چگونه از یک عضو معلول در خانواده نگهداری کنیم؟
میلیونها فرد معلول در جهان وجود دارد. درنتیجه بیشتر افراد یک دوست یا فامیل معلول دارند. باوجود رایج بودن این معلولیت مشکلات فراوانی وجود دارد. افرادی که بخواهند از اعضای معلول خانواده نگهداری کنند با مشکلات بسیاری دستوپنجه نرم میکنند. اما اگر کمی اطلاعات خود را افزایش دهند میتوانند ازلحاظ روانی و فیزیکی از خانواده خود بهخوبی نگهداری کنند.
روش اول: کمک و حمایت از عضو خانوادهتان
- به نیازهای عضو خانواده خود توجه کنید. چه با آن فرد زندگی میکند و چه گه گاهی به او سر میزنید، باید به نیازهای روحی و فیزیکی او توجه کنید. زیرا اگر از نیازهای او خبر نداشته باشید نمیتوانید به او کمک کنید.
- اگر آن فرد با شما زندگی میکند، مراقبش باشید تا ببینید آیا به کمک نیاز دارد.
- اگر با آن فرد زندگی نمیکنید میتوانید بهطور مرتب با او تماس گرفته و یا به او سر بزنید تا ببینید به چه چیزی نیاز دارد.
- همیشه به فضای خصوصی و حریم آن فرد احترام بگذارید.
- اینکه تا چه میزان از آنها مراقبت کنید به سن، نیازها و میزان توجهشان از خانواده بستگی دارد. برای مثال، یک کودک اوتیسمی نسبت به یک بزرگسال اوتیسمی به مراقبت بیشتری نیاز دارد.
- نیازهای اساسی آنها را تأمین کنید. باید بر اساس نوع معلولیت آن فرد به او کمک کنید. این کمکها میتوانند بهصورت کمکهای فیزیکی، حمایتهای روی روانی و یا برنامهریزیهای کوتاهمدت و بلندمدت باشند.
- با توجه به نیازهای او به آن فرد کمک کنید. برای مثال، اگر آن فرد از ویلچر استفاده میکند و دستهای قوی دارد، میتوانید درحرکت دادن ویلچر به او کمک کنید، اما اگر بخواهید در غذا خوردن به او کمک کنید ممکن است ناراحت شود. اگر گفت که خودش میتواند این کار را انجام دهد قبول کنید و زیاد اصرار نکنید.
- در صورت کمکهای روحی روانی سعی کنید درکنارهم فعالیتهایی را انجام دهید که هردویتان از آن لذت میبرید.
- در مقابل درخواست آنها برای کمک خوب برخورد کنید. یکی از راههای مناسب برای کمک این است که اگر آن فرد برای کمک از شما تقاضا کرد، با او خوب برخورد کنید. رفتار شما بسیار مهم است زیرا اگر خوب برخورد نکنید آن فرد دیگر از شما درخواست کمک نخواهد کرد.
- اگر آن فرد از شما تقاضای کمک کرد، هرچه زودتر به او کمک کنید. اگر آن را به تأخیر بیندازید دیگر برای کمک از شما تقاضا نمیکند.
- در هنگام درخواست کمک مؤدبانه برخورد کنید. اینگونه پاسخ ندهید: “کمی مشغول هستم اما بههرحال کمکت میکنم.” زیرا آن فرد نباید حس بدی داشته باشد، فقط بگویید، “حتماً، چه کمکی از من برمیآید؟”
- در حین کمک یا صحبت با او مشتاق باشید، زیرا اگر حس کند از روی وظیفه به او کمک میکنید دیگر از شما درخواست کمک نمیکند. به یاد داشته باشید که ممکن است درخواست کمک برای آن فرد دشوار باشد.
- به آن فرد کمک کنید تا تجهیزات و لوازم موردنیاز خود را به دست آورد. ممکن است دوست یا فامیل شما به لوازم موردنیاز معلولین نیاز داشته باشد، بنابراین بهتر است به او کمک کنید تا این لوازم را به دست آورد.
- برای به دست آوردن لوازم موردنیاز فرد درخواست بدهید.
- ببینید که آیا آن فرد از بیمههای معلولین که ازاینگونه افراد پشتیبانی میکند بهره مند است یا خیر.
- اگر این فرد به دلیل جنگ به معلولیت دچار شده و جانباز است، کارهای لازم را انجام دهید تا از خدمات آنها استفاده کند.
- اگر سرمایه چندانی ندارید خود را به پول خرج کردن مجبور نکنید.
- عشق و توجه خود را نشان دهید. یکی از راههای اصلی کمک به چنین افرادی این است که عشق و توجه خود را به او نشان دهید. در غیر این صورت آن فرد احساس ناراحتی و عدم توجه خواهد داشت.
- علاوه بر کمک یا حمایتهای عاطفی، هرازگاهی برای آن فرد کارهایی انجام دهید. اگر آن فرد نمیتواند غذا درست کند یا به دکتر برود، او را به رستوران یا بیرون ببرید.
- آنها را به خاطر آنچه هستند بپذیرید. به دلیل معلولیتشان از آنها ناراحت و متنفر نباشید. آنها را بهعنوان فردی بپذیرید که مشکلات و نیازهایش کمی از شما بیشتر است.
- برنامههای خانوادگی ترتیب بدهید. یکی از بهترین راهها برای حمایت این افراد این است که برنامههای خانوادگی ترتیب بدهید. در این برنامهها معلولیت آن فرد را نیز در نظر بگیرید. زیرا آنها هم باید مانند تمام افراد در این برنامهها شرکت کنند.
- با آن فرد و یا کسی که از او مراقبت میکند صحبت کنید و ببینید از دیدن چه مکانی لذت میبرد.
- درباره برنامهریزی زمان آن برنامه دقت کنید. اگر آنها نوبت دکتر دارند، جوری برنامهریزی کنید که پیش یا پس از دکتر رفتنشان به شما ملحق شوند.
- فعالیتهایی را انتخاب کنید که آن فرد هم از عهده انجامش بربیاید. اگر در شنوایی مشکل دارند به رستورانها شلوغ نروید. اگر نمیتوانند حرکت کنند از انتخاب فعالیتهای پرتحرک خودداری کنید.
روش دوم: آمادهسازی خودتان
- شرایط آن فرد را در نظر بگیرید. ازآنجاییکه معلولیتهای مختلف نیازهای مختلفی را به وجود میآورند، بنابراین باید شرایط آنها را بررسی کرده و ببینید که به چه کمکی نیاز دارند. اگرچه ممکن است این فرایند زمانبر به نظر برسد، اما باعث میشود که از نیازهای او بهخوبی آگاه شده و با مشکلات و چالشهای پیش روی او آشنا باشید.
- برخی از معلولیتها فیزیکی هستند. با شنیدن واژه معلولیت بیشتر افراد به یاد معلولیتهای فیزیکی میافتند که فرد توانایی حرکت کردن را ندارد.
- برخی از ناتوانیها روحی روانی هستند. امروزه بیشتر افراد از ناتوانیهای روحی روانی رنج میبرند که یکی از رایجترین انواع آن اختلال استرسی پس از ضایعه روانی است.
- ناتوانیها میتوانند پیشرفتهتر شوند. بسیاری از افراد نیز از اختلال در یادگیری رنج میبرند. این افراد در برخورد با چالشهای پیش رو یا انجام وظایف روزانه ممکن است به کمک نیاز داشته باشند.
- صبر و شکیبایی خود را افزایش دهید. تمام افرادی که در اطراف خود با چنین افرادی مواجه هستند باید صبر و شکیبایی خود را افزایش دهند. در برخورد با تمام انواع ناتوانی باید صبور و شکیبا باشید. زیرا گاهی اوقات ممکن است این افراد قدر زحمات و محبتهای شما را ندانند (مانند هر شخص دیگری).
- در هنگام کمک به این افراد ناتوان به زمان توجه نکنید.
- اگر از این کار خسته شدید فراموش نکنید که آنها هم از شرایط خود خسته شدهاند، زیرا اگر شما در مدت محدودی به آنها کمک میکنید و آن شرایط را تحمل میکنید آنها مجبورند که تمام عمر با آن شرایط کنار بیایند.
- کمکهایی که میتوانید ارائه دهید را ارزیابی کنید. هرچند که ممکن است دوست داشته باشید در زمینههای مختلف عاطفی، مالی و یا فیزیکی به آن فرد کمک کنید اما ممکن است این کمکها محدود باشند. به همین دلیل باید پیش از شروع میزان کمکهای خود را ارزیابی کنید. این موارد را در نظر بگیرید:
- محدودیتهای مالی.
- محدودیتهای زمانی و وظایف دیگر مانند کار یا نگهداری از کودکان.
- اگر نمیتوانید درکنار آنها وقت صرف کنید میتوانید کمکهای مالی ارائه دهید. اگر نمیتوانید کمک مالی ارائه دهید میتوانید برایشان زمان صرف کنید. اگر زمانتان هم محدود است میتوانید هرازگاهی به آن فرد زنگ زده و چند دقیقه با او صحبت کنید.
روش سوم: ارتباط
- از آن فرد بپرسید که آیا به کمک نیاز دارد. بهتر است پیش از هر اقدام برای کمک از خود او سؤال کنید که آیا به کمک عاطفی یا فیزیکی نیاز دارد یا خیر. اینگونه متوجه میشوید که آیا به کمک نیاز دارند و اشکالی ندارد اگر به آنها کمک کنید و در کنارش باشید، در این صورت دیگر آنها برای کمک درخواست نکردهاند و احساس بهتری دارند.
- میتوانید از این جملات استفاده کنید، “اگر به کمک نیاز داشتی میتوانی روی من حساب کنی،” یا “اگر خواستی با کسی صحبت کنی با من تماس بگیر.”
- پیشنهاد کمک خود را به شکلهای مختلف مطرح کنید. برخی افراد در هنگام تقاضای کمک خجالتی هستند یا نمیدانند چگونه آن را مطرح کنند. میتوانید بگویید: “میخواهی تا دستشویی همراهیات کنم؟” یا “میتوانم حدود ساعت 6 با لازانیای خانگی خودم به خانهات بیایم؟”
- میتوانید درباره امکان کمک و پشتیبانی از آنها با او صحبت کنید، بدون اینکه مستقیماً درباره نیازهایش و یا ناتوانیاش حرف زده باشید.
- به آن فرد گوش دهید. مهمترین بخش ارتباط با یک فرد ناتوان این است که به او گوش دهید. بدون گوش دادن نمیتوانید از مشکلات و چالشهای فرد باخبر شوید. همچنین با گوش دادن به فرد میتوانید او را بهگونهای کمک کنید که مفید و مؤثر باشد.
- گوش دادن به آن فرد و شنیدن واکنشهایش شخصیت او را تقویت میکند.
- در هنگام صحبت با این فرد فقط به این فکر نکنید که حالا شما باید چه بگویید، ذهن خود را خالی کرده و فقط به گفته او تمرکز کنید.
- به او فرصت دهید تا گفتههای خود را به پایان برساند و حس کند که فرصت حرف زدن دارد.
- با دیگر اطرافیان هم ارتباط داشته باشید. بهترین راه برای کمک به آن فرد این است که مطمئن شوید افراد دیگر خانواده هم با شما همراه هستند. برای این کار باید با آنها هم ارتباط داشته و برنامهها و فعالیتهای حمایتی خود را با آنها به اشتراک بگذارید.
- اگر شما تنها کسی نیستید که از آن فرد مراقبت میکند، با فردی که از او نگهداری میکند صحبت کنید، زیرا او بهتر از هرکسی از نیازهای آن فرد خبر دارد (البته بعد از خود فرد معلول) و میتواند شما را در جریان قرار دهد.
- اگر آن فرد به کمکهای مالی نیاز دارد با دیگر اعضای خانواده صحبت کرده و هرکدام بخشی از مخارج و هزینهها را تقبل کنید.
- اگر آن فرد به کمکهای عاطفی نیاز دارد، با دیگر افراد خانواده صحبت کرده و اطمینان حاصل کنید که یک فرد همیشه در کنار او است و با او صحبت میکند.
منبع:
http://www.wikihow.com
دیدگاهها