10 مأموریت مهم در تاریخ ناسا
از زمان پیدایش ناسا در نیم قرن گذشته صدها مأموریت فضایی انجام شده است از سفینههای ارسالی به خارج از منظومه شمسی گرفته تا ارسال انسان به فضا. برخی از مهمترین پیشرفتهای انجام گرفته شده در زمینه علم، تکنولوژی، مهندسی و ریاضی، در نتیجه همین مأموریتها به وجود آمده بودند. در اینجا با برخی از مهمترین مأموریتهای ناسا آشنا میشویم.
10. ماهواره WMAP
آیا میدانستید انسان توانسته از زمان پیدایش جهان تصویری به دست آورد؟
ما از زمان انفجار بزرگ تصویری نداریم. در چند سال اول پیدایش جهان فوتونها آنقدر گرم بودند که از هم جدا نمیشدند. ابر هیدروژنی به وجود آمده اجازه نمیداد که چیزی دیده شود و تنها کمی نور منعکس میشد. اما پس از 380000 سال دما کاهش یافت و کمی نور خارج شد. این نور به زمین تابید و از تمام جهات منعکس شد. این نور تابش زمینه کیهانی نام گرفته و مراحل اولیه پیدایش جهان را نشان میدهد.
دانشمندان از زمان کشف این پدیده نقاط گرم و سرد آن را بررسی کردند تا آن را با پیشبینیهای خود مقایسه کنند. این اطلاعات تا چند دهه گذشته در دسترس نبود. تا اینکه ناسا ماهواره WMAP را به فضا فرستاد تا تصویر HD از تابشها به دست بیاید. اطلاعات بهدستآمده با پیشبینی دانشمندان مطابق بود و نشان داد که دمای جهان را در 14 میلیارد سال گذشته یکنواخت بوده است. جالب است که ما درباره چیزی که مدتها پیش وجود داشته چنین اطلاعاتی به دست آوریم.
این ماهواره در 30 ژوئن 2001، در ساعت 3.46 دقیقه عصر به فضا پرتاب شد و در آوریل 2002 اولین مشاهده خود از تابش زمینه کیهانی را تکمیل نمود. در فوریه 2003 اولین تصاویر از این تابش عرضه شد و درباره آن مقالاتی نوشته شد. مقالات تحقیقاتی درباره این ماهواره بیشترین مقاله استفادهشده در تاریخ علم فضانوردی است.
9. وایکینگ یک و دو – Viking I And II
پیش از سال 1976 ایالاتمتحده به خارج از سیاره زمین سفینهای نفرستاده بود زیرا سفینهها و ماشینهای میلیون دلاری ارسالشده به خارج از جو زمین و مریخ از بین میرفتند و شکست میخوردند. ایجاد ماشینی که به دور زمین بچرخد مشکل است. اینکه یک ماشین از جو زمین خارج شود در اطراف آن بچرخد و دوباره به زمین بازگردد نیز دشوار است. اما درنهایت مأموریت وایکینگ این مشکلات را حل کرد.
این دو ماشین در طول یک ماه بهوسیله راکتهای Titan IIIE/Centaur به دنبال یکدیگر ارسال شدند. بخشی از این دستگاه باید به دور مریخ میچرخید و بخش دیگر باید بر روی سطح آن فرود میآمد. بر اساس چیزی که از زمین مشاهده میشد تصور میشد که امکان ندارد بر روی سطح مریخ حیات وجود داشته باشد. اما ازآنجاییکه تابهحال به سطح آن نرفته بودند از این موضوع آگاهی نداشتند. اما با ارسال اولین تصاویر و آزمایشات توسط وایکینگ به ناسا مشخص شد که درست فکر میکردند. این کاوشگر هیچ نشانهای مبنی بر حیات یافت نکرد.
8. مأموریت دوستی 7 – Friendship 7
تا سال 1962 ایالت متحده آمریکا تنها 30 دقیقه تجربه در فضا داشت و تلاش میکرد تا پایان دهه تجربه جدیدی به دست آورد. ایالاتمتحده تا آن زمان انسان را به ماه نفرستاده بود و میخواست در این زمینه از شوروی پیشی بگیرد. درنتیجه مأموریت دوستی 7 سومین مأموریت عطارد توسط زمین بود. کلنل جان گلن بهعنوان خلبان آزمایشی ارتش انتخاب شد تا راکت اطلس جدید را به دور زمین بچرخاند. این راکت در 20 فوریه 1962 از زمین بلند شد و در یک حرکت موفقیتآمیز به مدت 5 ساعت دور زمین چرخید و او سرانجام در 1300 کیلومتری جنوب برمودا با موفقیت فرود آمد.
این مأموریت با هدف یادگیری چگونگی حرکت به دور زمین و آزمایش عملکرد انسان در فضا با موفقیت انجام گرفت.
7. جمینی چهارم – Gemini IV
درحالیکه مأموریتهای عطارد راهکار چرخیدن به دور زمین را یاد دادند، مأموریتهای جمینی تکنیکهای رفتن به ماه را به ما آموختند. یکی از مهمترین فعالیتهای روی ماه راه رفتن در فضا، خارج شدن از کپسول و ورد به خلأ فضا بود. ازآنجاییکه آمریکاییها هرگز این فعالیتها را انجام نداده بودند بنابراین رفتنشان به ماه بحثبرانگیز بود.
یک خلبان آزمایشی USAF به نام ادوارد اچ وایت دوم، بهعنوان اولین آمریکایی در فضا انتخاب شد. او و همکارش جیمز مک دیویت در 3 ژوئن 1965 با راکت Titan II از زمین بلند شدند. وایت به مدت 36 دقیقه در فضا راه رفت و هیچ اتفاقی هم رخ نداد.
هدف این مأموریت بررسی تأثیرات سفر فضایی (این مأموریت 4 روز طول کشید) و راه رفتن در فضا بود، که موفقیتآمیز بود. بااینحال این کپسول حدود 80 کیلومتر از مقصد تعیینشده فاصله گرفت. (فضانوردان در حال فرود به زمین و معادلاتشان فراموش کرده بودند که زمین زیر پایشان در حال چرخش است.)
6. اس تی اس 1 – STS-1
پس از موفقیت برنامه آپولو ناسا به دنبال موفقیت دیگری بود. این مأموریت بزرگ شاتل فضایی بود که مانند یک گلایدر فرود آمده و همانند موشک بلند میشد. این وسیله آزمایشات و ماهوارهها را حمل نموده و تا هفتهها در فضا میماند. چندین شاتل ساخته شد و کلمبیا اولین شاتل آزمایش شده بود.
این شاتل در 12 آوریل 1981 با خلبانی جان یانگ و رابرت لی کریپن بلند شد و تا ارتفاع 307 کیلومتری رفت. این مأموریت دو روز و شش ساعت طول کشید و سیستم کشتیها را آزمایش نمود. درنهایت این شاتل در نیروی هوایی ادواردز در کالیفرنیا فرود آمد. در آن زمان این شاتل و تانک اش بهجای رنگهای همیشگی سیاه، سفید و نارنجی، سفیدرنگ بودند. (رنگ نارنجی از عایق فوم رنگ نشده که وزنش 270 کیلوگرم کاهش یافته، حاصل میشود.)
5. مأموریتهای آی اس اس – ISS
ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) نماد اصلی تعامل بینالمللی است که در هنگام ارسال اولین ماژول روسیه در اواخر 1990، یک دهه از زمان ساخت این ایستگاه میگذشت. شاتلهای فضایی ناسا در ساخت این ایستگاه نقش مهمی داشتند زیرا لوازم و فضانوردان را برای ساخت این ایستگاه به آنجا میرساندند. در اوایل سالهای 2000 اولین کارکنان به آنجا رفتند. ناسا هم بر روی زمین درباره تکنیکهای ساخت این ایستگاه به آزمایش و تحقیق پرداخت.
در حال حاضر ایستگاه فضایی در ارتفاع بیش از 350 کیلومتری و با سرعت 8 کیلومتر در ثانیه در حال چرخش است. در حال حاضر دو آمریکایی و یک روسی در آن ایستگاه قرار دارند.
4. ویجر یک و دو – Voyager I And II
کاوشگر ویجر در اواخر تابستان 1977 توسط راکت Titan-Centaur به مقصد چهار سیاره بزرگ در خارج از منظومه شمسی: مشتری، زحل، نپتون و اورانوس، بلند شد. این کاوشگر به مدت بیش از یک دهه این سیارات را کاوش نمود.
در حال حاضر ویجر یک در فضای میان ستارهای و ویجر دو در فضای خارجی هلیسوفر، حبابی اطراف سیارات که توسط بادخورشیدی ایجاد شده، قرار دارد. ویجر یک با فاصله بیش از 20 میلیارد کیلومتر از زمین، دورترینشی ساخته شده توسط بشر در تاریخ است.
در داخل هردوی این کاوشگران صداهای ضبط شدهای قرار دارد تا صدای زمینیان را به هر موجود بیگانهای که به این کاوشگر دست پیدا کرد، برساند، زیرا امید است که این کاوشگرها میلیاردها سال در فضای میان ستارهای حرکت کنند. این کاوشگران هنوز هم اطلاعاتی ارسال میکنند. اما هرچه از زمین دورتر و دورتر شوند امکان ارسال این اطلاعات کاهش مییابد.
3. کنجکاوی – Curiosity
این ماشین مریخ پیما در اواخر سال 2011 توسط راکت اطلس پنجم زمین را ترک کرد، درحالیکه پیشرفتهترین و گرانترین ابزارها و سیستمهای علمی تا به امروز را با خود حمل میکرد. این ماشین در آگوست 2012 و با کمک چتر نجات فرود آمد. پیش از قرار گرفتن بر سطح مریخ چتر نجات رها شد و ماشین با کمک راکتها روی سطح مریخ قرار گرفت.
هدف این ماشین دنبال کردن مأموریتهای وایکینگ و بررسی امکان حیات روی مریخ است. این مأموریت نشان داده که زمانی در مریخ حیات میکروسکوپی وجود داشت اما این آزمایشات در حال انجام است.
2. آپولو 8
در اواخر سالهای 1960 دیگر برای هدف جان اف کندی رئیسجمهور آمریکا برای فرستادن انسان به کره ماه، فرصتی باقی نمانده بود. زمانی که تنها یک سال تا پایان دهه مانده بود ناسا تصمیم گرفت قدم بزرگی بردارد. آپولو 8 اولین سفینه فضایی بود که به مقصد ماه مدار زمین را ترک کرد. اگر آنها شکست میخوردند تا ابد در فضا شناور میماندند. اگر بیشازحد به ماه نزدیک میشدند با سرعت چند کیلومتر در ثانیه با ماه برخورد میکردند.
در 21 دسامبر 1968 این مأموریت با کمک قویترین راکتهایی که تا آن زمان ساخته شده بود، Saturn V، انجام گرفت. در شب کریسمس 1968 آپولو 8 وارد مدار قمری شد. درحالیکه زمین به سمت ماه میچرخید، کارکنان سفینه در مدار ماه کریسمس را جشن گرفتند و تصویر آن را برای زمینیان مخابره کردند.
پس از عبور از مدار دهم، آپولو 8 به سمت خانه آمد و در 27 دسامبر با موفقیت بر روی اقیانوس آرام فرود آمد.
1. آپولو 11
مأموریت آپولو 11 مهمترین مأموریت ناسا و موفقیت انسان در زمینه تکنولوژی بوده است. این مأموریت در 16 جولای 1969 با حضور مایک کولینز، باز آلدرین و نیل آرمسترانگ، انجام گرفت. بلند شدن و فرود آمدن این سفینه بهصورت زنده برای میلیونها نفر در سراسر جهان پخش شد. این سفینه دو قسمت بود: ماژول کلمبیا که در مدار ماه به چرخش درمیآمد و افراد را به زمین بازمیگرداند و ماژول عقاب یا ماژول قمری که در ماه میماند. این سفینه در 20 جولای بر سطح ماه فرود آمد.
درحالیکه بیش از 500 میلیون نفر بر روی سطح زمین شاهد ماجرا بودند آرمسترانگ ماژول عقاب را روی سطح ماه فرود آورد. ازآنجاییکه آن قسمت ماه پر از سنگهای بزرگ بود کمی کار دشوار شده بود و برای فرود خطرناک بود.
زمانی که آرمسترانگ ماژول قمری را روی سطح ماه نشاند از نقطه تعیینشده 6.4 کیلومتر دورتر بود و سوخت کمی داشت. زمانی که او موتور را خاموش کرد و سفینه روی سطح ماه قرار گرفت، آرمسترانگ جمله معروف خود را بیان کرد، “عقاب فرود آمد.”
آرمسترانگ و همکارش در بررسیهایشان سنگها را جمعآوری کردند، آزمایشاتی انجام دادند، با رئیسجمهور حرف زدند و پرچم آمریکا را روی سطح ماه برافراشتند. رویهمرفته آنها به مدت 20 ساعت روی سطح ماه راه رفتند. چند روز بعد سفینه آنها با موفقیت به زمین بازگشت و پسازآن پنج مأموریت موفق دیگر برای سفر به ماه انجام شد.
دیدگاهها