معرفی و بررسی شخصیت مریل استریپ در فیلم August: Osage County

فیلم هایی که به خوبی و خوشی تمام می شوند، به ما برای ادامه زندگی انرژی می دهند و فیلم های پر غم و غصه ما را با حقایق ناخوشایند و سخت زندگی روبرو می کنند. در فیلم “آگوست: اوسیج کانتی”،  “مریل استریپ” یکی از اجراهای بی نطیرش را به اجرا می گذارد تا در قالب مادری بی رحم و تلخ زبان نفرت و غم توامان بیننده را برانگیزد. در این مقاله، به نقد و بررسی شخصیت استریپ در این فیلم پرداخته‌ایم. با پروشات همراه باشید.

بدون شک مریل استریپ (Meryl Streep) یکی از موفق‌ترین و بااستعدادترین بازیگران سینمای هالیوود است که طی دهه‌های گذشته با درخشش خود در فیلم‌های مختلف، موفق به دریافت سه جایزه اسکار شده و جزء رکورد داران بردن اسکار بازیگری است. وی همچنین با ۲۱ نامزدی اسکار و ۳۱ نامزدی جایزه گلدن گلوب (۸ بار برنده شده) از نظر تعداد نامزدی این جایزه‌ها در میان تمام بازیگران دارای رکورد است.

ایفای نقش این بازیگر دوست‌داشتنی و بزرگ در فیلم “آگوست: اوسیج کانتی”، چیزی جز حیرت‌انگیز بودن او را نشان نمی‌دهد. او در این فیلم چنان در نقش خود فرو رفته که مخاطب را محو خود کرده و احساس ترس و نفرت را حن تماشای فیلم برای همه ما قابل لمس‌تر می‌کند. در کنار “مریل استریپ”، “جولیا رابرتز” و اعضای دیگر تیم بازیگری، از جمله “بندیکت کامبربچ”، در هماهنگی کامل، تراژدی خانوادگی‌ای را برای ما بازگو می‌کنند که ناراحت و بهت‌زده‌مان می‌کند و ما را از حاشیه امن و راحت احساسات و پیش داوری‌های‌مان بیرون می‌کشد.

استریپ در این فیلم نقش مادری را بازی می‌کند که شخصیت و رفتارش با آنچه از مادران در فیلم‌های معمولی دیده‌ایم زمین تا آسمان تفاوت دارد. او که به بیماری سرطان دهان مبتلا شده، بعد از خودکشی همسرش بیشتر از هر زمان دیگری بداخلاق و بدرفتار است و حتی به فرزندان خودش هم رحم نمی‌کند. او با همه دعوا می‌کند و هیچکس از زخم‌زبان‌های بی‌مورد او در امان نیست. انگار که می‌خواهد زندگی از دست رفته‌ی خودش را گردن بقیه بیندازد و لذت زندگی فعلی را هم از همه بگیرد.

ما به‌عنوان مخاطب فیلم، درست زمانی که همه‌ی قضاوت‌ها و داوری‌هایمان را با قاطعیت تمام از شخصیت‌ها و سرگذشتشان کرده‌ایم، با حقیقتی شوکه‌کننده و تلخ از جانب داستان مواجه می‌شویم که ما را سخت به فکر فرو می‌برد و البته این هنر بزرگ کارگردان و تیم بازیگری است که موفق شده تا میانه‌های فیلم این رازها را به‌خوبی مخفی نگه دارد.

درست است که سراسر فیلم شاهد داستانی پر‌آشوب و متشنج از خانواده‌ای غمگین و عصبانی هستیم، اما هسته‌ی اصلی داستان شخصیت مریل استریپ است که دیالوگ‌های طولانی مدت و تاثیرگذاری در طول فیلم بیان می‌کند و بازی او آنقدر دیدنی و درگیرکننده است که جای هیچگونه بحث و ایرادی را باقی نمی‌گذارد. او برای ایفای این نقش هم نامزد جایزه اسکار شد، اما آن را دریافت نکرد.

بازی او در فیلم “آگوست: اوسیج کانتی” همه‌ی آن چیزی است که از بازیگری چون مریل استریپ توقع داریم و سخت می‌توان ادعا کرد که بازیگر دیگری هم استعداد او را در این حرفه دارا است. نمایش جنون و دیوانگی به همراه غصه‌ای که سالها همراه زنی شکست‌خورده بوده است، امری است که استریپ به زیبایی تمام از پس اجرایش در این فیلم برآمده و بار دیگر هنر بازیگری‌اش را به رخمان کشیده است.

امیدواریم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید؛ منتظر شنیدن نظراتتان هستیم!