ژانر انیمه “شونن” و سوتفاهم‌هایی که درباره این ژانر وجود دارد
چیزهای زیادی در مورد ژانر انیمه “شونن” وجود دارد که مردم معمولاً آنها را اشتباه می‌گیرند یا دچار سوءتفاهم می‌شوند.ژانر انیمه “شونن” عمدتاً مردان جوان را مورد هدف قرار می‌دهد. با وجود اینکه یک ژانر خاص نیست، بسیاری از مردم آن را برای توصیف نوع خاصی از انیمه به کار می‌برند. انیمه‌ای که مردم در هنگام ذکر “شونن” به آن فکر می‌کنند، سبک معمولی “نبرد شونن” است. سریال‌های با سبک “نبرد شونن” عبارتند از “ناروتو” (Naruto)، “بلیچ” (Bleach)، “وان پیس” (One Piece)، “یو یو هاکوشو” (YuYu Hakusho) و “دراگون بال” (Dragon Ball). بااین‌حال، این تمام چیزی نیست که “شونن” باید ارائه دهد؛ و درحالی‌که سریال‌های زیادی با سبک “نبرد شونن” وجود دارد، تنوع بسیار بیشتری وجود دارد. چیزهای زیادی در مورد انیمه “شونن” وجود دارد که مردم معمولاً آنها را اشتباه می‌گیرند یا دچار سوءتفاهم می‌شوند. ما امروز این سوتفاهم‌ها را به شما معرفی می‌کنیم. با پروشات همراه باشید.
10. شخصیت‌های اصلی فقط مرد هستند
اکثر مردم تصور می‌کنند که سریالی با ژانر “شونن” فقط برای پسران است و به ندرت زنی در آنها دیده می‌شود. درحالی‌که درست است که مردان برجسته‌ترین چهره‌ها هستند ولی تعداد زیادی نماینده زن هم دیده می‌شود.
زن‌هایی از قبیل “ماکا” در “سول ایتر” (Soul Eater)، “کلیر” در “کلیمور” (Claymore)، “اما” در “ناکجاآباد موعود” (The Promised Neverland) و “هیبیکی” در “سیمفوگیر” (Symphogear) دیده می‌شوند. مثال‌های بسیار بیشتری وجود دارد، اما منظور این است که اگر بینندگان مایل به جستجوی آن باشند، سطح متفاوتی از نمایش زنان در ژانر انیمه “شونن” وجود دارد.
همچنین بخوانید: بهترین قهرمان‌های انیمه شونن که می‌توانند الگوی خوبی باشند و باید آنها را بشناسید
9. کل آن اکشن و مبارزه است
باوجود اینکه درباره تمرکز “شونن” روی اکشن هیچ بحثی نیست، اما این‌طور نیست که همه “شونن”ها مجموعه‌ای از نبردهای پر اکشن باشند که در آنها خدایان درجه بالا با یکدیگر می‌جنگند. بسیاری از انیمه‌های ورزشی مانند “هایکیو” (Haikyuu!!) و “بسکتبال کوروکو” (Kuroko’s Basketball) صحنه اکشن هم دارند، ولی تمرکز اصلی روی مبارزه نیست.
حتی سریال‌هایی مانند “دفتر مرگ” (Death Note)، “دروغ تو در آوریل” (Your Lie in April) و “باکومن” (Bakuman) هم وجود دارد که تقریباً هیچ صحنه مبارزه‌ای ندارند و سریال‌های “شونن” هم هستند. سریال‌های مختلفی وجود دارد که موضوعات متنوعی دارند؛ زیرا هر نوجوانی علاقه به دیدن مبارزه دو نفر ندارد.
8. “شونن” نمی‌تواند تاریک باشد
سریال‌های “شونن” می‌تواند تاریک باشد. با توجه به ماهیت درخشان، عجیب و شاد انیمه “شونن”، این‌گونه تصور می‌شود که سریال‌های این‌چنینی نمی‌توانند تاریک باشند. این موضوع در مورد بیشتر “شونن”ها گفته شده است، اما این بیشتر به این دلیل است که این سریال‌ها به نظر نمی‌رسد صحنه‌های خشونت‌آمیز داشته باشند.
سریالی مانند “آکامه گا کیل!” (Akame ga Kill!) تاریک‌تر از سریالی مانند “وان پیس” (One Piece) به نظر می‌آید و دلیل آن نبودن صحنه‌های خشونت‌آمیز است؛ اما محتوای تاریک‌تری به نمایش می‌گذارد. انیمه‌هایی مانند “فری تیل” (Fairy Tail)، “وان پیس” و “ناروتو” موضوعاتی به همان اندازه تاریک (اگر نه تاریک‌تر) نسبت به “آکامه گا کیل!” و دیگر سریال‌های با محتوای تاریک‌تر دارند که در رده “سینن” قرار می‌گیرند.
7. “سینن” بهتر از “شونن” است چون بالغ‌تر است
سریال‌های “سینن” بیشتر مناسب جمعیت بزرگسالان (18 سال به بالا) هستند. محتوای “سینن” صریح‌تر از “شونن” است. “سینن” برخلاف “شونن” که معمولاً نمی‌تواند در محتوایش زیاده‌روی کند، محدودیت‌های زیادی ندارد. اما این امر ذاتاً “سینن” را بالغ‌تر از “شونن” نمی‌کند یا تعیین نمی‌کند که “سینن” بهتر از “شونن” است یا برعکس. آمار جمعیتی برای هرکدام از این‌ها تعیین نمی‌کند که یک سریال چقدر خوب نوشته شده است.
هر آمار جمعیتی ستارگان و شخصیت‌های درخشان خود را دارد که نمی‌توان آنها را عامل جمعیت مخاطبان مورد نظرشان دانست. درحالی‌که برخی از “شونن”ها بیشتر شبیه “سینن” هستند، اما این موضوع در کیفیت کلی سریال تاثیری ندارد. یک سریال ژانر انیمه “شونن” مانند “کیمیاگر تمام‌فلزی” (Fullmetal Alchemist) به واقعیت‌های خشن جنگ می‌پردازد؛ درحالی‌که سریالی “سینن” مانند “کاگویا-ساما: عشق جنگ است” (Kaguya-sama: Love Is War) یک کمدی عاشقانه است که در یک دبیرستان اتفاق می‌افتد. این سریال‌ها استانداردهای دلخواهی را که بیشتر مردم به “سینن” و “شونن” ارتباط می‌دهند، رعایت نمی‌کنند و به همین خاطر است که می‌گوییم جمعیت شناسی مهم نیست.
6. همه شخصیت‌ها یکسان هستند
درحالی‌که سریال‌هایی مانند “دراگون بال” و “یو یو هاکوشو” استانداردهایی برای آرکتایپ‌های شخصیتی “شونن” تعیین کرده‌اند، دروغ است اگر بگوییم که هر شخصیت “شونن” یک کپی از دیگری است. باوجود اینکه برخی رفتارها قطعاً یکسان هستند (مانند شخصیت اصلی پرسروصدا یا یک زیردست دمدمی)، ولی این دلیلی برای نادیده گرفتن شخصیت و هویت آنها نیست.
برخی از شخصیت‌ها در نوع خود منحصر به فرد هستند. تفاوت‌های زیادی بین فردی مانند “ناروتو اوزوماکی” از انیمه “ناروتو” و “ایزوکو میدوریا” از انیمه “آکادمی قهرمان من” (My Hero Academia) وجود دارد. فردی مانند “ایچیگو کوروساکی” (Ichigo Kurosaki) از انیمه “بلیچ” با هیچکدام از معیارهای “استاندارد” یک قهرمان “شونن” مطابقت ندارد.
همچنین بخوانید: بهترین انیمه‌های شونن در سبک سینن مانگا که باید تماشا کنید و لذت ببرید
5. هیچ داستان عاشقانه خوبی ندارد
بااینکه بیشتر سریال‌های ژانر انیمه “شونن” به داستان‌های عاشقانه قوی‌شان معروف نیستند، ولی “شونن”های عاشقانه نیز وجود دارند که طرفداران می‌توانند تماشا کنند/بخوانند.هر “شونن” اکشن نیست. برای بسیاری از مردم، این ننگ ناشی از این است که “نبرد شونن” درک خوبی از عاشقانه ندارد و به نوعی، روابط را مسخره نشان می‌دهد.
برای بسیاری از مردم، دیدن رشد یک رابطه عاشقانه بر روی صفحه نمایش باارزش‌تر است. با توجه به اینکه دستیابی به آن در اکثر “شونن”های محبوب سخت است، طرفداران می‌توانند سریال‌های “شونن”ای را انتخاب کنند که تمرکز بیشتری روی روابط عاشقانه دارد؛ مانند “گل‌های شیطان” (Aku no Hana)، “ادویه و گرگ” (Spice) و “باکومن”.
4. همه “شونن”ها از یک فرمول پیروی می‌کنند
باوجود اینکه مطمئناً فرمولی برای “شونن”های خاص (مخصوصاً “نبرد شونن”) وجود دارد، اما همه “شونن‌ها” یکسان نیستند. اگر یک سریال دارای آرک مسابقه‌ای باشد، یک سریال دیگر هم می‌تواند یک آرک مسابقه‌ای داشته باشد و در عین حال کاملاً متفاوت باشد. برای مثال، آزمون‌های “چونین” “ناروتو” و مسابقات تاریک “یو یو هاکوشو” قالب‌های مبارزه‌ای دارند؛ اما قوانینشان کاملاً متفاوت است.
همین امر در سایر جنبه‌های “شونن” هم صادق است. هر انیمه “شونن” با توجه به تنوع و اجرای استعاره‌هایش منحصر به فرد است. استعاره‌ها ذاتاً بد نیستند، اما نحوه اجرای یک استعاره می‌تواند بد باشد.
3. “شونن” فیلر زیادی دارد
“شونن” فیلر بسیار زیادی دارد. این وضوع درست است؛ اما بیشتر در مورد “شونن”های طولانی مدت مانند “بلیچ” و “وان پیس” و “ناروتو” صادق است. همان‌طور که اخیراً دیده‌ایم، اکثر انیمه‌های “شونن” به‌صورت فصلی ارائه می‌شوند. سپس وقتی به انیمه‌هایی مانند “دفتر مرگ”، “کیمیاگر تمام‌فلزی” و “شیطان کش” (Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba) نگاه می‌کنیم، این انیمه‌ها بیشتر با “مانگا” هماهنگی دارند و به غیر از قسمت‌های خاص، هیچ فیلری ندارند.
فیلر در انیمه زمانی پیش می‌آید که سریالی در حال پخش باشد درحالی‌که هنوز روی مانگا کار می‌شود. در برخی موارد، مانند “ناروتو”، انیمه از مانگا پیشی می‌گیرید و مانگا به زمان نیاز دارد تا برای ادامه انیمه محتوای بیشتری تولید کند. اما در بیشتر موارد، همه انیمه‌های “شونن” فیلر زیادی ندارند.
2. “سه‌گانه بزرگ” و معنای آن که باید بدانید
“سه‌گانه بزرگ” دوره خاصی در “شونن جامپ” است که در آن “وان پیس”، “ناروتو” و “بلیچ” فروش بسیار خوبی در سراسر جهان داشتند. هر سه مانگا، در اوج محبوبیت خود در دهه 2000 در دوران طلایی “جامپ” فروشی بسیار خوب و طولانی‌مدت داشتند.
این انیمه‌ها همگی به‌طور دیوانه کننده‌ای تاثیرگذار بودند و “وان پیس” در آن زمان قابل توجه‌ترین در بین “سه‌گانه بزرگ” بود. نمی‌توان گفت که آیا “سه‌گانه بزرگ” دیگری وجود خواهد داشت یا خیر. درحالی‌که طرفداران مانگا جدید سعی می‌کنند برای یک “سه‌گانه بزرگ” جدید فشار بیاورند، به نظر می‌رسد که برای طرفداران قدیمی‌ترین آن‌قدرها هم خوب نبود.
همچنین بخوانید: 10 سریال انیمه که در نیمه راه عوض شدند و باید آنها را بشناسید
1. “شونن” مناسب بچه‌هاست
معنای لغوی “شونن” در زبان ژاپنی، “پسر” است و مخاطب هدف این ژانر مردان جوان هستند. سریال‌های “شونن” ذاتاً برای بچه‌ها نیستند. محدوده سنی تماشای ژانر انیمه “شونن” 12 تا 18 سال است. این بدان معناست که بیشتر سریال‌های “شونن” برای نوجوانان هستند و این یعنی اینکه فقط برای بچه‌ها نیست!
هنگام تماشای یک “شونن” معمولی مانند “ناروتو” یا “آکادمی قهرمان من”، بینندگان گاهی با محتوای بسیار پیچیده، صحنه‌های اکشن و خشونت‌آمیز و یا محتوایی روبه‌رو شوند که به هیچ وجه مناسب یک کودک نیست.
امیدواریم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید. منتظر شنیدن نظراتتان هستیم!
دیدگاه‌ها