینکه به یک بازیگر واجد شرایط تبدیل شد در نمایش‌های برادوی شرکت می‌کرد و اغلب نقش افراد غیرعادی به او سپرده می‌شد.

فیلم‌های او

او برای اولین بار در نیمه اول سال‌های 1960 در یک فیلم حضور یافت. او در سریال‌های تلویزیونی هم بازی کرد. با این حال او درام “فارغ التحصیل” (The Graduate) را اولین اثر خود می‌داند که در آن نقش اصلی را برعهده دشت. جالب است بدانید شخصیت او در این فیلم در نمایشنامه یک مرد قد بلند، جذاب، بور و خوش تیپ بود که در یک نگاه قاب زنان را می‌دزدید اما داستین توانست با کمک حرکات بدن و نگاه گیرایش شخصیت جذاب‌تری به وجود بیاورد.

موفقیت بعدی غیرقابل پیش بینی بود. منتقدین فیلم “کابوی نیمه شب نیمه شب” (Midnight Cowboy) را بدترین فیلم سال می‌دانستند اما این فیل مجموعه‌ای از جوایز را به دست آورد و در فهرست بهترین فیلم‌های قرن قرار گرفت. در این زمان سیل پیشنهادات مختلف به سمت او سرازیر شد، پروژه‌هایی مانند فیلم وسترن “بزرگ مرد کوچک” (Little Big Man)، درام زندگی نامه‌ای “لنی” (Lenny) و تریلر جنایی “سگ‌های پوشالی” (Straw Dogs).

برترین فیلم‌های نیمه اول حرفه بازیگری او عبارت‌اند از: تراژدی خانوادگی کریمر علیه کریمر (Kramer vs. Kramer) که اولین جایزه اسکار را برای او به ارمغان آورد؛ کمدی جالب توتسی (Tootsie) که نقش یک زن را ایفا کرد و فیلم روان شناسانه “مرد بارانی” (Rain Man) که هافمن نقش ریموند بابیت را ایفا کرد. فیلم آخر دومین جایزه اسکار را برای او به ارمغان آورد.

در سال 1996 داستین هافمن در درام جنایی “خفتگان” (Sleepers) ظاهر شد. این فیلم ستارگان بسیاری دارد: رابرت دنیرو، کوین بیکن، برد پیت، جیسون پاتریک و داستین هافمن. جالب است بدانید که کوین بیکن هرگز داستین و رابرت دنیرو را ندید زیرا برنامه ضبط آن‌ها باهم همزمان نبود.

اما هافمن با وجود سن بالایش همچنان به بازیگری ادامه داد. او در نسخه سینمایی فیلم “دیک تریسی” (Dick Tracy) از کتابی کمدی به همین نام در کنار آل پاچینو و مدونا حضور یافت. در فیلم گانگستری “بیلی بتگیت” (Billy Bathgate) در کنار نیکول کیدمن و در فیلم هیجانی “شیوع” (Outbreak) در کنار مورگان فریمن، حضور یافت. او همچنین در کمدی “ملاقات با فاکرها” (Meet the Fockers)، تریلر روان شناسانه “عطر: قصه یک آدمکش” (Perfume: The Story of a Murderer) و ملودرام “آخرین شانس هاروی (Last Chance Harvey) حضور داشت.

داستین هافمن در سری فیلم‌های انیمیشن “پاندای کونگ فو کار” (Kung Fu Panda) در نقش استاد شیفو حضور یافت. آخرین سری این انیمیشن در سال 2016 اکران شد.

این بازیگر در کارگرانی و تولید دو فیلم هم نقش داشت. او خالق فیلم “زمان درستکاری” (Straight Time – 1978) بود. و در سال 2012 هم فیلم درام کمدی “کوارتت” (Quartet) را کارگردانی کرد. او بازیگرانی مانند مگی اسمیت، تام کورتنی، بیلی کانلی، پائولین کولینز و غیره را دعوت کرد.

او سپس در سه فیلم دیگر “سرآشپز” (Chef)، “گروه کر پسران” (Boychoir)، پینه دوز” (The Cobbler) و فیلم کوتاه Roald Dahl’s Esio Trot: Deleted Scenes حضور داشت.

فیلم‌های موفق او باعث شد جوایز بسیاری دریافت کند. اما او علاوه بر اسکار به خاطر فعالیت سینمایی‌اش جوایز فستیوال بین المللی فیلم برلین، فیلم سزار فرانسه و شیر طلایی ونیز را دریافت کرده است.

زندگی شخصی

داستین هافمن در سال‌های جوانی چندان موردعلاقه زنان نبود. تنها پس از حضور در فیلم‌ها بود که توجه زنان به او جلب شد. این بازیگر مدتی با مدل آلمانی ورا ون لندروف که تبار روسی داشت و خواننده آمریکایی بتی کلی رابطه داشت.

هافمن در سال 1969 با آن بیرن بالرین ازدواج کرد و فرزند آن از ازدواج قبلی‌اش را به سرپرستی گرفت، دختری به نام کارینا. این زوج دختر دیگری به نام جنا نیز به دنیا آوردند. پس از شش سال آن تصمیم گرفت به صحنه رقص بازگردد و داستین که مجبور بود از بچه‌ها نگهداری کند فیلم نامه‌های بسیار خوبی را رد کرد. در نتیجه بین آن‌ها مشکلاتی به وجود آمد و در سال 1980 از هم جدا شدند.

این بازیگر یک هفته بعد مجدداً ازدواج کرد. این بار انتخاب او یک زن وکیل و تاجر به نام لیزا گاتسجن بود که هافمن به مدت یک سال به طور مخفیانه با او رابطه داشت. آن‌ها از آن زمان تا امروز با هم زندگی می‌کنند و چهار فرزند دارند – دو پسر به نام‌های جیکوب و ماکسول و دو دختر به نام‌های ربکا و الکساندرا.

در خانواده داستین و لیزا یک افسانه وجود دارد. در زمان ازدواج والدین لیزا هافمن به عنوان موزیسین حضور داشت و پیانو نواخت. از آنجاییکه آن زمان مادر لیزا باردار بود بنابراین لیزا می‌گوید که او سال‌ها پیش از ملاقات با هافمن موسیقی او را شنیده بود.

در آوریل 2012 داستین جان یک وکیل جوان به نام سم دمپستر را نجات داد. این جوان در پارک می‌دوید و هافمن هم در آن لحظه در آنجا قدم می‌زد. ناگهان آن مرد به حمله قلبی دچار شد، هافمن با پزشک تماس گرفت و آن‌ها سم را به بیمارستن بردند. دمپستر بعدها جانش را مدیون هافمن بود که به موقع کمکش کرده است و از او متشکر بود.

در همان سال این بازیگر زیر تیغ جراحی رفت تا یک تومور سرطانی را خارج کند. پزشکات توانستند به موقع این توده را شناسایی و خارج کنند، در نتیجه اتفاق بدی برای او نیفتاد.

داستین هافمن در این سن به شبکه‌های اجتماعی بسیار علاقه دارد. با این حال طرفداران او صفحات مختلفی از او ساخته و تصاویر مختلف کاری و زندگی شخصی او را به اشتراک می‌گذارند.

داستین هافمن در امروز

در نوامبر 2017 نام داستین هافمن در یکی از رسوایی‌ها قرار داشت. انا گراهام هانتر گفت که در زمان همکاری با این بازیگر در فیلم برداری “مرگ یک فروشنده” (Death of a Salesman) در سال 1985، هافمن از او خواست که پاهایش را ماساژ دهد. او سپس با این بازیگر حرف زد و درباره رابطه جنسی صحبت کرد. در آن زمان آنا 17 ساله بود.

هافمن سپس اذعان کرد که به زنان احترام می‌گذارد و در این باره متأسف است. یک ماه بعد دو زن دیگر هم از آزار جنسی هافمن صحبت کردند.

در مه 2017 فیلم “داستان‌های مایروویتز” (The Meyerowitz Stories) اکران شد که داستین یکی از نقش‌های اصلی را برعهده داشت. او در سریال “مدیچی ها: بزرگان فلورانس” (Medici: Masters of Florence) نقش جیوانی دمدیچی، پدر کوزیمو و لورنزو را برعهده داشت.

فیلم “ترانه نام‌ها” (the Songs of Names) قرار است در سال 2018 اکران شود که داستین هافمن و آنتونی هاپکینز نقش‌های اصلی را برعهده دارند. داستان درباره دو دوست موزیسین است که از هولوکاست زنده بیرون آمده‌اند. ناگهان یکی از آن‌ها به مدت 40 سال غیب می‌شود. و پس از 40 سال مشخص می‌شود که چه بر سر او آمده است. وادیم پرلمن کارگردانی این فیلم را برعهده دارد.

فیلم شناسی

• فارغ التحصیل، 1967 (The Graduate)
• کابوی نیمه شب، 1969 (Midnight Cowboy)
• بزرگ مرد کوچک، 1970 (Little Big Man)
• سگ‌های پوشالی، 1971 (Straw Dogs)
• لنی، 1974 (Lenny)
• کریمر علیه کریمر، 1979 (Kramer vs. Kramer)
• توتسی، 1982 (Tootsie)
• مرد بارانی، 1988 (Rain Man)
• دیک تریسی، 1990 (Dick Tracy)
• خفتگان، 1996 (Sleepers)
• در جستجوی ناکجاآباد، 2004 (Finding Neverland)
• ملاقات با فاکرها، 2004 (Meet the Fockers)
• فروشگاه عجیب آقای مگوریوم، 2007 ( Magorium’s Wonder Emporium)
• فاکرهای کوچک، 2010 (Little Fockers)
• سرآشپز، 2014 (Chef)
• ترانه نام‌ها، 2018 (The Song of Names)

تصاویری از داستین هافمن