فیلم‌های ناامیدکننده 2021 که برخلاف تصورات ما ظاهر شدند
هنر کاملاً سلیقه‌ای است. ممکن است یک نفر عاشق یک فیلم باشد و یک نفر دیگر از همان فیلم متنفر شود. هنرمندان معمولاً فیلم‌هایی می‌سازند که به طرز هوشمندانه‌ای توجه هر دو گروه را جلب کند. گاهی اوقات بعضی از فیلم‌های هنرمندان شما را حیرت زده می‌کند، گاهی اوقات هم بعضی از فیلم‌هایشان اعصابتان را بهم می‌ریزد. بیایید صادق باشیم. سینما انتظارات خودش را دارد. وقتی یک اثر خاص و الهام بخش تولید می‌شود انتظارات زیادی با خود به همراه می‌آورد و باعث می‌شود از آثار بعدی آن هنرمند تصور بیشتری داشته باشیم. در سال 2021 برخی از بزرگ‌ترین چهره‌های دنیای سینما با آثاری به روی پرده آمدند که به فیلم‌های ناامیدکننده 2021 تبدیل شدند.
البته نمی‌توانیم بگوییم فهرست بدترین و ناامیدکننده‌ترین فیلم‌های 2021 فقط به این فیلم‌ها ختم می‌شود. چون در حال حاضر کلی فیلم افتضاح از سال 2021 وجود دارد. پس این فیلم مجموعه‌ای از آثار بد نیست. همچنین، نمی‌توانیم آن را لیست بدترین فیلم‌های سال 2021 بدانیم. این لیست فقط مجموعه‌ای از فیلم‌هایی است که وقتی اولین بار معرفی شدند انتظار بالایی از آن‌ها داشتیم، اما برخلاف تصور ما اصلاً خوب نبودند. این شما و این لیست فیلم‌های ناامیدکننده 2021. با پروشات همراه باشید.
10. آنت – ANNETTE
“لوس کاراکس” قبلاً توانسته با آثار هنری خود زبانمان را بند بیاورد. اگر شاهکار عجیب و تب آور او به نام “هولی موتورز” (Holy Motors) در سال 2012 کافی نیست، باید به ده دقیقه آغازین و دو دقیقه پایانی “آنت” نگاهی بیندازید تا خودتان متوجه شوید چه می‌گوییم. حتی اگر شیفته و عاشق کارگردان‌های فرانسوی باشید، باز هم نمی‌توانید اثر را یک فیلم خوب بدانید. منظورمان این نیست که این فیلم زیبایی جنون آمیز آثار “کاراکس” را ندارد. در حقیقت این فیلم زیبایی خیره کننده و قدرت سینما را در هر نمای خود به رخ می‌کشد. با این وجود، از آنجایی که این فیلم یک ملودرام است (که البته شاید آن را موزیکال یا حتی غیرموزیکال هم بنامید)، به کاراکس اجازه نمی‌دهد تا سبک خودش را در آن به کار ببرد. در نتیجه آنچه باقی می‌ماند یک بطری خالی از کلیشه‌های تکراری و استفاده شده است. یک نگاه خیره و خالی به شهرت و ورطه‌ای تاریک که از هر نمایی به آن نگاه کنید متوجه می‌شوید یکی از فیلم‌های ناامیدکننده 2021 است.
همچنین بخوانید: بهترین و بدترین انیمه‌های یک فصلی که بهترین‌های آن لایق سیکوئل هستند
9. بندتا – BENEDETTA
حالا که از کارگردان‌های به نام و دوران طلایی‌شان حرف زدیم و گفتیم حالا گند زده‌اند، نباید “پل ورهوفن” (Paul Verhoeven) و اثر تاریک و انتقام جویانه او به نام “آل” (Elle) را فراموش کنیم. این فیلمساز هلندی به خاطر آثار کنایی اجتماعی خود که با عناصر جنسی رنگ و لعاب می‌گرفتند، شهرت دارد، همیشه هنجارها را کنار زده و به همین دلیل بی اندازه منتظر “بندتا” بودیم. با این وجود، این درام شهوت انگیز درباره راهبه ها آنقدر برایمان آشناست که از همان ابتدای فیلم متوجه می‌شویم چه چیزی در انتظارمان است. بنابراین اصلاً چیزی نمی‌تواند حیرت زده‌مان کند. به جز چند صحنه کلیدی که امضای فیلم‌های ورهوفن است، چیز دیگری وجود ندارد که این فیلم 131 دقیقه‌ای را برایمان قابل تحمل کند. یا باعث شود تا آخر با فیلم همراه شویم. کارگردان در حالی که سعی می‌کرد به زیر پوست داستان برود، پیچ و تاب های نه چندان جالبی به داستان اضافه کرد. چالش‌های نصف و نیمه داستان هم نتوانست با اجرای بازیگران همراه شود و روی هم رفته فیلم جالبی خلق کند.
8. جاودانگان – ETERNALS
شاید شما هم دیگر از فیلم‌های دنیای مارول دست کشیده باشید. منظورمان این نیست که حالا دیگر بزرگ شدید و این فیلم‌ها برایتان خسته کننده شده، بلکه آنقدر به فرمول این داستان‌ها عادت کرده‌اید که اصلاً نمی‌توانند شما را با خود همراه کنند. البته قرار نبود “جاودانگان” اینطور باشد. چون گفته بودند “کلویی ژائو” (Chloé Zhao) برنده اسکار (سوارکار”The Rider” و سرزمین خانه به دوشان “Nomadland”) در این پروژه حضور خواهد داشت. حتی تریلرهای اولیه نشان می‌دادند که باید شاهد داستان گویی متفاوتی از مارول باشیم که ما را به هیجان می‌آورد.
متاسفانه تمام شوق و هیجان ما از بین رفت، چون نتیجه کار یک فیلم خسته کننده، بیش از حد جدی و کسل کننده بود که چند قهرمان را به تصویر می‌کشید. این فیلم که اساطیر یونانی را با موجودات خداگونه به تصویر می‌کشید نتوانست فیلم بزرگی بسازد که با داستانش جفت و جور باشد. نتیجه کار یک اثر شلخته با تدوین نامناسب و شخصیت پردازی ضعیف است. جوری که بیشتر شبیه یک نمایش به نظر می‌رسد تا یک فیلم جدی و اساطیری. پس حق داریم آن را جز فیلم‌های ناامیدکننده 2021 بدانیم.
7. خانه گوچی – HOUSE OF GUCCI
در سال 2021 شاهد اکران دو فیلم از “ریدلی اسکات” (Ridley Scott) بودیم. یکی داستان راشامون مانند یک زن در دنیای مردانه بود. دیگری هم فیلم “خانه گوچی” بود. این درام زندگی نامه‌ای بازیگرانی دارد که توجه هر کسی را به سمت خودش جلب می‌کند. با این وجود وقتی فیلم را تماشا می‌کنید متوجه می‌شوید که حتی یک ذره هم نمی‌تواند با آن ارتباط برقرار کرد. فیلم داستان واقعی یک خانواده معروف در پس اوج و سقوط پایانی امپراتوری مد ایتالیایی را روایت می‌کند.
این فیلم اسکات از دید رابطه عاشقانه بین پاتریزیبا (لیدی گاگا “Lady Gaga”) و گوچی (آدام درایور “Adam Driver”) ساخته شده و ما را به داستان تاریکی از قتل، جنون و طمع می‌کشاند. در حقیقت باید بگوییم این فیلم با وجود عناصر روایی نامنسجم خود و اجراهای خنده دار ممکن است نامزد اسکار شود. اما حتی با این وجود هم یکی از فیلم‌های ناامیدکننده 2021 محسوب می‌شود.
6. مقدمه – INTRODUCTION
خودمان هم از این که این فیلم را در این لیست قرار داده‌ایم ناراحتیم. چون می دانیم فیلم‌های “هونگ سانگ-سو” (Hong Sang-soo) طرفداران زیادی دارند. با این وجود این فیلم آنقدر تاریک و فراموش شدنی است که اصلاً ممکن است کسی یادش نیاید زمانی این فیلم ساخته شد. البته از آنجایی که فیلم‌های این کارگردان معمولاً ادامه همدیگر هستند شاید این جمله درباره سایر فیلم‌های این کارگردان هم صدق کند، اما فیلم “مقدمه” از لحاظ بد بودن فراموش شدنی است.
“هونگ سانگ-سو” برای سال 2021 دو فیلم ساخت. فیلم او درباره یونگو (شین ساک هو “Shin Seokho”) و موجودیت عذاب آور اوست. مسیر زندگی او طوری پیش می‌رود که در نقطه‌ای از زندگی به اهمیت بالایی می‌رسد. اما ظاهراً این نقطه بااهمیت اصلاً در فیلم مهم به نظر نمی‌رسد. در نتیجه فیلم به یک روایت بی اهمیت و بدون چالش تبدیل می‌شود. فیلم پر از گفتگوهای خسته کننده است که برخلاف بیشتر فیلم‌های فیلمسازان کره‌ای، اصلاً چیزی به داستان اضافه نمی‌کند. مدت زمان فیلم فقط 66 دقیقه است. با این وجود حتی در همین زمان کوتاه آنقدر حوصله‌مان سر می‌رود که اصلاً دوست نداریم داستان را دنبال کنیم.
همچنین بخوانید: بدترین فیلم‌های ژانر فانتزی که در دهه اخیر اکران شدند (رده بندی بر اساس امتیاز راتن تومیتوز)
5. جوجی – JOJI
در این لیست دو اثر اقتباسی از “مکبث” هست که اولی “جوجی” نام دارد. این فیلم سومین همکاری بین بهترین بازیگر مرد کره‌ای و بهترین فیلمساز مالزیایی یعنی “دیلیش پوتان” (Dileesh Pothan) است. فیلم طمع و جنون دوره پساکرونا را به تصویر می‌کشد. تنها نقطه قوت فیلم اجرای بازیگر مرد آن است. به جز آن فیلم در نمایش جنون و تباهی این دوره شکست خورده و از پس آن برنیامده. پوتان پیش از این در فیلم‌های Maheshinte Prathikaaram و Thondi Muthalum Driksakshiyum ثابت کرد در سبک کمدی سیاه امضای خاص خود را دارد. با این وجود در این فیلم نتوانست به هدف خود برسد.
4. اولد – OLD
“ام. نایت شیامالان” (M. Night Shyamalan) همیشه یا بهترین‌ها را ساخته یا بدترین‌ها. اما این موضوع به این معنا نیست که نباید به خاطر فیلم‌های او هیجان زده باشیم. حالا می‌خواهیم از آخرین فیلم او صحبت کنیم. در این فیلم یک ایده بی نظیر با اجرای کامل و قوی تکمیل شده. یعنی کاری که فقط شیامالان از پس آن برمی آمد و فقط از او انتظار داشتیم.
اما اینجا موضوع اجرای عجیب و غریب است که باعث شده فیلم به یکی از فیلم‌های ناامیدکننده 2021 تبدیل شود. شیامالان در آخرین اثر خود آنقدر به قدرت بازیگرانش تکیه کرده که انگار فراموش کرده خودش هم ایده‌ای داشت یا باید بیشتر به ایده‌اش تکیه می‌کرد. بنابراین تا جایی پیش می‌رود که با دیالوگ‌های بد و پایان غافلگیرکننده همیشگی خود که دیگر تکراری شده، همه چیز را خراب می‌کند. بدترین قسمت فیلم این است که پایان غافلگیرکننده‌اش هم اصلاً حیرت انگیز نیست. فقط توانسته شروع جالب فیلم را زیر سایه ببرد. بنابراین در کنار بقیه قسمت‌های داستان ناجور شده و همه چیز را بهم زده است.
3. زندانیان سرزمین شبح – PRISONERS OF THE GHOSTLAND
وقتی اعلام شد که فیلمساز قدرتمند ژاپنی، “سیون سونو” (Sion Sono) قرار است با همکاری “نیکلاس کیج” (Nicolas Cage) اولین فیلم انگلیسی زبان خود را بسازد، همگی هیجان زده شدند. چون قرار بود عناصر سامورایی با داستان آمریکایی ترکیب شود. بنابراین همه هیجان زده بودیم و منتظر بودیم فیلم اکران شود. چون تصور می‌کنیم جنون کیج و درخشش او در فیلم‌های خوب درجه دو، در کنار هنر و خلاقیت “سیون سونو” چه می‌شود.
متاسفانه “زندانیان سرزمین شبح” فیلمی است که فقط روی کاغذ خوب ظاهر شده. یک فیلم مصنوعی و عجیب و غریب، با شخصیت‌های پرزرق و برقی که فقط برای 10 دقیقه اول جالب هستند. انگار به نظر می‌رسد فیلم اصلاً کارگردانی نشده و فقط قسمت‌های آن از روی وظیفه کنار هم چیده شده‌اند. بنابراین فیلم یک اثر ناراحت کننده و ضعیف است که به یکی از فیلم‌های ناامیدکننده 2021 تبدیل شده است.
2. شمارنده کارت – THE CARD COUNTER
“پل شریدر” (Paul Schrader)، کارگردان و نویسنده آمریکایی در یکی دیگر از آثار خود درام دیدنی “نخستین اصلاح‌شده” (First Reformed) را خلق کرد. این فیلم شخصیت محور یک فروپاشی معنوی بود که در آن یک کشیش برای مرگ پسرش عزاداری می‌کند. بنابراین تعجبی ندارد که با شور و هیجان منتظر اثر بعدی او باشیم. “اسکار آیزاک” (Oscar Isaac) یکی از بهترین بازیگران مرد فعلی، در این فیلم حضور دارد. با این وجود حتی او هم نتوانسته فیلم را نجات دهد. “شمارنده کارت” مضامین آشنای فیلم‌های شریدر را در خود گنجانده. فیلم از دید ویلیام تل روایت می‌شود. یک نظامی سابق که حالا قمارباز شده و در انزوا زندگی می‌کند.
او تمام اندوه وجودی خود را در غار تنهایی خود اسیر کرده و زندانی شخصی به وجود آورده. وقتی دو نفر تلاش می‌کنند به غار تنهایی او وارد شوند انگار زندگی راهب مانند او بهم می‌ریزد. شاید تصور کنید شریدر با خلق این اثر به هدف خودش رسیده. اما لحن داستان اصلاً با فضایی که کارگردان خلق کرده جور درنمی آید. داستان انسجام ندارد و عناصر اضافه داستان نه به شخصیت کمک می‌کنند نه به مضمون، فقط انسجام فیلم را از بین می‌برند. در نتیجه یکی از فیلم‌های ناامیدکننده 2021 خلق شده که اصلاً دیدنی نیست.
همچنین بخوانید: بهترین و بدترین انیمه‌های شوجو که این ژانر را متحول کردند و باید آن‌ها را تماشا کنید
1. تراژدی مکبث – THE TRAGEDY OF MACBETH
شکی وجود ندارد که نسخه اقتباسی “جوئل کوئن” (Joel Coen) از تراژدی شکسپیری بلندپروازانه است. فیلم جدید که هم یک اثر نمایشی است هم سینمایی، به خاطر تجربی بودنش توانسته نیمی از تلاش کوئن را به تصویر بکشد. “مکبث” او متفاوت نیست. بلکه نسخه تفکرانگیز و مجذوب کننده از داستان جنون و طمع است.
با این وجود، بازآفرینی گوتیک او چون داستان را به خام‌ترین شکل ممکن خود درآورده نمی‌تواند به هدفش برسد. “تراژدی مکبث” با حضور “دنزل واشینگتن” (Denzel Washington) به یک اثر تهی، پوچ و اضافی تبدیل شده است. این تراژدی با ترکیب اکسپرسیونیسم آلمانی با عناصر برگمان در کلوزآپ های خود، اثری منفعل است که متاسفانه به یکی از فیلم‌های ناامیدکننده 2021 تبدیل شده است.
امیدواریم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید. منتظر شنیدن نظراتتان هستیم!
دیدگاه‌ها