معرفی فیلم “رومن جی. ایزریل، وکیل دادگستری” (Roman J. Israel, Esq)
“دن گیلروی” پس از ساخت فیلم “شبگرد” (Nightcrawler) که با اجرای بی‌نظیر جیک جیلنهال همراه بود، فیلم جنایی دیگری به‌نام “رومن جی. ایزریل، وکیل دادگستری” را در سال 2017 کارگردانی کرد که در مقایسه با اثر قبلی‌اش فیلمی ضعیف محسوب می‌شود. اگرچه نقش‌آفرینی شخصیت اصلی داستان را یکی از ستارگان بزرگ سینما یعنی دنزل واشنگتن برعهده دارد، اما فیلمنامه ضعیف و روایت کند آن باعث می‌شود تا اجرای بازیگران و پیام اصلی داستان را نادیده بگیریم. در ادامه این مقاله به معرفی فیلم “رومن جی. ایزریل، وکیل دادگستری” پرداخته‌ایم؛ با پروشات همراه باشید.
- نام فیلم: “رومن جی. ایزریل، وکیل دادگستری” (Roman J. Israel, Esq)
- ژانر: درام، جنایی
- کارگردان: دن گیلروی (Dan Gilroy)
- بازیگران: دنزل واشنگتن، کالین فارل، کارمن اجوگو
- سال تولید: 2017
- افتخارات: نامزد اسکار و گلدن گلوب در رشته بهترین بازیگر نقش اول مرد
- امتیاز آی ام دی بی: 6.5/10
- امتیاز راتن تومیتوز: 54/100
تریلر فیلم
زیر پا گذاشتن کلیشه‌های داستانی و خلق شخصیت‌های خاص و به‌یادماندنی، کاری نیست که هر فیلمسازی بتواند آن را به‌درستی انجام دهد. گاهی یک تغییر و خلاقیت کوچک باعث شکل‌گیری داستانی می‌شود که چیزی فراتر از یک تجربه را به بیننده عرضه می‌دارد؛ گاهی نیز یک ایده جدید اما کار نشده می‌تواند کل زحمات بازیگران و کارگردان را هدر دهد. در فیلم “رومن جی. ایزریل، وکیل دادگستری” نیز به‌نظر می‌رسد که همین اتفاق افتاده‌است؛ با آغاز فیلم حس می‌کنیم با داستانی متفاوت روبرو هستیم که قرار است از مرزهای خودش فراتر برود، شگفت‌زده‌مان کند و ما را با بخش جدیدی از کارکترهایش آشنا کند، اما این احساس خیلی زود از میان می‌رود.
با وجود برخورداری فیلم “رومن جی. ایزریل، وکیل دادگستری” از ایده‌ای نو و خلاقانه، کارگردان نتوانسته آنطور که باید فیلم را از کلیشه و روایت کسل‌کننده دور سازد. اجرای واشنگتن هم هرچند که تنها عنصر پویا و دنبال‌کننده فیلم است، اما از یک جایی به بعد به دام تکرار و همان کلیشه‌ی حاکم بر کل فیلم می‌افتد و تلاش کارگردان هم برای جلب همدردی مخاطب با این کارکتر بی‌نتیجه می ماند.
دنزل واشنگتن در این فیلم نقش یک وکیل کیفری به اسم رومن جی. ایزریل را بازی می‌کند که مبتلا به اوتیسم است؛ مسئله‌ای که تا میانه فیلم به آن اشاره نمی‌شود و در برخی سکانس‌ها انگار به فراموشی هم سپرده می‌شود. رومن دهه‌ها است که در یک شرکت حقوقی معمولی کار می‌کند و بزرگ‌ترین دغدغه‌اش نه لذت بردن از پولی که در می‌آورد، که انجام کارش به بهترین شکل ممکن و حتی از خودگذشتگی‌هایی فراتر از آن است. همکار قدیمی رومن وظیفه‌ی رسیدگی به پرونده‌ها و مشتری‌ها و حضور در دادگاه‌ها و سروکله زدن با قاضی‌ها را داشته و رومن هم که از حافظه‌ی فوق‌العاده‌ای در به خاطر سپردن فکت‌‌ها و اعداد و قوانین و تبصره‌های حقوقی بهره می‌برد، کاغذبازی‌های پشت‌پرده را برعهده داشته و حکم پشتیبان او را دارد. وقتی همکار رومن بر اثر سکته سر از بیمارستان در می‌آورد، او مجبور می‌شود که از غارش بیرون آمده و قدم در دادگاه‌ها بگذارد و اینجاست که از نزدیک متوجه می‌شود که واقعیت چقدر با ایده‌آل‌هایش فاصله دارد.
تلاش‌های رومن برای تطبیق دادن خودش با واقعیت امری است که می‌بایست بیشترین تمرکز داستان را ه خود اختصاص دهد، اما این اتفاق با بیش از اندازه کش آمدن داستان رخ نمی‌دهد و تنها اگر بیننده باحوصله‌ای باشید می‌توانید پا به پای داستان پیش روید و زندگی رومن را تا پایان تماشا کنید.
تصاویری از فیلم “رومن جی. ایزریل، وکیل دادگستری”:
امیدواریم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید؛ منتظر شنیدن نظراتتان هستیم!
دیدگاه‌ها