رتبهبندی مجموعه فیلمهای “اره” (Saw)
منتقدین سینما معمولاً چندگانههای ترسناک را جدی نمیگیرند و چندگانه “اره” را هم نوعی “پورنوی شکنجهای” میدانند. این چندگانه از “لی ونل” (Leigh Whannell) و “جیمز ون” (James Wan) که در سال 2004 تولید شد و به مدل یک دهه هرسال ادامه یافت، پنجمین چندگانه پرفروش گیشه آمریکاست.
چندگانه “اره” درباره قاتل اره جان کریمر است که حالا بیمار شده و افراد منزوی جامعه را به تله میاندازد تا تحت شکنجههای جسمی و روانی راهی برای فرار یافته و دیگران را به قتل برسانند. در فیلمهای بعدی میبینیم که او در مقابل سرطان تسلیم شده اما با نقشههای دقیق و پیچیده و فیلمهای ضبط شده نقشه خود را پیش میبرد. این فیلمها به خاطر صحنههای ترسناکی که قربانیها با دام افتاده و کشته میشوند، شهرت دارد که صدای کریمر میگوید: “می خوام بازی کنم.”
بین سالهای 2004 تا 2010 هفت فیلم در ماههای اکتبر اکران شد، و پس از آن “اره:میراث” (Jigsaw) در سال 2017 و “مارپیچ” (Spiral) با بازی “کریس رک” (Chris Rock) و “ساموئل آل. جکسون” (Samuel L Jackson) را در سال 2021 خواهیم داشت. در اینجا میخواهیم تمام فیلمهای “اره” را از بدترین تا بهترین رتبه بندی کنیم. با پروشات همراه باشید.
8. اره 4 – Saw IV – 2007
این فیلم به خاطر تکیه بر صحنهای خشن برای آزار قربانیها به یک اثر تجاری تبدیل شده، و از بقیه زنندهتر و خبیثانه تر است. در این زمان کریمر مرده، اما هنوز هم سیستم عدالت خود را از گور پیش میبرد. برخی از صحنههای فلش بک او را نشان میدهد. بازیها هنوز نوآورانه و جذاب هستند، اما روی هم رفته فیلم فقط یک اثر زننده است که شکنجه اجساد را نشان میدهد. بنابراین آن را فقط “پورنوی شکنجهای” مینامند.
همچنین بخوانید: 10 انیمیشن جذاب و دیدنی درباره گربهها که باید تماشا کنید
7. اره 7 – Saw: The Final Chapter/Saw 3D – 2010
این فیلم قرار بود پایان چندگانه باشد اما کمپانی سازنده هنوز برای پایان دادن به آن آماده نبود. هروقت در یک سیکوئل عنوان سه بعدی را میبیند باید نگران باشید چون نشان میدهد که قرار نیست آن چندگانه به پایان برسد. به همین دلیل این فیلم بیشتر روز روشن و فضاهای روشن را نشان میدهد و رد خون واضح است.
در پایان هر فیلم “اره” گرهای وجود دارد اما گره این فیلم بیشتر احمقانه است تا شوکه کننده. صحنههای مسخره خون و خون ریزی که باید به صورت سه بعدی تماشا شود ایدهای بود که در “اره 7” به هدر رفت.
6. اره 5 – Saw V – 2008
با وجود چندین فیلم در سری “اره” هنوز هم بازیهای کریمر جذاب است. اما کارگردان جدید این فیلم، “دیوید هکل” (David Hackl) صحنههای ناخوشایندی خلق کرده که یکی از یکی بدتر هستند.
اف بی آی به کارآگاه هافمن (کستاس مندیلر “Costas Mandylor”) که میراث کریمر را ادامه میدهند، نزدیک میشوند. هافمن به اندازه کریمر پیچیده و ترسناک نیست اما توجیح میکند که چون روز بدی داشت به قتل دست زد. فلش بکها به شخصیت “توبین بل” (Tobin Bell) عمق شخصیت او را نشان میدهد. قربانیهای این فیلم دو بعدی و خسته کننده هستند و اگر از آزار دادن هم دست برمی داشتند شانس زنده ماندنشان بیشتر میشد.
داستان فیلم کاملاً خسته کننده و بی معنا بوده و صحنههایی را نشان میدهد که قبلاً دیدهایم و انتظارش را داریم. با این حال پایان خیره کننده و به یادماندنی دارد.
5. اره:میراث – Jigsaw – 2017
فیلمی ساخته “برادران اسپیرگ” (تقدیر “Predestination” و شکنندگان روز “Daybreakers”) که با وجود پایان جالب، فیلمی معمولی است. ارجاعات به فیلمهای قبلی و نقشهها و تلههای جدید به سبک “تام و جری” که قربانی را غافلگیر میکند، جالب هستند. اگر فیلمهای “اره” و آثار مشابه را دیده باشید می دانید که قربانی نهایی نه آشکارترین شخصیت بلکه پنهانترین شخصیت است که اصلاً تصورش را نمیکردید.
شخصیتهای جدید آنقدر چشمگیر نیستند و گذشته چندان جالبی ندارد. با این حال تله لیزری در پااین فیلم و گرههای جدید میتواند این فیلم را جالب کند.
همچنین بخوانید:رتبهبندی بهترین فیلمها درباره سلاح بیولوژیک براساس امتیاز IMDb
4. اره 2 – Saw II – 2005
این فیلم وسیعتر و خونینتر بوده، اما از فیلم اول بهتر نیست. کارگردان اصلی چندگانه، “دارن لین بوسمن” (Darren Lynn Bousman) ساخت آن را برعهده داشته و اینجاست که تلههای کریمر ظالمانهتر و دقیقتر میشود (تله مخصوص شکنجه یک معتاد زننده است)، اما داستان و تنش هوشمندانه فیلم اول در اینجا دیده نمیشود. گروهی از افراد غریبه در یک اتاق مرگبار بیدار میشوند و از این نظر به “مکعب” (Cube) شباهت دارد.
جمله کریمر (“هرگز تو زندگیم کسی رو نکشتم!”) اینجا جالبتر شده و لایههای عمیق این شخصیت را میبینیم. “دانی والبرگ” (Donnie Wahlberg) در نقش قهرمان ظاهر شده، اما دیالوگ میان او و کریمر جذابترین صحنه فیلم شناخته میشود. بقیه قسمتهای فیلم معمولی بوده و یک اثر اسشر را نشان میدهند.
نمیتوان انکار کرد که این فیلم عطش انسان برای خونریزی و آثار را نشان میدهد، اما به طور کلی جز صحنههای آغازین پرانرژی و پرانگیزه، دیگر حرفی برای گفتن ندارد. هرچند که تماشای آن در روز هالووین خالی از لطف نیست.
3. اره 6 – Saw VI – 2009
در بین سریهای خسته کننده بعدی “اره” سری ششم بهترین است. کارگردان آن، “کوین گرویترت” (Kevin Greutert) توانسته صحنههای خونین و مرگبار بسازد که بیننده را میخکوب میکنند. برخی از خبیثانه ترین تلههای چندگانه در اینجا هم دیده شده و در حقیقت کریمر بدترین اسباب بازیهایش را در اینجا عرضه میکند (با دیدن بخار گرم و اسید متوجه میشود که به دردسر افتادهاید).
“اره 6” مثل یک اثر پایانی درخشان ساخته شد و قرار بود همینطور باشد. این فیلم جز معدود فیلمهای چندگانه است که انگار در دنیای واقعی رخ داده و کریمر میخواهد بیمه گذاران را به خاطر اهمال کاریشان شکنجه کند. شخصیت ویلیام با بازی “پیتر اوتربریج” (Peter Outerbridge) یکی از این افراد است.تا به اینجا فیلم با وجود گرههای این چندگانه میتوانست بازنده باشد اما اثر خوبی از آب درامد.
2. اره – Saw – 2004
افرادی که “اره” را ندیدهاند اشتباه کردهاند. حضور “دنی گلاور” (Danny Glover) در این فیلم نشان میدهد که باید شاهد فیلم خوبی باشیم. تریلری پررمز و راز و خشن که با وجود یک دهه و نیم بعد هنوز جذاب است. این فیلم ساخته “لی ونل” و “جیمز ون” با وجود بودجه کم هنوز تماشایی است.
ایدئولوژی کریمر دیوانه کننده است و البته منطق خودش را دارد. او در اصل قاتل نیست بلکه راههایی ایجاد میکند که قربانیها خودشان را بکشند. او فساد، غرور و گناهان دیگر جامعه را دیده و گناهکاران را با تله خود به دام میاندازد.
اما خودش به خاطر بیماری و مرگ غریب الوقوعش به عدالت و محاکمه نیاز ندارد. با همین منطق و باورهاست که خشنترین و زنندهترین تنبیهات ممکن را خلق میکند. اگر این فیلم در سال 2004 به خاطر دولت بوش و روشهای مبارزه با تروریسم آن زمان دیدنی بود، امسال هم میتواند دیدنی باشد.
اره ابزار و نمادی محکم است که دیدن و چشم انداز را نشان میدهد. در برخی صحنهها شخصیتها تنها بخشی از اطلاعات را به نمایش گذاشته یا میبینند، همانطور که فیلمسازان هرآنچه در “اره” میبینیم را کنترل میکنند.
همچنین بخوانید: 12 فیلم جذاب و دیدنی درباره زندگی خوانندگان و گروههای موسیقی که باید تماشا کنید
1. اره 3 – Saw III – 2006
چه چیزی از یک قاتل روانی بدتر است؟ جانشینی که حتی به اخلاقیات هم پایبند نباشد. این فیلم انسانیترین نسخه “اره” است، البته اگر اصلاً بخواهیم آن را انسانی بدانیم. یک جراح روانی (“بهار سومخ Bahar Soomekh”) باید از جان کریمر مراقبت کند و پدری انتقام جو و عزادار (انگوس مکفادین “Angus Macfadyen”) هم باید بازیهای او را شکست دهد تا به عدالت برسد.
“توبین بل” با وجود در بستر بودنش هنوز یکی از کاریزماتیکترین ویلنهاست، اما دختر جراح او آماندا (شاونی اسمیت “Shawnee Smith”) از او هم ترسناکتر میشود. او مانند یک سگ هار بدون هیچ دلیل و منطقی به کشتار دست می زند. در این فیلم شاهد تلههای جدیدی هستیم که مهمترین آن بدن را مجروح نمیکند بلکه مثلاً لاشههای فاسد خوک را له کرده و روی قربانی میپاشند. سازندگان فیلم یعنی ون و ونل با بررسی دقیق فیلمنامه بهترین محتوای ممکن را ارائه دادند. گرچه به عنوان سومین فیلم داستان آن قابل پیشبینی بود ما اجراهای زیبا و صحنههای نفسگیر درباره یک خانواده از هم پاشیده توانست این سری را به جذابترین فیلم چندگانه “اره” تبدیل کند.
امیدواریم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید. منتظر شنیدن نظراتتان هستیم!
دیدگاهها