رده‌بندی فیلم‌های “تیم برتون” از بدترین تا بهترین

با اینکه در سال‌های اخیر بسیاری از کارگردانان به تکرار کارهای خود مبتلا شدند، بسیاری همچنان “تیم برتون” (Tim Burton) را کارگردانی شگفت انگیز می‌دانند. از همان تجربه کاری ابتدایی برتون با دیزنی، فیلم‌هایش به صورتی کامل، با ظرافتی شگفت انگیز و موضوعاتی قابل درک ظاهر شدند. از همه مهم‌تر او با فیلم‌هایی با موضوعات عشق به به بیگانگان تنها، و جریحه دار کردن احساس بینندگان توانست حرفه خود را شکل دهد.

در این لیست، تمام فیلم‌های این کارگردان را بررسی کرده، و آنها را از بدترین به بهترین ردیف می‌کنیم، پس آماده شوید و در راه ورود به دنیای برتون ما را همراهی کنید. با پروشات همراه باشید.

19. سیاره میمون‌ها – Planet of the Apes – 2001

بازیگران: “مارک والبرگ“، “هلنا بونهام کارتر“، ” تیم راث”، ” مایکل کلارک دانکن”، “پاول جیاماتی”

داستان: یک فضانورد در سیاره‌ای فرود می‌آید که در آن میمونها پیشرفت کرده، و بشریت را به بردگی گرفته‌اند. او با شامپانزه‌ای طرد شده که به این رفتار غیر منطقی با انسان‌های شکست خورده اعتراض دارد، دوست می‌شود. این دو با هم تصمیم می‌گیرند که شورشی بر پا کنند…

“سیاره میمون‌ها” فیلمی است که ممکن است در ابتدا گول آن را بخورید، تماشای این فیلم سرگرم کننده است (خب تماشای همه کارهای برتون سرگرم کننده است)، کاملاً خسته کننده نیست، اما ارتباط برقرار کردن و پیدا کردن معنایی خاص در آن، تقریباً غیرممکن است – دلیل اصلی ماندگار بودن قسمت اول “سیاره میمون‌ها” غنی بودن ایده‌ها و توانایی برتون در فضا دادن به آن می‌باشد. برخلاف موضوع کلی اکشن و سرعت بالای روایت فیلم، اثر برتون گیج کننده و هجومی است و برخی معتقدند بر خلاف تلاش ستودنی در گریم‌های بی نقش “ریک بیکر” و نقش آفرینی عالی “هلنا بونهام کارتر” و “تیم راث”، میزان ماندگاری این اثر بسیار کم است. در آخر باید بگویم این فیلم خسته کننده است، تنها فیلم برتون که لایق دریافت این برچسب است، “سیاره میمون‌ها” می‌باشد.

همچنین بخوانید: نگاهی به بهترین فیلم های مارک والبرگ (بازیگر)

18. آلیس در سرزمین عجایب – Alice in Wonderland – 2010

بازیگران: “جانی دپ“، “هلنا بونهام کارتر”، “میا واشیکوفسکا”، “آن هاتاوی“، “استیون فرای”

داستان: “آلیس کینگ اسلی” که اعتقاد او برای مستقل بودن باعث شده در جامعه ویکتوریایی بیگانه‌ای تنها باشد، با اینکه ماجراجویی‌های کودکیش را فراموش کرده، به سرزمین عجایب باز می‌گردد. در آنجا متوجه می‌شود این قلمرو شگفت انگیز، سایه‌ای از شکوه احمقانه پیشین اوست.

شما هم فکر می‌کردید که این موضوع برای برتون عالی می‌شود؟

بخش‌هایی که در آن بهوده گویی های “لوئیس کارو” نشان داده می‌شود، خوب هستند، اما متاسفانه بیشتر آن به فلش بک‌های زیاد محدود شده، و در عوض ما با داستانی جدید از آلیس مواجه می‌شویم، که سعی دارد او را به یک اسطوره تبدیل کند. آلیس که “ارباب حلقه‌ها” نیست. داستان ما حتی در “نارنیا” هم رخ نداده. پس نباید اینطور باشد.

برتون در باتلاق توصیف‌های ناخوشایند و صحبت‌های بدشگون درباره رسالت و سرنوشت گرفتار شد، و همچنین رنگ‌های بیش از حد برجسته فیلم، حتی برای یک دنیای رؤیایی نیز بیش از حد مجاز و غیرواقعی می‌باشد. این فیلم باعث می‌شود دلتنگ روزهایی شویم که برتون به جای فیلم‌های زرد و نازیبا، آثار بزرگ و بلندپروازنه ای می‌ساخت.

17. چارلی و کارخانه شکلات سازی – Charlie and the Chocolate Factory – 2005

بازیگران: “جانی دپ”، “فردی هایمور”، “دیوید کلی”، “هلنا بونهام کارتر”، “نوآه تایلر”

داستان: “چارلی باکت” جوان که بسیار فقیر است، یک بلیط طلایی به کارخانه شکلات سازی عجیب اما شگفت انگیز “ویلی وانکا” را پیدا می‌کند.

شاید برتون باید اقتباس‌های این فیلم را رها می‌کرد.

این کارگردان معروف و برجسته، هرگز از بازسازی و به تصویر کشیدن دنیای افراد دیگر خجالت زده و ناراضی نیست، حتی اگر بخواهد به عنوان یک طرفدار این کار را انجام دهد. هیچکس این حقیقت را که اقتباس برتون از کتاب “روآلد دال” بهتر و مرتبط‌تر از فیلم “جین وایلدر” بوده است، یا اینکه جلوه‌های بصری دنیای عجیب آمریکایی- انگلیسی برتون جالب توجه است، اما منابع فیلم بیش از اندازه عجیب بوده است، فضای بیش دارای سکانس‌های بیش از حد تخیلی باعث شده که نقش آفرینی دپ به عنوان وانکای بیچاره که با پدرش مشکلاتی دارد، برای تماشا جالب نباشد.

باورتان می‌شود که آنها در واقع به سنجاب‌ها آموزش دادند تا در مقابل دوربین فندق پوست بکنند؟

16. سایه‌های سیاه – Dark Shadows – 2012

بازیگران: “جانی دپ”، “اوا گرین”، “میشل فایفر”، “کلویی گریس مورتس”، “هلنا بونهام کارتر”

داستان: پیرترین خون آشام قرن “برنابز کالین” در سال 1970 از خواب بر می‌خیزد تا شکوه گذشتگان خود را بازیابد، و از جادوگری که او را نفرین کرد انتقام بگیرد، اما آیا این خانواده تنها و بیگانه می‌توانند در این دنیا جایگاه خود را پیدا کنند؟

“جانی دپ” برای شخصیتی با کلاه گیش و گریم جالب صداگذاری قشنگی انجام می‌دهد؟ درست است. احساسات خشنی دارد؟ درست است. کمدی آن کمی عجیب و ناخوشایند است؟ درست است. این فیلم اثری متوسط رو به پایین از برتون است، فیلمی که او می‌توانست هنگام خوابیدن بسازد: تماشای آن لذت بخش است، اما اصلاً خلاقانه ساخته نشده، و نمی‌توانید ارتباط زیادی با آن برقرار کنید. خب، در این فیلم صحنه از جنگ بین جنسیت‌ها را شاهد خواهیم بود، صحنه جنگ خون آشام دپ و ساحره “اوا گرین”، همچنین صحنه‌ای را شاهد خواهیم بود که در آن جادوگر قدرت‌های خود را از دست می‌دهد، و مانند جسمی سفالی در هم می‌شکند. اما، در کل این فیلم شامل جنگ‌های کلامی جنسیتی است که برای اعتبار فیلم و چهره غیرعادی دپ به عنوان خون آشام مناسب نمی‌باشد.

همچنین بخوانید: 10 فیلم برتر جانی دپ به انتخاب منتقدین

15. دامبو – Dumbo – 2019

بازیگران: “کلین فرال”، “مایکل کیتون”، “دنی دویتو”، “اوا گرین”، “آلن ارکین”

داستان: یک بچه فیل کوچک دارای گوش‌های بزرگ و عجیبی است، و به همین دلیل در بین فیل‌ها بیگانه محسوب می‌شود، تا اینکه توانایی پروازش نمایان می‌شود، او به ستاره سیرک تبدیل می‌شود، و توجه یک شرکت سرگرمی را به خود جلب می‌کند.

این فیلم آنقدر ها هم بد ساخته نشده، اما بسیار دورتر از کارهای عصر شکوفایی برتون است. تا به الان، او از دیزنی کینه دارد، و در این بین خانه موش بسیار خوشهال است چرا که آلیس مرز 1 میلیارد فروش را شکسته است.

اقتباسی دلگرم کننده از انیمیشن دهه 40 “دامبو”، کاری از برتون که داستانی عجیب دارد که در آن دامبو به جایی شبیه به دیزنی لند می‌رود، و “مایکل کیتون” نیز مانند یک ماشین صحنه را به خوبی در می‌آورد. خود دامبو دوست داشتنی است، “دنی دویتو” مانند همیشه پشتیبان خوبی است حتی اگر این نقش سومین کار او به عنوان رئیس سیرک نبود، باز هم همین گونه بود، اما هیچکدام از دیگر بازیگران توجه بینندگان را به خود جلب نکرده و نظری از آنان دریافت نکردند.

14. مریخ حمله می‌کند! – Mars Attacks! – 1996

بازیگران: “جک نیکلسون“، “پیرس برازنان”، “سارا جسیکا پارکر”،”گلن کلوز”، “ناتالی پورتمن”

داستان: مریخیان به زمین و رئیس جمهور آمریکا یورش می‌برند، و گروهی از بیگانگان آمریکایی تنها سعی می‌کنند با آنها مقابله کرده و یا صلح کنند.

اگر زیر ده سال سن داشته باشید، این فیلم جذاب‌تر و بامزه‌تر است. می‌توان گفت به خوبی منطبق پذیر نبوده است.

گروه بازیگری انتخابی برتون با گذر زمان تاثیرگذارتر از قبل می‌شود (سه بازیگر برنده جایزه اسکار و شش بازیگر نامزد این جایزه). ممکن است به نظر برسد ستارگان برجسته زیادی در این فیلم بازی کرده‌اند، اما این موضوع فقط انتظاراتتان را بالا می‌برد – “جک نیکلسون” نقش دو کاراکتر را بازی می‌کند و دوبار کشته می‌شود، و “پیرس برازنان” و “سارا جسیکا پارکر”، دو تا از بزرگترین ستارگان دهه 90، بیشتر زمان فیلم را به عنوان سرهای جدا شده سپری می‌کنند. این فیلم گسترده‌تر از آن است که بتوان آن را جدی گرفت، و طنز موجود در آن هم به اندازه کافی برجسته نیست، و نمی‌توان اسم آن را کمدی گذاشت.

13. ماجراجویی بزرگ پی وی – Pee-wee’s Big Adventure – 1985

بازیگران: “پل روبنز، “الیزابت دیلی”، “مارک هولتون”، “دایان سالینجر”، “دیمون مارتین”

داستان: یک پسر همیشه شاد که به عنوان فردی عجیب و غریب شناخته می‌شود تمام دنیا او را طرد کرده است، به سفر جادویی دور آمریکا می‌رود تا دوچرخه دزدیده شده‌اش را پیدا کند.

دنبال کردن فردی عجیب که یک ماجراجویی را شروع می‌کند، جز موضوعات کارهای برتون است.

تا به حال یک قسمت از “خانه بازی پی وی” را تماشا کرده‌اید؟ این موضوع چیزی شبیه به آدامس بادکنکی است، که به نمایشی موذیانه از هشیاری تبدیل شده است.

برتون کاراکتر به مورد علاقه خود می‌پردازد، یک ماجراجویی بزرگ به او می‌دهد و سپس “پل روبنز” را حذف می‌کند تا این کار را انجام دهد. این فیلم داستانی رنگارنگ دارد که تماشای ملاقات پی وی با دیگر مسافران و عکس العمل آن‌ها و چالش‌هایی که او از راه مخصوص به خودش با روبرو می‌شود، ارزشش را دارد، اما هنوز هم شبیه به قسمتی از یک فیلم تلویزیونی است. همچنین سن شما با میزان تحمل کارهای احمقانه پی وی رابطه مستقیم دارد، و حواستان را جمع کنید.

همچنین بخوانید: 37 انیمیشن برتر تاریخ سینما که باید تماشا کنید

12. فرنکن وینی – Frankenweenie – 2012

بازیگران: “ویونا رایدر”، “کاترین اوهارا”، “مارتین شورت”، “مارتین لاندو”، “چارلی تاهان”

داستان: “ویکتور”، پسری نابغه اما تنها و طرد شده، سگ مرده‌اش را به زندگی باز می‌گرداند، اما این موضوع عواقب سهمگینی را برای شهرش به ارمغان می‌آورد.

برخلاف آنکه “فرنکن وینی” یک بازسازی دوست داشتنی و دلگرم کننده از فیلم کوتاه برتون است، اما نمی‌تواند امتظارات بینندگان را بر آورده کند.

کاراکترها به خوبی ساخته شده‌اند، خصوصاً سگ زنده‌ای که او را با اسم “اسپارکی” می‌شناسیم، و دوست داشتنی‌ترین موجودی است که از گور برخاسته است، همچنین این اثر از فیلم‌های ترسناک و هیولا مجور جهانی به عنوان منبع نیز استفاده کرده است، اما هرگز برای یک فیلم بلند مناسب و خوشآیند نشد. این فیلم از لحاظ موضوعی سطحی و به طرز عجیبی فاصله دار بوده و در ادای احساسات به اندازه کافی خوب نمی‌باشد، ولی با وجود همه اینها از تماشای آن لذت خواهید برد.

11. خانه دوشیزه پرگرین برای بچه‌های عجیب – Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children – 2016

بازیگران: “اوا گرین”، “ایسا باترفیلد”، “ساموئل ال. جکسون“، “جودی دنچ”، “ترنس استامپ”

داستان: پسری تنها و منفور، در ماجرایی که پدربزرگش او را به آن وارد کرده، به عمارتی مهر و موم شده که کودکان دارای قدرت‌های مخصوص در آن حضور دارند، راه پیدا می‌کند، اما قدرت‌های اهریمین در تلاشند تا این عمارت را پیدا کنند، و آن را به قلمرو شیطانی خود تبدیل کنند.

مبارزه نهایی این فیلم تخیلی هالیوودی در بلکپول پیر صورت می‌گیرد. اگر یک بیننده انگلیسی آن را تماشا کند از صحنه روده بر خواهد شد، این فیلم اولین تجربه برتون در استفاده از جلوه‌های ویژه بود، که “ری هری هاسن” را به طرزی زیبا به شکل ارتشی از جسدهای اسکلتی در آورد، و هیولاهایی شبیه به “اسلندر من” ساخت تا توجه توریست‌ها را به آن جلب کند. در اینجا برتون اثری ترسناک و مخوف را برای بینندگان جوان خود به تصویر می‌کشد– بالاخره، جسدها چشم بچه‌ها را می‌خورند تا به هیولا تبدیل نشوند.

در طول این فیلم دنیای تخیل و دنیای واقعی به خوبی از هم جدا می‌شوند، و همه چیز به طرزی جادویی واقع گرایانه است، اما در انتها دقیقاً برعکس این موضوع پیش می آید. “اوا گرین” در نقش شخصیتی شبیه به “مری پاپینز” اما کمی خشن‌تر از او به زیبایی می‌درخشد، و کودکان نیز همگی با نقش‌های برجسته خود خوش می‌درخشند.

10. چشمان بزرگ – Big Eyes – 2014

بازیگران: “ایمی آدامز“، “کریستوف والتز”، “دنی هوستون”، “کریستن ریتر”، “ترنس استامپ”

داستان: در سال 1960، نام “کین” در میان طراحی‌های هنری معروف شده و رواج یافت که کودکان لاغر و چشم درشت را نشان می‌داد، اما اعتبار آن به فردی اشتباهی رسید. این داستان درباره زندگی هنرمند تنها و طرد شده “مارگارت کین” و همسر شارلاتان او “والتر” است.

“ایمی آدامز” نقش این هنرمند (مارگارات) را به زیبایی بازی کرد، و چه خوب چه بد با قلب خود پیش رفت، ظرافت احساسی او با رشد روانشناختی اش تشدید می‌شد و زمانی که متوجه شد کارش از او دزدیده شده، به اوج خود رسید. حس واقعی بودن مارگارت و سبک برتون با هم ترکیب شده، و با برقی از سورئالیست در هم تنیده شد. متاسفانه برخلاف بازی عالی آدامز، والتز نقش همسر او به صورت شخصیتی کارتونی بازی می‌کند. در بخش‌هایی برتون کمی شوخ طبعی به داستان اضافه می‌کند، یا او را راهنمایی نمی‌کند، ارتباطتان با داستان را از دست می‌دهید، خصوصاً در سکانس آخر که همه چیز دست به دست هم می‌دهد تا صحنه قابل باور نباشد.

همچنین بخوانید: 8 فیلم برتر ایمی آدامز که باید تماشا کنید

9. بازگشت بتمن – Batman Returns – 1992

بازیگران: “مایکل کیتون”، “دنی دویتو”، “میشل فایفر”، “کریستوفر واکن”، “مایکل گاف”

داستان: بتمن بار دیگر مبارزه می‌کند تا گاتهام را نجات دهد، و این بار با دو تبهکار بیگانه شبیه به حیوانات مواجه می‌شود “پنگوئن” و “زن گربه‌ای”.

تا سالهای سال این فیلم نمونه‌ای بود که باعث می‌شد استودیوها از اینکه به برتون فرصت بدهند فیلم موفق دیگری را کارگردانی کند، وحشت کنند. ظاهراً بچه‌ای نمی‌خواهد اسباب بازی‌های تبهکاران پر زرق و برقی را داشته باشد که از گور برخاسته‌اند تا کودکان را به قتل برسانند. نمی‌دانیم که برتون اصلاً به “بتمن” اهمیت می‌داد یا نه چرا که در هر دو اثر از او، مبلغان تمام توجهات را به خود جلب می‌کنند. این موضوع با این امر که “دنی دویتو” با بازی در نقش “پنگوئن”، فردی ریسک پذیر که بسیار مضحک است، بتواند شهرت خود را افزایش دهد پیوسته است ،و در عین حال هم ناراحت کننده و هم خنده دار می‌باشد. “میشل فایفر” نیز نقش آفرینی خوبی از خود نشان می‌دهد، و نقش او به عنوان “زن گربه‌ای” واقعاً پتانسیل ادامه دار بودن را داشت، اما چنین دنباله‌ای هرگز ساخته نشد. با این حال، این فیلم در سکانس پایانی جذابیت خود را از دست می‌دهد، و و برای نمایش سطحی و کارتونی، تاریکی خود را از دست می‌دهد.

8. سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت – Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street – 2007

بازیگران: “جانی دپ”، “هلنا بونهام کارتر”، “آلن ریکمن”، “تیمتوتی اسپال”، “ساشا بارون کوهن”

داستان: یک آرایشگر بی آبرو، به لندن باز می‌گردد تا از قاضی‌ای که به ناحق او را محکوم کرده، به زندان انداخت، و خانواده اش را از هم پاشید، انتقام بگیرد.

نشان برتون در این فیلم به صورت جلوه‌های بصری مشخص است، و لندن دوران ملکه ویکتوریا را به تصویر می‌کشد. این داستان از تمام کارهای او، تاریک‌تر، خشن‌تر و ناامیدانه تر است. این همان اثری است که باعث شد “جانی دپ” نامزد جایزه اسکار شود، اما “هلنا بونهام کارتر” نه، با اینکه این بازیگر انگلیسی در نقش “خانوم لاوت” کاری ارزشمند از خود بر جای گذاشت: خنده دار اما شکننده، و ترحم برانگیز و تأثیر گذار است، او حتی در بخش‌های موزیکال “استیون سوندهایم” که همگی کارهای دشواری بودند، نیز نقش داشت. نه، “دپ” و “آلن ریکمن” در واقع نمی‌توانند آواز بخوانند، اما نقش‌های خود را کاملاً عالی و با احساس بازی کردند، و کل مجموعه بازیگر با همکاری یکدیگر یک فیلم موزیکال را خلق کردند. طنز تاریک “یک کشیش کوچک” که “تاد” و “لاوت” (دپ و بونهام کارتر) را نشان می‌دهد که با نکات برجسته و طنز خود فیلم را به خوبی شکل می‌دهند.

7. اسلیپی هالو – Sleepy Hollow – 1999

بازیگران: “جانی دپ”، “کریستینا ریچی”، “میراندا ریچاردسون”، “مایکل گمبون”، “کسپر ون دین”

داستان: یک بازرس پلیس مدرن، در زندگیش فردی بیگانه و تنهاست، و در حرفه خود، در حال بررسی مجموعه‌ای از قتل‌های فراطبیعی در یک مرداب است.

داستانی جنایی در سبک فراطبیعی، که بازیگران آن، نقش آفرینی فوق العاده خوی از خود بر جای گذاشته‌اند، فیلم‌های زیادی نیستند که “مایکل گمبون”، “مایکل گاف”، “ریچارد گریفیث” و “ایان مک دیارمید” را تنها برای اینکه شرح خوبی از داستان به وجود آید، در کنار یکدیگر جمع کنند، و این کار واقعاً هم عالی به ظر می‌رسد. معمای مرکزی داستان و طوری که بر ملأ می‌شود، سبک تازه یا عجیب و غریبی ندارد، اما، البته، دپ به عنوان شخصیت اصلی عجیب برتون، “ایکاباد کرین” نشان می‌دهد که شک و تردید هرگز برنده نمی‌شود و نمبتوان هیچ خرافاتی را ثابت کرد، و اینکه قدیمی‌ها در بسیاری از این گونه مسائل اشتباه می‌کنند. البته او سعی می‌کند با تمام نیروهای زمینی‌ای که دارد با نیروهای فراطبیعی مبارزه کند، و با دلیل و منطق در برابر نیروهای مرموز می‌جنگد، که همین بسیار جذاب است.

همچنین بخوانید: نگاهی تخصصی به سبک کارگردانی دنی ویلنوو و بررسی آثار او

6. بتمن – Batman – 1989

بازیگران: “مایکل کیتون”، “جک نیکلسون”، “کیم باسینگر”، “مایکل گاف”، “پت هینگل”

داستان: بتمن اسرارآمیز از شهر گاتهام در برابر تبهکاران محافظت می‌کند، هویت “بروس وین” میلیونر و قانون شکن تنها مخفی می‌ماند، تا اینکه یک تبهکار فاسد که با گذشته او در ارتباط است، با او ملاقات می‌کند.

میدانیم که برخی از بینندگان مجموعه برتون را به مجموعه‌های ابرقهرمانی مدرن ترجیح می‌دهند، و دلیل آن خلوص کارهاست. بهترین مجموعه فیلم “بتمن/ بروس وین” با بازی “کیتون” بوده (البته همه در این نقش تلاش کردند و کار خوبی ارائه کردند)، بهترین جوک‌های بتمنی را دارد، و “جک نیکلسون” با زای عالی و خلاقانه خود “جوکر”ی عالی را به تصویر می‌کشد. نه، پیچیدگی‌های داستان اصلی و رابطه قهرمانی- تبهکاری آن ضروری نبوده، و موسیقی متن آن نیز به اندازه کافی خوب نبوده است، اما شنیدن آهنگ متن “دنی الفمن”، منظره شهری که برتون ساخت، و دیالوگ‌های طنز “نیکلسون” باعث می‌شوند هنگام تماشای این اثر، زمان خوبی را سپری کنید.

5. اد وود – Ed Wood – 1994

بازیگران: “جانی دپ”، “مارتین لاندو”، “سارا جسیکا پارکر”، “بیل مری”، “جفری جونز”

داستان: کارگردانی بلندپرواز اما بی استعداد و هنرمندی تنها و ترد شده تصمیم می‌گیرد با دوست شدن با یک اسطوره در حال افور فیلم‌های ترسناک، در هالیوود شهرتی برای خود دست و پا کند.

اگر دلیلی باشد که بخواهید “اد وود” را تماشا کنید، آن بازی فوق العاده “مارتین لاندو” در نقش بلا لوگیوس مریض و غم زده است که قصد دارد به زودی از دنیا برود، و حالا در تلاش است تابوتی به اندازه خودش پیدا کند.

این کار، مهربانانه‌ترین شکل احترام به بیگانهٔ سینماست، مردی که به اندازه کافی اشتیاق و نیرو داشت، اما متاسفانه از لحاظ استعداد کمبود داشت. “ادوارد دی وود جونیور” در شغل خود واقعاً بد بود، و کارهای آشغالی می‌ساخت (تا به حال “نقشه شماره 9 از بیرون فضا” (Plan 9 from Outer Space) را تماشا کرده‌اید؟). برخی از مشخصات اغراق آمیز بودند اما به طور کلی این کار یک فیلمسازی کنترل شده و رشد کرده است؛ شاید یکی از مثال‌های پربار در طول حرفه برتون که می‌توان از آن نام برد.

4. ادوارد دست قیچی – Edward Scissorhands – 1990

بازیگران: “جانی دپ”، “ویننونا رایدر”، “کتی بیکر”، “وینس پرایس”

داستان: یک مرد رباتی تنهای تنها و ترد شده، با دستانی که از قیچی ساخته شده‌اند، توسط یک خانواده به سرپرستی گرفته می‌شود، و در شهر سر زبانها میفتد.

این فیلم برتون که با رنگ‌ها و نرده‌های سفیدش آمریکا را نشان می‌دهد، درباره یک فرد تنها و یتیم است که در واقع نمی‌تواند کسی یا چیزی را بدون آسیب زدن و درد رساندن به آنها لمس کند.

بسیاری این فیلم را به عنوان اثری بیوگرافی خیلی خوب و تقریباً طبیعی از برتون تلقی می‌کنند، که تا حدودی درست می‌باشد. چیزی این فیلم را در مرکز خود پیوسته نگاه می‌دارد، نقش آفرینی عالی و آرام “دپ”، و رابطه صحنه‌ای او با “ویونا رایدر” زیبا است، یکی دلیل دیگر، دنیایی است که برتون ساخته است، دنیایی که هرگز ادوارد را قبول نمی‌کند، و کل داستان را مانند افسانه‌ای می‌سازد که در باب جدا کردن دنیاها درسی بزرگ می‌دهد.

همچنین بخوانید: معرفی بهترین فیلم های ژانر فانتزی تاریخ سینما که باید تماشا کنید

3. بیتل‌جوس – Beetlejuice – 1988

بازیگران: “مایکل کیتون”، “جینا دیویس”، “الک بالدوین”، “ویونا رایدر”، “کاترین اوهارا”

داستان: یک زوج که به تازگی از دنیا رفته‌اند، با یک نوجوان تنها دوست شده و روحی را استخدام می‌کنند تا خانواده‌ای را که به خانه‌ها آن‌ها نقل مکان کردند را از آنجا بیرون کنند.

“چه می‌شد اگر آن دنیا توسط خدمتگزاران متمدن اداره می‌شد؟” در ابتدا به عنوان یک فیلم کمدی- ترسناک به نظر نمی‌رسد، اما در دستان برتون به خوبی شکل می‌گیرد.

نقش “مایکل کیتون” به عنوان یک روح، در واقع زیاد به تصویر کشیده نمی‌شود، اما درست مانند “دارث ویدر” و “هانیبال لکتر” حضور او همیشه احساس می‌شود.

کمتر فیلمی پیدا می‌شود که در آن زوج داستان در همان ابتدا به طرزی خشن از دنیا بروند، و “جینا دیویس” و “الک بالدوین” به عنوان یک زوج هالیوودی به خوبی و زیبایی نقش آفرینی می‌کنند و ستارگان کلاسیکی هستند، اما قاطعانه باید سعی کنند نقش‌های جالب‌تری را انتخاب کنند. این فیلم از لحاظ بصری عالی است و مفهوم تطهیری و چند بعدی آن با طراحی دوباره متعادل شده است. همانطور که “لیدیا” می‌گوید: “آدمای زنده از چیزای عجیب و غریب دوری میکنن… من خودم شخصاً عجیب و غریبم!”

2. ماهی بزرگ – Big Fish – 2003

بازیگران: “یوان مک گرگور”، “آلبرت فینی”، “هلنا بونهام کارتر”، “دنی دویتو”، “بیلی کارداپ”

داستان: مردی جوان با پدر مریض خود و داستان‌هایش، به خصوص داستان کل زندگیش، دست و پنجه نرم می‌کند. ممکن است که پدر او هرگز تنها نباشد، اما داستان‌های غیرمعمولی که تعریف می‌کند، باعث شده دیواری غیرقابل عبور بین خودش و پسرش پدید آید.

برتون، شبیه به “اسپیلبرگ” مشکلاتی با پدرش دارد که باید آنها را حل و فصل کند. اما در این اثر، که یکی از معروف‌ترین فیلم‌های اوست، او داستانی احساسی و پخته‌ای از مردانی را به تصویر می‌کشد که قادر نیستند با یکدیگر صحبت کنند.

“یوان مک گرگور” جذاب ما را در افسانه‌های بلند هدایت می‌کند، در حالی که “آلبرت فینی” به زیبایی و جدیت “آلبرت بلوم” را به تصویر می‌کشد. در میان داستان‌هایی که ممکن است اتفاق افتاده یا نیفتاده باشند، داستانی صمیمانه از “بلوم” پدر “بیلی کورداپ” را تماشا خواهیم کرد که با وجود اینکه از یکدیگر دوری می‌کنند، همدیگر را دوست دارند. در این فیلم برتون از جلوه‌های بصری معروف خود استفاده کرده، و مقداری غم و اندوه حسی بازتابنده به آن اضافه کرده است.

1. عروس مرده – Corpse Bride – 2005

بازیگران: “جانی دپ”، “هلنا بونهام کارتر”، “امیلی واتسون”، “تریسی اولمان”، “پل وایت هاوس”

داستان: “ویکتور وان دورت”، پسری تنهاست که توسط خانواده و دیگر اطرافیانش جدی گرفته نمی‌شود، و با زنی نامزد می‌شود که هرگز او را ملاقات نکرده است. اما درست زمانی که تصمیم می‌گیرد ایده ازدواج را مطرح کند، تصادفاً از یک عروس رها شده و مرده خواستگاری می‌کند، و به دنیای مردگان کشیده می‌شود.

این انیمیشن از “کابوس قبل از کریسمس” (The Nightmare Before Christmas) بسیار سرتر و بهتر است.

در حالی که این اثر از برتون و “هنری سلیک” می‌توانست با کمی اندوه و احمقانه‌تر بودن بینندگان جوان بیشتری را جذب خود کند، این اثر یک انیمیشن کمدی ویکتوریایی برای بزرگسالان است، و درباره پذیرش مرگ و به یاد داشتن عزیرانی که از دست دادیم می‌باشد. علاقه او به ژانر وحشت و به تصویر کشیدن افراد تنها، برای دنیای عالی و دقیق ساخته شدهٔ زندگان و مردگان مناسب است. آهنگ‌های “دنی الفمن” خصوصاً آهنگ “گیلبرت” و “سولیوان” به نام “آهنگ عروسی” بسیار دلنشین است، و به نظر می‌رسد که تمام کاراکترها چه عجیب باشند، و چه دوست داشتنی، قلبی تپنده و پر از آرزو دارند، این موضوع تمام جنبه‌های اصلی برای برجسته‌تر کردن فیلمبرداری برتون را در بر دارد، و شاهکاری با سبک خاص برتون را رقم زده است.

امیدواریم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید. منتظر شنیدن نظراتتان هستیم!