معرفی فیلم “راشومون” (Rashomon)؛ جستجویی سخت برای یافتن حقیقت
همیشه اسم “آکیرا کروساوا” (Akira Kurosawa) در میان کارگردانان ژاپنی و سینمای کلاسیک ژاپن می‌درخشد. او کارگردانی بود که با ساختن فیلم‌های بزرگ و پیشرو خودش، تاثیرات فراوان و عظیمی بر هنر سینما و سرگرمی در تمام دنیا گذاشت. در این میان فیلم “راشومون” محصول سال 1950 یکی از مهم‌ترین، زیباترین و عمیق‌ترین ساخته‌های کوروساوا است. در این مقاله به معرفی این فیلم پرداخته‌ایم؛ با پروشات همراه باشید.
- نام فیلم: “راشومون” (Rashomon)
- ژانر: درام، رازآلود
- کارگردان: “آکیرا کروساوا” (Akira Kurosawa)
- بازیگران: توشیرو میفونه، ماسایوکی موری، ماچیکو کیو، تاشاکی شیمورا
- سال تولید: 1950
- زبان: ژاپنی
- جوایز: اسکار افتخاری در سال 1952، گلدن گلوب برای بهترین فیلم خارجی زبان، شیر طلایی بهترین کارگردانی
- امتیاز آی ام دی بی: 8.2/10
- امتیاز راتن تومیتوز: 98/100
دو مرد در هنگام باران شدیدی در معبدی قدیمی و ویران شده به نام راشومون پناه گرفته‌اند. مردها شروع به صحبت می‌کنند و یکی از آن‌ها شروع به تعریف کردن داستانی می‌کند که پیچیده بودنش باعث آشفتگی او شده است. داستان این است که مردی به همراه همسر خود در یک جنگل مورد حمله‌ي یک راهزن قرار گرفته و مرد به قتل رسیده است. اما افراد زیادی که در آن صحنه حاضر بودند، همه به نوعی مشکوک به انجام این قتل هستند. افراد حاضر در آن صحنه‌ی قتل یک به یک در یک دادگاه حضور پیدا می‌کنند تا از خود رفع اتهام کنند. افراد متهم جلوی دوربین می‌نشینند و با قاضی‌ای که بیننده نمی‌بیند صحبت می‌کنند. اگر بیننده‌ی باهوشی باشیم متوجه می‌شویم که قاضی در واقع خود ما در مقام تماشاگر هستیم و شخصیت‌های داستان سعی دارند قضاوت ما را به نفع خودشان تغییر دهند و بگویند که قاتل نیستند.
همسر مرد کشته شده سعی دارد بگوید که مورد ظلم و تجاوز واقع شده و همسرش کاری برای او نکرده، مرد راهزن خوش را آدم شریفی نشان می‌دهد که هرگز قصد ضربه زدن به آن‌ها را نداشته و حتی در صحنه‌ای از فیلم روح مرد مقتول احضار می‌شود و او هم خود را مردی شریف و شجاع نشان می‌دهد که در اثر ظلم کردن همسرش به او خودش را کشته است.
در نهایت هرچه داستان‌ها بیشتر و بیشتر پیچیده می‌شود، فهم حقیقت سخت‌تر می‌شود و قاتل ناپیدا باقی می‌ماند. حتی مردی که در معبد راشومون در حال تعریف کردن این داستان بوده مورد اتهام قرار می‌گیرد اما روایت‌های او هم چیز بیشتری از داستان مشخص نمی‌کند. بیننده گیج و مبهوت و بدون جواب باقی می‌ماند.
ساختن چنین داستانی در دهه‌های گذشته نشان دهنده‌ی عمق نگاه کوروساوا و جلوتر بودن سینمای او از زمان خودش است. فیلم راشومون تنها یک فیلم با سینماتوگرافی سیاه و سفید زیبا نیست. داستان راشومون سردرگمی را برای ما به همراه دارد و به درستی ما را به یاد سردرگمی خودمان در دنیا و در تقابل با زندگی می‌اندازد. ما آدم‌های امروزی بیشتر از هرچیز دیگری با دروغ و حقایق دستکاری شده سروکار داریم. ما باید بدانیم در دنیایی سرشار از دروغ زندگی می‌کنیم و باید یاد بگیریم که آستانه‌ی تحمل‌مان را در برابر سردرگمی و آسان نبودن یافتن حقیقت بالا ببریم.
کوروساوا با ساختن فیلم زیبای راشومون این لطف را به ما کرده که مانند آموزگاری خلاق و دلسوز این درس را به ما بدهد. تماشای فیلم راشومون تمرین خوبی برای تحمل کردن ابهام در جهان امروزی و جستجو برای حقیقت است. انگار کوروساوا در فریم به فریم فیلم به ما می‌گوید: ببین و یاد بگیر، تحمل کن و از عقلت استفاده کن. به همه چیز شک کن، حقیقت به این سادگی‌ها خودش را نشان نمی‌دهد.
تصاویری از فیلم “راشومون”:
امیدواریم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید؛ منتظر شنیدن نظراتتان هستیم!
دیدگاه‌ها