برترین غذاهای خیابانی مالزی

اگر بخواهید غذاهای خیابانی مالزی را امتحان کنید باید بدانید که گزینه‌های بسیار زیادی روبه روی شماست. تنها کافی است به مرکز شهر یا خیابان‌های مخصوص بروید تا تعداد زیادی از فروشندگان خیابانی را ببینید. غذاهای هندی مالزی و نودل های آن‌ها با استقبال هندی‌های مسلمان و چینی‌های ساکن مالزی، مواجه شده است.

سلیقه غذایی ساکنان مالزی کاملاً مخالف سلیقه غذایی غربی‌هاست. زیرا غذاهای شیرین، ترش و تند را باهم ترکیب می‌کنند. در اینجا غذاهایی را به شما معرفی می‌کنیم که در صورت سفر به مالزی با آن‌ها مواجه خواهید شد و در دسترس شما هستند.

آسام لاسکا – Penang Assam Laksa

این سوپ نودل اگرچه در مالزی و سنگاپور مشترک است اما ازآنجایی‌که در مالزی تمبر هندی به آن می‌افزایند، بنابراین مزه آن را متفاوت می‌کند. نودل برنج و ماهی خال، به همراه سبزیجات، عصاره لیمو، گل زنجبیل، و برگ نعنای ویتنامی، یک غذای خوشمزه را به وجود می‌آورد.

اما با اضافه نمودن خمیر میگو طعم آن به‌کلی تغییر می‌کند. سپس می‌توانید آن را به همراه ماهی و سبزیجات میل کنید. برخی فروشندگان ماهی قل‌قلی و تخم‌مرغ پخته نیز به آن می‌افزایند. مهاجران چینی مالزی و سنگاپور این غذا را به وجود آورده‌اند که به دلیل طعم خوب و قیمت ارزان موردتوجه همگان قرار گرفت.

ناسی کاندار – Nasi Kandar

ناسی کاندار غذای مهاجران هندی مالزی است. ناسی معادل مالزیایی برنج است، که شالوده اصلی این غذا را تشکیل می‌دهد. کاندار نیز نوعی سبد بود که دست‌فروشان هندی بر شانه خود قرار داده و خوراکی‌ها را در دو سبد آن قرار می‌دادند. رفته‌رفته ترکیب این دو اسم برای غذایی استفاده شد که امروزه در رستوران‌ها نیز سرو می‌شود. در این غذا علاوه بر برنج از گوشت گاو، ماهی سرخ‌شده، مرغ سرخ‌شده، بامیه، املت، کدوی تلخ و بادمجان، استفاده می‌شود. این خوراکی یا به برنج اضافه می‌شوند و یا جداگانه در کاسه ریخته می‌شوند.

نودل مرغ – Ipoh Hor Fun

شهر ایپوه در ایالت پرارک مالزی پوشیده از تپه‌های مختلف است. گفته می‌شود که تپه‌های این منطقه باعث افزایش کیفیت منابع آب‌های معدنی شده، به همین دلیل این منطقه غذاهای خوش‌طعمی دارد. این نودل مالزیایی توسط مهاجران چینی ساکن در این منطقه به آنجا آورده شده است. اگر نودل مرغ سفارش دهید یک کاسه نودل برایتان می‌آورند که نودل در آبگوشت مخلوط شده و مرغ، میگو و پیازچه به آن اضافه شده است.

هوکین می – Hokkien Mee

این غذا نیز یادگار مهاجران فوجی چین است که انواع مختلفی دارد اما نوع پنانگی و کوالالامپوری آن از همه بهتر است. نودل تخم‌مرغ در سس سویای تیره سرخ می‌شود، درنتیجه یک سس غلیظ و آبنوسی به‌جا می‌ماند که گوشت خوک، ماهی، جگر خوک، میگو، چربی خوک برشته، چوی سام و کمی سس سامبال، برای تند کردن مزه، به آن اضافه می‌شود.

در پنانگ آن را به همراه عصاره میگو، گوشت خوک، مرغ و میگوی تازه، تهیه می‌کنند. سپس کیک ماهی، دنده خوک، ماهی، پیاز، میگو و لیموی تازه، به آن اضافه می‌کنند.

ساتای سلوپ – Satay Celup

این غذا دو نام دارد، ساتای سلوپ و لوک لوک. ساتای سوپ از پختن مواد خام یا نیم‌پز در سس بادام تهیه می‌شود. اما لوک لوک از پختن همان مواد در سوپ تهیه می‌شود. ساتای سوپ بیشتر در ملاکای مالزی دیده می‌شود، اما لوک لوک در کوالالامپور.

فروشندگان این غذاها از صدف راه‌راه، تخم بلدرچین، پوست لوبیای سرخ‌شده، کوفته، ماهی قل‌قلی، لوبیا و میگو، و مواد دیگر استفاده می‌کنند. همه این مواد را در سیخ‌های چوبی فرو می‌کنند. به خودتان بستگی دارد که کدام‌یک از این مواد و چه مقدار از آن‌ها را بخورید. بسیاری معتقدند که مشاهده آماده شدن این غذا درست به‌اندازه خوردن آن لذت‌بخش است.

روژاک – Rojak

این سالاد ترش و شیرین یک سالاد مالزیایی است که میوه و سبزیجات را خرد کرده، در سس میگو قرار داده و به پودر بادام‌زمینی آغشته می‌کنند. همچنین از مانگوی سبز، خیار، جوانه گندم، تافوی سرخ‌شده و سیب سبز، استفاده می‌شود. در پنانگ، گریپ‌فروت و گواوا نیز استفاده می‌شود، اما تافوی سرخ‌شده و جوانه گندم خیر.

اما فریب ظاهر این سالاد را نخورید زیرا مزه‌اش بیشترترش است تا شیرین. درنهایت شکر، آب‌لیمو، فلفل چیلی و خمیر میگو نیز به آن افزوده می‌شود. بنابراین ترکیبی از مزه شیرین و ترش در کنار هم قرار می‌گیرد.

پازمبور – Pasembur

پازمبور مشابه روژاک بوده اما ترکیباتش کمی متفاوت است. در پنانگ این غذا را ماماک روژاک نیز می‌نامند، زیرا مشابه یکی از غذاهای هندی به نام ماماک است. در این غذا گریپ‌فروت سرخ‌شده، سیب‌زمینی پخته، تخم‌مرغ پخته، ماهی مرکب، تافو، حلقه‌های خیار، شلغم و خمیر میگو، استفاده می‌شود. تمام این مواد در سس سیب‌زمینی، چیلی و بادام‌زمینی، باهم مخلوط می‌شوند.

همچنین می‌توان سوسیس، میگو، خرچنگ سرخ‌شده و کیک ماهی نیز به آن اضافه کرد. حتی می‌توانید سس را جداگانه دریافت کنید. نوع چینی این غذا چه هو نام گرفته و از سس متفاوتی استفاده می‌کند: سس تند سیب‌زمینی و آلو به همراه دانه‌های کنجد. چه هو به معنای ماهی سبز است که در سالاد اصلی استفاده می‌شود.

می سیام – Mee Siam

این غذا به معنای نودل تایلندی است اما جالب اینجاست که در تایلند چنین سالادی وجود ندارد. نزدیک‌ترین غذای تایلندی به این غذا “می کاتی” است که از ترکیبات مشابه و ترکیبات دیگری مانند شیر نارگیل استفاده نموده و به شکل دیگری سرو می‌شود.

این غذا را بومیان پراناکان به وجود آورده‌اند: نودل ورمیشل و برنج را در تمرهندی و خمیر سویا، سرخ می‌کنند، سپس سویا، تخم‌مرغ پخته، توفوی خشک، میگو، مرغ، املت و پیاز، به آن اضافه می‌کنند. این مخلوط مزه شیرین/تند/ترشی به وجود می‌آورد و در سایر نودل های مالزیایی دیده نمی‌شود.

چارکوی تو – Char Kuey Teow

این غذا یکی از خوش‌طعم‌ترین و خوشمزه‌ترین غذاهای مالزی است که نودل برنج به همراه پیاز، جوانه گندم، میگو، صدف راه‌راه و سوسیس چینی، در سس سویا سرخ می‌شود. سپس این ترکیبات را به روش چینی بر روی شعله زیاد می‌پزند. معمولاً مواد را جداگانه پخته و سپس مخلوط می‌کنند تا نودل سس سویا و ادویه‌جات را به‌خوبی جذب کند. در سایر مناطق ممکن است از گوشت خرچنگ یا تخم آفتاب‌گردان نیز استفاده شود.

اگر به پنانگ بروید می‌توانید مزه اصلی چارکوی تو را امتحان کنید. دست‌فروشان محلی غذا را روی اجاق زغالی آمده می‌کنند درنتیجه مزه بهتری دارد.

ناسی لماک – Nasi Lemak (غذای ملی مالزی)

این غذای حاوی برنج و نارگیل غذای ملی غیررسمی مالزی محسوب می‌شود. اگرچه در گذشته برای صبحانه استفاده می‌شد اما امروزه در وعده‌های غذایی مختلف و به شکل‌های مختلف طبخ می‌شود. بااین‌حال همه انواع آن از برنج پخته‌شده در شیر نارگیل تهیه می‌شود که حالت خامه‌ای ایجاد می‌کند. سپس برنج بر روی برگ موز (یک بشقاب پلاستیکی ک همانند برگ موز است!) و به همراه سامبال تند، کمی ماهی سرخ‌شده، بادام بوداده، خیار و تخم‌مرغ پخته، سرو می‌شود.

همچنین ممکن است از ترکیبات دیگری مانند ماهی مرکب، مرغ، صدف راه‌راه، گوشت گاو و ترشی سبزیجات نیز استفاده شود. در اندونزی غذای خیابانی مشابهی به نام ناسی ادوک نیز وجود دارد که از ماهی یا میگوی سرخ شده در تمرهندی تهیه می‌شود. هندی‌های مالزی ترجیح می‌دهند ناسی لماک را به همراه ادویه سرو کنند.

نودل وانتون – Wonton Noodle

در گذشته فروشندگان برای جلب‌توجه مردم به این غذا دو چوب بامبو را به هم می‌کوبیدند، به همین دلیل این غذا را “توک توک می” می‌نامیدند. در تهیه این غذا از نودل تخم‌مرغ، کلم کالی، گوشت خوک خردشده، و دامپلینگ های سرخ‌شده در میگو و گوشت خوک، استفاده می‌شود.

این غذا هم همانند غذاهای دیگر انواع مختلفی دارد. در تهیه نودل وانتون خشک، نودل پخته را به همراه گوشت خوک و موسیر در سس سویای تیره، می‌پزند. نوع رقیق آن را در آب مرغ یا گوشت می‌پزند. همچنین می‌توانید وانتون پخته یا سرخ‌شده، سفت یا نرم، به همراه سبزیجات یا سوپ، و انواع دیگر، سرو کنید.