بهترین بازیگران زن تاریخ سینمای جهان چه کسانی هستند؟

بازیگری یکی از جنبه‌های اصلی فیلمسازی است. آنقدر قدرتمند است که حرفه برخی از فیلمسازان و حتی برخی از جنبش‌ها با الهام از بازی بازیگران شکل گرفته‌اند. برخی از بازیگران به بت تبدیل شده، و بر کل نسل خویش تأثیر گذاشته‌اند.

گاهی اوقات بازیگرانی را می‌بینیم که به خاطر شخصیت‌های متفاوتی که اجرا کرده‌اند شناخته می‌شوند، و در حقیقت هیچکس جز آن‌ها نمی‌توانست در اجرای شخصیت‌ها چنین تنوعی را نشان دهد. یک بازیگر توانا می‌تواند هر نقش و سبکی را دنبال کند، و این توانایی به او کمک می‌کند تا در هر فیلم اجرای متمایزی را ارائه دهد.

در اینجا لیست بهترین بازیگران زن تاریخ سینما را به شما معرفی می‌کنیم. برای اینکه لیستمان متنوع باشد بازیگران سراسر جهان که جایزه کسب کرده‌اند، و بازیگرانی که عمر بازیگری‌شان کوتاه اما درخشان بوده را به شما معرفی می‌کنیم. آثار این بازیگران نه تنها بر فیلمسازی بلکه بر کل نسل تأثیر گذاشته است. این هم لیست ما. با پروشات همراه باشید.


10. ایزابل هوپر – Isabelle Huppert

“ایزابل هوپر” بازیگر فرانسوی به خاطر نقش‌های بین المللی 50 بار نامزد شده، و بیش از 100 جایزه دریافت کرده است. حرفه او بیش از 50 سال طول کشیده، و در بیش از 100 فیلم حضور یافته است. او بیشتر در فستیوال کن و سزار نامزد شده است. هوپر یکی از آن بازیگرانی است که در نسل خویش تا به امروز از هر بازیگر دیگری شناخته شده تر است.

هوپر در چند دهه بازیگری در برترین فیلم‌های تاریخ سینما حضور یافته است. در سال‌های 1970، در نقش ژاکلین فیلم “مکان رفتن” (Les Valseuses – 1974)، رز فیلم “قاضی و قاتل” (Le juge et l’assassin – 1976)، پوم فیلم “کفش دوز” (La Dentelliere – 1978)، نقش ویولت نوزیر فیلم “ویولت نوزیر” (Violette Noziére – 1978) و آنی برونته در فیلم “خواهران برونته” (The Sisters Brontë – 1979). هوپر در فیلم معروف “میشائیل هانکه” به نام “معلم پیانو” (La Pianiste – 2001) نقش اصلی را بازی کرد. اخیراً برای حضور در فیلم “آل” (Elle – 2016) برای اولین بار نامزد اسکار شد.

همچنین بخوانید: معرفی 7 فیلم جذاب و دیدنی شبیه فیلم زنان کوچک (Little Women) که باید تماشا کنید


9. آنا کارینا – Anna Karina

این بازیگر خیره کننده که چهره نوول وگ است، شاید به اندازه بازیگران دیگر این لیست جایزه نگرفته باشد، اما حرفه خیره کننده‌ای دارد. او در دانمارک متولد شد، و به پاریس رفت که در سال 1959 در آنجا “ژان-لوک گدار” را دید.

رابطه او با گدار در سال‌های 1960 بر حرفه هردویشان تأثیر گذاشت. در این دهه، “آنا کارینا” در فیلم‌ها نقش اصلی را ایفا کرد، مانند “یک زن یک زن است” (A Woman Is a Woman – 1961) در نقش آنجلا که جایزه خرس نقره‌ای برلین را به دست آورد. همچنین در فیلم “پی‌یرو خله” (Pierrot le Fou – 1965) در نقش مارین رینور و در فیلم “آلفاویل” (Alphaville) در همان سال در نقش ناتاشا حضور یافت.

گرچه حرفه کارینا در آغاز به گدار وابسته بود، اما هردو فاصله گرفته و کارینا در پروژه‌های جدید حضور یافت. او در برخی از فیلم “ژاک ریوت” حضور یافت، و در سال 1967 در فیلم “غریبه” (The Stranger) از “لوکینو ویسکونتی” در کنار “مارچلو ماسترویانی” در نقش “ماری کاردونا” حضور یافت. او حتی در فیلم‌هایی به کارگردانی “ورنر فاسبیندر” و “اینگمار برگمان” نیز بازی کرد.


8. جولیتا ماسینا – Giulietta Masina

“جولیتا ماسینا” در ایتالیا به دنیا آمد، و به یکی از برترین بازیگران نه تنها ایتالیا بلکه کل اروپا بدل شد. همکاری او با همسرش “فدریکو فلینی” بود که او را به محبوبیت جهانی رساند. با حضور در “شب‌های کابیریا” (Nights of Cabiria – 1957) نامزد بفتا شد، و پنج جایزه بهترین بازیگر کن، گلدون گلوب، ربان نقره‌ای، زولتا و سنت جوردی را به دست آورد.

“شب‌های کابیریا” برترین اجرای ماسینا محسوب می‌شود، اما در فیلم “جینجر و فرد” (Ginger and Fred) در کنار “مارچلو ماسترویانی” در نقش زوج “فرد آستر و جینجر راجرز” حضور یافتند. او همچنین در فیلم “جاده” (La Strada – 1954) در نقش گلوسومینا، دختری مهربان و معصوم حضور یافت که باعث شد در حرفه‌اش بدرخشد.

همچنین بخوانید: 6 فیلم جذاب و دیدنی درباره مردانگی که زنان ساخته اند


7. ستسوکو هارا – Setsuko Hara

“ستسوکو هارا” بازیگر ژاپنی که در حدود 100 فیلم حضور یافت در آثار بزرگانی مانند “یاسوجیرو اوزو”، “میکیو ناروسی” و “آکیرا ناروساوا” حضور یافته است.

او در فیلم این کارگردان‌ها در نقش دختر حضور یافته، و نماد دوره طلایی ژاپن است، گرچه با بازی در این نقش به شهرت جهانی نرسید، و طرفداران چندانی به دست نیاورد. درست مانند فیلم‌های اوزو، اجرای هارا بسیار نمادین بوده، و درک آن برای جامعه غرب دشوار است.

او حرفه او در سه گانه “نوریکو” از اوزو است که این سه فیلم را شامل می‌شود: اواخر بهار (Late Spring – 1949)، اوایل تابستان (Early Summer – 1951)، داستان توکیو (Tokyo Story – 1953). او در این سه فیلم نقش نوریکو را ایفا می‌کند، اما شخصیت‌های ایفا شده توسط او کاملاً مشابه نیستند. در این سه گانه توانایی او برای اجرای احساسات و مهربانی خیره کننده است.

پس از اجرای این نقش‌ها به خاطر بیماری‌اش شرایط سختی داشت، و در سال 1963 در سال مرگ اوزو بازنشسته شد. حرفه کوتاه مدت او مانع از این نشد که در سینمای ژاپن به جایگاه بالایی برسد، جایگاهی مانند “بتی دیویس” در هالیوود.


6. مریل استریپ – Meryl Streep

حرفه “مریل استریپ” ستاره آمریکایی بسیار جالب توجه، درخشان و خیره کننده است. او تا به حال 3 بار برنده جایزه اسکار شده (کریمر در برابر کریمر “Kramer vs. Kramer – 1980″، انتخاب سوفی “Sophie’s Choice – 1982” و بانوی آهنی “The Iron Lady – 2011”) که چیز کمی نیست، و البته 11 بار هم نامزد این جایزه شده است.

اگر تمام جوایز بفتا، امی و جوایز دیگر را درنظر بگیریم، بیش از 150 جایزه به دست آورده، و بیش از 350 بار نامزد شده است. حرفه بازیگری او حدود 50 دهه است، که از دهه 70 (The Playboy of Seville – 1971) شروع شد، و تا به امروز که هنوز فعال است ادامه دارد.

استریپ برای نسل‌های مختلف هالیوودی به جایگاه ویژه‌ای رسیده، و نقش‌های مختلفی اجرا کرده، از فرانچسکا جانسون در “پل‌های مدیسون کانتی” (The Bridges of Madison County – 1995) تا میراندا پریستلی در “شیطان پردا می‌پوشد” (The Devil Wears Prada – 2006).

استریپ به دلیل توانایی اجرای شخصیت‌های مختلف شناخته می‌شود، که باعث شده با برترین کارگردان‌های هالیوودی مانند “آلن جی.پاکولا”، “کلینت ایستوود” و “رابرت بنتون” همبازی شود. استعداد استریپ از جنسیت‌ها و سبک‌های مختلف فراتر رفته، و می‌تواند هر شخصیتی را اجرا کند.

همچنین بخوانید: لیست بهترین فیلم های مریل استریپ؛ ستاره ای برای تمام دوران ها


5. بیبی آندرشون – Bibi Andersson

“بیبی آندرشون” بازیگر سوئدی حرفه‌اش را در مدرسه بازیگری سوئد آغاز کرد. او در تئاتر با “اینگمار برگمان” آشنا شد، و بعدها در بهترین آثار باهم همکاری کردند، هرچند که آن زمان تنها در صحنه تئاتر استکهلم باهم همکار بودند. حرفه او به عنوان یک بازیگر بیشتر در آلمان (فستیوال بین المللی فیلم آلمان)، فرانسه (فستیوال کن فرانسه) و بریتانیا (جوایز فیلم بفتا) شناخته می‌شود، که به همین دلیل جوایزی دریافت کرد.

آندرشون با فیلمساز آمریکایی “جان هاستون” هم همکاری کرد، و در فیلم‌های آرژانتینی حضور یافت. او در حال حاضر بیشتر در تئاتر کار می‌کند. برترین دوران حرفه او در دهه 50 و 60 در فیلم‌های برگمان است. حضورش در فیلم “پرسونا” (Persona – 1966) یکی از دیدنی‌ترین اجراهای تاریخ است، در این فیلم نقش زنی را برعهده دارد که به دلیل ارتباط با زنی که تصمیم گرفت ساکت بماند هویتش تغییر کرد (لیو اولمان).


4. لیو اولمان – Liv Ullmann

“لئو اولمان” در نه فیلم “اینگمار برگمان” حضور یافته، که جز برترین کارگردان‌های سوئدی است. از بین فیلم‌های او می‌توان “فریادها و نجواها” (Cries and Whispers – 1972) و “سونات پاییزی” (Autumn Sonata – 1978) را نام برد که با “اینگرید برگمان” همبازی شد؛ و همچنین در فیلم “پرسونا” (Persona) در نقش زنی حضور یافت که به دلیل رازی که باید پنهان کند کمتر حرف میزند. اولمان در فیلم “صحنه‌هایی از یک ازدواج” (Scenes from a Marriage – 1974) هم حضور یافت، و به خاطر موفقیت تجاری فیلم شناخته شد.

اولمان پیش از حضور در فیلم‌های برگمان در نروژ به عنوان بازیگر سینما حضور داشت. پس از همکاری با برگمان، به یک فیلمساز و نویسنده تبدیل شد. او طی حرفه خود جوایز اسکار، گلدن گلوب، کن و جوایز دیگر را دریافت کرده، و در آن نامزد شده است. او با حضور در نقش‌های پیچیده و جذاب به یکی از برترین بازیگران تاریخ سینما بدل شد.

همچنین بخوانید: 20 فیلم تاثیرگذار درباره زنان با اراده و شجاع


3. اینگرید برگمان – Ingrid Bergman

برنده سه جایزه اسکار و پنج جایزه گلدن گلوب، که با برترین فیلمسازان نه تنها هالیوود بلکه سینما، و کارگردان‌هایی نظیر “ویکتور فلمینگ”، “روبرتو روسلینی” و “اینگمار برگمان” همکاری کرده است. او به پنج زبان بازیگری می‌کرد (سوئدی، فرانسوی، آلمانی، انگلیسی و ایتالیایی). او با حضور در فیلم دیدنی “کازابلانکا” (Casablanca – 1942) به شهرت جهانی رسید.

او با حضور در فیلم “چراغ گاز” (Gaslight – 1944) اولین جایزه اسکار، گلدن گلوب و ان بی آر را دریافت کرد. سپس برای حضور در فیلم “آناستازیا” (Anastasia – 1956) جایزه گلدن گلوب و حلقه منتقدان فیلم نیویورک را دریافت کرد. سپس برای حضور در فیلم “قتل در قطار سریع‌السیر شرق” (Murder on the Orient Express – 1975) جایزه بفتا را به دست آورد.

سال‌های 1940 برای حرفه او سال‌های درخشانی بود، زیرا اولین جایزه اسکار را دریافت کرد، و در آن دهه سه بار دیگر نامزد شد. او چهار بار نامزد اسکار شد: در سال 1944 برای نقش ماریا در فیلم “زنگ‌ها برای چه کسی به صدا درمی آیند” (For Whom the Bell Tolls – 1943)؛ در سال 1946 برای نقش خواهر ماری بندیکت فیلم “زنگ‌های کلیسای مریم مقدس” (The Bells of St. Mary’s)؛ سال 1949 برای نقش جوان فیلمی به همین نام از “ویکتور فلمینگ”؛ و سرانجام سال 1979 برای نقش شارلوت آندرگاست فیلم “سونات پاییزی”.


2. بتی دیویس – Bette Davis

“بتی دیویس” یکی از برترین ستاره‌های دوران طلایی هالیوود است، که به عنوان دومین بازیگر تاریخ امریکا شناخته شد. او در ماساچوست به دنیا آمد، و در برادوی حرفه‌اش را آغاز کرد.

او در سال 1930 حضور در فیلم‌ها را آغاز کرد، و در همان دهه به یکی از برترین بازیگران هالیوود تبدیل شد. او به خاطر ایفای نقش‌های اصلی هالیوودی دو جایزه اسکار به دست آورد، یک بار در سال 1936 برای ایفای نقش جویس هیث در فیلم “خطرناک” (Dangerous) و در سال 1939 در نقش جولی مارسدن در فیلم “ایزابل” (Jezebel). در دهه‌های بعدی نه بار دیگر نامزد اسکار شد.

همانطور که “ویلیام وایلر” بر صنعت فیلمسازی تأثیر گذاشت، دیویس شیوه بازیگری برای نسل‌های بعدی را دگرگون کرد. دیویس نماد دوران طلایی هالیوود است. او در سال 1941 ریاست آکادمی موشن پیکچرز را برعهده گرفت، و به خاطر حضور در بیش از 120 فیلم از انجمن فیلم جایزه دریافت نمود.

همچنین بخوانید: 10 فیلم کلاسیک برتر هالیوود از ژانرهای مختلف


1. کاترین هیپورن – Katharine Hepburn

برنده چهار جایزه اسکار بهترین بازیگر زن در نقش اصلی (اولین بار در سال 1933 برای فیلم “شکوه صبح” (Morning Glory)، دو بار دیگر در سال‌های 1960 و یک بار دیگر در سال 1981 برای فیلم “روی گلدن پاند” (On the Golden Pond))، و نامزد هشت جایزه اسکار که به انتخاب انجمن فیلم برترین بازیگر زن تاریخ سینما محسوب می‌شود.

هیپورن برای طیف وسیعی از شخصیت‌های اجراشده‌اش شناخته می‌شد، و در آثار کلاسیک تا کمدی حضور می‌یافت. او با به چالش کشیدن انتظارات پیش رو از یک بازیگر توانست چهره زن مدرن آمریکایی را تغییر دهد.

هیپورن کارش را در برادوی آغاز کرد، و در سال 1932 (با فیلم طلاق‌نامه “A Bill of Divorcement”) بازیگری را آغاز نمود که بیش از 60 سال طول کشید. او در فیلم‌های اقتباسی از شکسپیر حضور یافت. هیپورن در دوران بازیگری با مشکلاتی روبرو شد (پس از دریافت اولین اسکار)، اما با شرکت مترو گلدوین مایر و اسپنسر تریسی بازگشت، که به همراهشان نه فیلم موفق از لحاظ هنری و تجاری ساخت.


امیدواریم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید؛ منتظر شنیدن نظراتتان هستیم!

                               

دیدگاه‌ها

بستن فرم