معرفی فیلم “خانه خالی” (3-Iron)؛ جستجوی ابدی هویت
“کیم کی-دوک” فیلمساز نامدار کره‌ای، یکی از بزرگترین کارگردان‌های سینما بود که متاسفانه خیلی زود بر اثر ابتلا به بیماری کرونا درگذشت. آثار او از جمله آثار ارزشمند و خاص سینما هستند که معمولا از دیدگاه فلسفی به زندگی و سرنوشت آدمی می‌پردازند. فیلم زیبای “خانه خالی” یکی از مشهورترین فیلم‌های ساخته شده توسط اوست که قطعا از زمان خودش جلوتر بوده و هنوز هم یکی از تامل‌برانگیزترین آثار سینمایی محسوب می‌شود؛ فیلمی که خود دوک درباره‌اش گفته بود: “همه ما خانه‌های خالی هستیم که منتظریم کسی قفلمان را باز کرده و آزادمان کند.” در ادامه این مقاله به معرفی فیلم “خانه خالی” پرداخته‌ایم؛ با پروشات همراه باشید.
- نام فیلم: “خانه خالی” (3-Iron)
- ژانر: درام، عاشقانه
- کارگردان: “کیم کی-دوک” (Kim Ki-duk)
- بازیگران: “چه هی”، “لی سونگ-یون”
- سال تولید: 2004
- زبان: کره‌ای
- جوایز: برنده دو جایزه افتخاری از جشنواره فیلم ونیز
- امتیاز آی ام دی بی: 8/10
- امتیاز راتن تومیتوز: 87/100
روایت داستانی تمام آن چیزی است که یک فیلم را دیدنی و به‌یادماندنی می‌کند؛ در کنار این ویژگی عناصر مهم دیگری مثل کارگردانی، اجرای بازیگران، فیلمبرداری و… قرار دارند که هرکدام به‌نوعی در هرچه بهتر شدن یک اثر سینمایی تاثیرگذارند. اما در فیلم “خانه خالی” یک ویژگی برجسته دیگر وجود دارد که به طرز شگفت‌آوری باعث می‌شود از تماشای آن لذت ببریم؛ عدم وجود دیالوگ میان کارکترهای اصلی داستان چیزی است که موجب منحصر به فرد شدن این فیلم شده و داستان عاشقانه آن را به تجربه‌ای فراموش‌نشدنی تبدیل کرده‌است.
در حقیقت، دیالوگ نداشتن این فیلم نه تنها کمبود نیست بلکه نقطه قوت آن بوده و قدرت بی‌نظیر بازیگری و کارگردانی آن را به ما ثابت می‌کند؛ ویژگی‌ای که کمتر کسی می‌تواند از آن برای بیان داستانی عمیق استفاده کند. داستان فیلم “خانه خالی” در مدت زمان یک ساعت و پانزده دقیقه‌ای خود آنقدر دوست‌داشتنی و احساس‌برانگیز است که شما را از جای دادن این حجم از هنر و توانایی در یک فیلم حیرت‌زده می‌کند.
داستان فیلم “خانه خالی” از این قرار است: تائه سوک یک جوان بی‌خانمان است که در آپارتمان افرادی که در خانه نیستند زندگی می‌کند. او غذای آن‌ها را می‌خورد، در خانه آن‌ها از خود سلفی می‌گیرد و به‌جای آن خانه آن‌ها را تمیز کرده و لباس‌هایشان را می‌شوید. او یک شب به خانه سان هوا می‌رود و ازآنجایی‌که همسر او شاغل است و از خانه دور است، تصور می‌کند که خانه او خالی است. تا اینکه متوجه می‌شود این زن کتک خورده است. سپس او را با سبک زندگی خود آشنا کرده و تصمیم می‌گیرند باهم آنجا را ترک کنند.
اما این همه‌ی داستان نیست، درواقع فیلم از اواسط روایتش وارد فاز عجیبی می‌شود که می‌توان آن را آماده‌سازی بیننده برای لحظه پایانی فیم تلقی کرد. فیلم “خانه خالی” تنها یک اثر سینمایی نیست، بلکه فیلمی است که به زیبایی هرچه تمام‌تر از مفاهیم فلسفی استفاده کرده و این موضوع را در پایان فیلم با یک جمله به خوبی نشان می‌دهد. شاید تصور کنید که در تمام مدت تنها با یک داستان عاشقانه متفاوت و غیرمعمول مواجه بوده‌اید، اما در پایان کارگردان با یک غافلگیری کوتاه، تمام تصورات شما را نقش بر آب می‌کند و همین‌جا است که متوجه نبوغ کارگردان فیلم خواهید شد.
تصاویری از فیلم “خانه خالی”:
امیدواریم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید؛ منتظر شنیدن نظراتتان هستیم!
دیدگاه‌ها