15 تغییر خیرهکننده 70 سال پس از جدایی کره شمالی و جنوبی
افرادی که به فرهنگ کره علاقه دارند دوست دارند درباره جدایی این دو کشور بیشتر صحبت کنند و بدانند. این جدایی بر زندگی مردم هر دو کشور تأثیرات بسیار مهمی ایجاد نمود که در ادامه با 15 مورد از این تغییرات آشنا میشویم.
پیونگیانگ در مقایسه با سئول
هردوی این پایتختها شهرهای بسیار بزرگی هستند. ساختمانهای بزرگ و مرتفع پیونگیانگ تقریباً شبیه ساختمانهای سئول هستند.
چشمانداز موجود
هردوی این شهرها منظره زیبایی از رودخانه هان را نشان میدهند که تقریباً مشابه است. اگرچه خودکشی و مخصوصاً پرش از روی پل در کره جنوبی رایج است. دلیلش این است که بسیاری از افراد نمیتوانند رقابتهای موجود در کره شمالی را تحمل کنند. زیرا تمام افراد میخواهند به موفقیت دست یابند.
مرکز شهر
محلههای تجاری هر دو پایتخت مشابه هستند.
محلههای مسکونی
این محلهها محلههای مسکونی هستند. جالب است بدانید که مردم کره شمالی برای داشتن خانه یا امکانات آب و برق پول پرداخت نمیکنند زیرا پس از ثبت ازدواج به آنها خانه داده میشود. از سوی دیگر، یک خانه کوچک در کره جنوبی حدود 180000 دلار هزینه دارد.
مد
درباره مد در کره شمالی باورهای غلطی وجود دارد: برای مثال، زنان نمیتوانند شلوار بپوشند و یا تنها میتوانند مدل موهای خاص را داشته باشند. در حقیقت از فروشگاههای بینالمللی یا چینی میتوان لباسهای مد روز خریداری کرد. اگرچه نمیتوان این کشور را با کره جنوبی، که در دنیای مد حرفی برای گفتن دارد، مقایسه کرد. 50 سال تجربه مد این دو کشور را کاملاً از هم جدا میکند.
تحصیل
در کره شمالی یک فرد باید 1 سال تحصیلات آمادگی و 10 سال تحصیلات اجباری داشته باشد. پسازآن، افراد باهوش و نخبه و ثروتمندان وارد دانشگاه شده و باقی افراد به دنبال کار میگردند. در برنامه درسی آنها ادبیات غرب و جغرافیا وجود دارد، اما برای نشان دادن زندگی در غرب از کشورهای آفریقایی استفاده میکنند. در کره جنوبی 12 سال تحصیل وجود دارد و دانشگاههای بومی آن ازجمله بهترین دانشگاههای جهان هستند که بسیاری از دانشجویان خارجی برای تحصیل به این دانشگاهها میآیند.
استخدام
همانطور که میبینید 70 سال فاصله نمیتواند عادتهای قدیمی را از بین ببرد. در کره شمالی افراد روزانه 3 دلار به همراه ژتون غذا دریافت میکنند. این میزان در کره جنوبی حدود 100 برابر است.
فرهنگ
در حقیقت بسیاری از افرادی که از کره شمالی فرار میکنند پس از گذشت حدود 3 ماه به زندگی مدرن خو میگیرند.
غذا
در کره شمالی قحطی وجود ندارد، اما کمبود میوه و سبزیجات کاملاً محسوس است، به همین دلیل سیب و کلم بهشدت استفاده میشود. کمبود مواد پروتئین دار باعث شده که مردم کره شمالی در مقایسه با همتایان جنوبی قد کوتاهتری داشته باشند. برای مقابله با کمبود پروتئین، مردم کره شمالی قورباغه و لاکپشت شکار میکنند. دستفروشهای خیابانی سوسیس، بستنی، پاپ کورن و گوشت بخارپز میفروشند. درحالیکه در سئول نهتنها مواد غذایی مختلف بلکه غذاهای اروپایی هم سرو میشود.
وسایل نقلیه عمومی
گفته میشود در پیونگیانگ تنها 3 ایستگاه مترو وجود دارد که توسط خارجیها استفاده میشود. اما این درست نیست! سیستم متروی کره شمالی چند سال پیش از متروی سئول ساخته شد و تمام افراد میتوانند از آن استفاده کنند.
در کره شمالی نمیتوانید ماشین بخرید. تنها مقامات ارتشی و دولتی میتوانند خودروی شخصی داشته باشند. به همین دلیل مردم از وسایل نقلیه عمومی و دوچرخه استفاده میکنند.
تکنولوژی
تصور نکنید مردم کره شمالی دستگاههای هوشمند ندارند. کره شمالی شرکتهای خود را دارد که تلویزیون، لپتاپ و تلفن هوشمند را تولید میکنند. آنها در چین تولیدشده و در کره شمالی عرضه میشوند. گرچه افراد کمی میتوانند این دستگاهها را خریداری کنند.
تفریح
اشتباه نمیکنید، کره شمالی هم مسابقات گلف دارد. البته مردم عادی در آن شرکت نمیکنند. آنها حتی نمیدانند که گلف چیست.
نتیجهگیری
کشور کره شمالی را یکی از بستهترین و سریترین کشورهای دنیا میدانند اما شما نباید تمام گفتهها را باور کنید. همه ما تصویر کره شمالی از فضا را دیدهایم که بهعنوان یک نقطه تاریک نشان داده میشود. اما اگر دقت کنید میبینید بسیاری از شهرهای کشورهای دیگر هم پاک شده و اینچنین تاریک است.
دیدگاهها (1)
اردیبهشت 30, 1399
بریم خدارو شکر کنیم داریم تو ایران زندگی میکنیم
پاسخ