معرفی 10 فیلم جذاب و دیدنی سینمای بالیوود در سال 2019

بیشتر طول سال، بالیوود غیرقابل تحمل است، زیرا پر از فیلم‌هایی که تنها هدفشان پولسازی است. با این حال، گرایش عمومی اجازه نمی‌دهد نمونه‌های خوب سینمایی، درخشان‌تر  بدرخشند. در سال 2019 تغییری در این رویه ایجاد شد و و برای جبران آن کسانی مانند “شوجیت سیرکار” و “آمار کوشیک” به عرصه بازگشتند.

تنها یکی از “خان” ها در انتشارات امسال حضور داشتند، فیلم “بهارات” (Bharat) که “سلمان خان” در آن ایفای نقش کرده که نمی‌توان اسم آن را فیلم گذاشت. اما تمرکز فیلم‌ها به جای پولسازی بر مفهوم داستان تغییر کرده است. در اینجا بهترین فیلم‌های بالیوود سال 2019 را برایتان لیست کرده‌ایم، این فیلم‌ها با سلیقه اکثر بینندگان هندی متفاوت است. امیدوارم لذت ببرید. با پروشات همراه باشید.

10. مانیکارنیکا: ملکه جانسی ‒ Manikarnika: The Queen of Jhansi

“جانسی” از رونی، یکی از شخصیت‌های الهام بخش و نمادین تاریخ و ادبیات هند است. “سابهادرا کوماری” در شعر خود، او را به عنوان عضو جدانشدنی و فراموش نشدنی مبارزات هند برای استقلال تعریف کرده است. ” مانیکارنیکا” شخصیت او را به طور عمیق‌تری به تصویر می‌کشد و از ابتدای زندگی او شروع می‌شود: به دنیا آمدنش در وارانسی. در ادامه فیلم اینکه انعطاف‌پذیری و عزیمت او، تلاش‌های انگلیس برای تصاحب پادشاهیش را خنثی می‌کند و شجاعت و دلیری او در مقابله با آنها و جنگ برای آزادی در زمانیکه هیچکس جرعت چنین کاری را نداشت، به تصویر کشیده می‌شود.

“کانگانا رانوت” با تمام جدال‌هایش، کار خوبی ارائه کرد. درست از سوارکاری تا شمشیرزنی همه و همه از صحت کامل برخوردار بودند که این موضوع میزان تلاش او را نشان می‌دهد. در حالی که جریان داستان به آرامی و به‌صورت دو گام ادامه پیدا می‌کند و جلوه‌های ویژه آن نیز ناامید کننده است، “مانیکارنیکا” تنها با ایفای نقش فوق‌العاده شخصیت اصلی و روحیه شکست‌ناپذیر او، به زندگی باز می‌گردد. بخش دوم فیلم به قدری هیجان‌انگیز است که باعث می‌شود اشتباهات بخش اول آن را کاملاً فراموش کرده و ببخشید. محصولی باشکوه، ایفای نقش‌های عالی و پس زمینه‌ای پر احساس باعث شد که علی‌رغم مبالغه آن در میهن پرستی، این فیلم به تجربه‌ای کاملاً لذت بخش تبدیل شود. “مانیکارنیکا” تا مدت‌ها پس از خروج از سینما در یادتان باقی خواهد ماند.

همچنین بخوانید: پردرآمدترین بازیگران زن بالیوود در سال 2018

9. جنگ ‒ War

همانطور که اسکورسیزی گفته است: “حتی فیلم‌های سرگرم کننده هم می‌توانند خوب باشند”. “جنگ” برخلاف داستان آشنا و تکراریش فیلمی سرگرم کننده است. زوج جذاب “تایگر شروف” و “هریتیک روشن” به عنوان استاد و شاگرد در این فیلم پرفروش بالیوود ایفای نقش می‌کنند. این دو در جنگی از هوش، ماهیچه و اضافه کردن تستوسترون با یکدیگر مبارزه می‌کنند. معمولاً فیلم‌های اکشن خود را پشت کیفیت صحنه‌های اکشن خود حفظ می‌کنند. تنها دلیل اینکه فیلم‌های هندی در سال‌های گذشته موفق نبودند بدون ستارگان پرتجملی مانند “سلمان خان” عملکرد خوبی داشته باشند، این بود که در ژانر اکشن چیزی جدیدی برای عرضه نداشته‌اند.

“جنگ” دو نفر از بزرگترین افراد این صنعت را گردهم می‌آورد. نبوغ جمعی “آقای اوه” و “اندی آرمسترانگ” به “جنگ” حالتی هالیوود گونه می‌دهد (که دستاورد بزرگی برای یک فیلم هندی است). با اینکه این فیلم پایه‌های خود را در این زمینه تحت پوشش قرار می‌دهد، اما همچنین با فیلمنامه‌ای قابل باور که توسط پیچیدگی‌ها و صحنه‌های معنادار تعریف می‌شود، بیننده را شگفت‌زده می‌کند. ایفای نقش قدرتمند “روشن” و “شروف” و تولید YRF که هرگز بینندگان را ناامید نمی‌کند، باعث شد “جنگ” به یکی از بهترین فیلم‌های بالیوود تبدیل شود.

همچنین بخوانید: 10 بازیگر جذاب زن در بالیوود

8. ماده 15 قانون ‒ Article 15

یکی از فیلم‌های مورد توجه امسال که “آیشمن خورانا” در آن ایفای نقش می‌کند، “ماده 15 قانون” است. این فیلم به کارگردانی “آنبوهاو سین‌ها” بازروایتی از پرونده‌های تجاوز بادایان است که تمام کشور را به شوک فرو برده بود. ” ماده 15 قانون” به طور اساسی مسئاله اساسی کاستیسم و تنفر از دالیت ها می‌پردازد. سین‌ها نیز پیوند سمی بین مقامات و سیاستمداران برای مبرا ساختن آنان و فرار از مجازات را با موفقیت به تصویر می‌کشد. خورنا در نقش خدمتگذار عمومی جوانی است که به عنوان اولین تکلیفش، در لاگاون فرستاده شده است. او وقتی به دنبال حل معمای یک قتل است، به توطئه‌های بزرگ‌تری پی می‌برد.

می‌توان گفت “ماده 15 قانون” دنباله‌ای برای فیلم “ملک” (Mulk) سین‌ها می‌باشد. هر دو فیلم شامل موضوعات اجتماعی می‌باشند و در پیش کشیدن تاثیرات تعصب و سرسختی بر قربانیان موفق بوده‌اند. سین‌ها در حالی که تشابهات موضوعی فیلم قبلی خود را با “ماده 15 قانون” ادغام می‌کند، در پوشش جنایت و هیجان این فیلم را به عنوان تفسیری اجتماعی و مصمم از کاستیسم نشان می‌دهد و آن را به یکی از فیلم‌های برجسته تبدیل می‌کند.

همچنین بخوانید: لیست بهترین فیلم های هندی که باید تماشا کنید

7. یوری: حمله جراحی ‒ Uri: The Surgical Strike

می‌توان گفت “یوری” به کارگردانی “آدیتیا دهار” هم از لحاظ تجاری و هم انتقادی یکی از بهترین فیلم‌های سال بوده است. با توجه به حملاتی که دولت هند پس از حملات تروریستی به کمپ یوری در پاکستان انجام داد، “یوری” فیلمی بسیار احساسی است. این فیلم با بازی درخشان “ویکی کاشال” به عنوان نقش اصلی، باعث می‌شود موی تنتان سیخ شود. با وجود ارتباط احساسات با موضوع داستان، از این لحاظ ایجاد ارتباط با بینندگان، کارها برای دهار کمی آسان‌تر شد، اما از طرف دیگر به تصویر کشیدن عدالت در داستانی که روایت می‌شود، کار سخت‌تر شد.

در حالی که “یوری” نیز مانند دیگر فیلم‌های بالیوود با مشکلاتی سر و کله می زند، اما با توالی همانگ صحنه‌های موجود در آن به گل سر سبد فیلم‌های اکشن تبدیل شده است.

همچنین بخوانید: لیست پرفروش ترین فیلم های تاریخ سینمای هند در گیشه جهانی

6. بادلا ‒ Badla

“بادلا” اولین فیلمی نیست که در آن “باچان” و “تاپسی پانو” به عنوان متهم و وکیل در کنار هم قرار می‌گیرند. اولین همکاری آنها در فیلم فوق احساسی “صورتی” (Pink) صورت گرفت که در آن سکانس‌های خلاقانه و فوق‌العاده‌ای را به نمایش در آوردند. “بادلا” از نظر عاطفی کمبودهایی دارد اما این موضوع را با روایت جویی که بخش اصلی داستان را تا پایان پنهان نگه می‌دارد، جبران می‌کند. “سوجوی گاش” (کاهانی) از فرمول بسیار موفق او برای ساخت داستان‌های معمایی حمایت می‌کند و به طور مشابه در این فیلم هیجان‌انگیز می‌درخشد.

همچنین بخوانید: بهترین فیلم های کوتاه در تاریخ سینما که ذهن مخاطب را تکان می‌دهند

5. سونچیریا ‒ Sonchiriya

“آبیشک چابی” که خود را با “اودتا پانجاب” معرفی کرد، در ادامه با ساخت فیلم “سونچیرا” توانایی خود را ثابت کرد. عوامل چند بعدی فیلم به عنوان گروهی راهزن ایفای نقش می‌کنند، کسانی که بدون هیچ گونه چالشی دره چامبال را اداره می‌کنند. فرمانروایی آنها توسط یک افسر پلیس تهدید می‌شود و این موضوع رقابتی تلخ را بین آنان آغاز می‌کند.

مدیریت و رشد شخصیت‌ها بزرگترین دستاورد “چابی” بوده است. در حالی که روایت داستان هم از لحاظ مقیاس و هم از لحاظ برجستگی در حال رشد است، این ماهیت برابری داستان است که برای بیننده تکان دهنده است. “سونچیریا” تقریباً در فاصله اتحاد “شولای” به لحاظ ایجاد زمینه‌ای جوی و دنیایی جذاب با تشکر از دیدگاه کارگردان و قلب بازیگرانش، در احساس غرب گونه‌ای سوزان شکوفه می‌دهد.

همچنین بخوانید: 15 فیلم برتر سینمای آسیا در سال 2017

4. خانه بتلا ‒ Batla House

به نظر از زمانی که “جان آبراهام” در فیلم‌هایی نزدیک به شخصیت خود ایفای نقش کرده و به چهره این صنعت تبدیل شده، مسیر حرفه همیشه سربالایی است. آبراهام نیز مانند “کیانو ریوز” محدودیت‌های خود را شناخته و می‌دانید می‌تواند در فیلم‌های مناسب خود، تأثیر زیادی داشته باشد. آبراهام در “خانه بتلا” نقش “سانجای کومار” را ایفا می‌کند، یک افسر پلیس بی‌نقص که پس از رویارویی با خانه بتلا در مومبایی، هدف و احترام او زیر سؤال می‌رود. تعقیب و گریز افراد فراری، بخش اعظم این فیلم را تشکیل می‌دهد.

این فیلم رویدادهای واقعی سال 2008 را به تصویر می‌کشد. به دلیل آزادی هنری تمامی شخصیت‌ها غیرواقعی هستند، اما بر اساس افراد واقعی ساخته شده‌اند. “خانه بتلا” از حضور آبراهام در نقش شخصیت اصلی سود گسترده‌ای برده است و لحظاتی را برایمان می‌سازد که ارزش زمانمان را خواهد داشت.

همچنین بخوانید: 30 فیلم برتر آسیایی در قرن 21 (بخش سوم)

3. مردی که هیچ دردی را احساس نمی‌کند ‒ Mard Ko Dard Nahi Hota

“مردی که هیچ دردی را احساس نمی‌کند” یکی از غیرمتعارف‌ترین فیلم‌هایی است که امسال در بالیوود منتشر شده است و ممکن است نسل بعدی کارگردانان را تشویق کند تا در بیان عقیده و زاویه دید خود نترس باشند. سازندگان این فیلم محصولی اصیل و قابل توجه ساخته‌اند که نسبت دادنش به سینمای بالیوود، برای آن توهین آمیز است. کارگردان و نویسنده این فیلم “واسان بالا” علاقه و عشق عمیق خود به فیلم‌های مربوط به هنرهای رزمی را به شیوه‌ای عالی در این پروژه گنجانده است. می‌توان گفت که این فیلم به اندازه سه گانه “بیل را بکش” (Kill Bill) اثر “کوئینتن تارانتینو” عالی است.

” مردی که هیچ دردی را احساس نمی‌کند” به طور آشکار همه کلیشه‌هایی که در فیلم‌ها وجود دارند را نشان می‌دهد و همزمان آن را به تمسخر می‌گیرد. این فیلم بینندگان را موجوداتی احمق فرض نمی‌کند، اما سرگرمی برای آنها فراهم می‌کند که مشتاق آن هستند و می‌توان گفت نامه‌ای عاشقانه به فیلم‌های اکشنی است که باید تا اندازه‌ای رشد کنند تا متوجه شوند داستانشان در واقعیت چقدر خنده دار به نظر می‌رسد.

همچنین بخوانید: 30 فیلم برتر آسیایی در قرن 21 (بخش دوم)

2. بالا ‒ Bala

بالامکونوآد یا به شکل خودمانی‌تر “بالا” همیشه درباره موهایش لاف می زند. دوران کودکی او اینگونه بود که دختران را با تقلیدهایش می‌خنداند و باعث می‌شد عاشق موی بلند و زیبای او شوند و خودش “لاتیکا” همکلاسی برنزه‌اش را اذیت می‌کرد. اما خیلی زود چیزی که به آن افتخار می‌کرد، مایه شرمندگیش شد. همینکه به دوران اواسط بیست و پنج شش سالگی می‌رسد، موهایش شروع به ریزش کرده و دچار آلوپسی یا به زبان ساده‌تر کچلی می‌شود. پس از مراجعه به دکتر و امتحان کردن راه حل‌های مختلف، مثل مالیدن مدفوع گاو ماده یا منی گاو به سرش، تصمیم می‌گیرد روی سرش کلاه گیس بگذارد. او عاشق مدلی به نام “پری” می‌شود که در شرکت او کار می‌کند و بدون صحبت از کچل بودنش با پری ازدواج می‌کند. پس از اینکه پری از موضوع با خبر می‌شود، زندگی بالا تغییر می‌کند.

با نگاه کردن از نقطه نظر بی همتای مو (بله درست شنیدید!) کمدی شادی بخش “آمار کاشیک” فیلمی است که پیام خوبی دارد. این فیلم با بازی عالی “آیشمن خورانا” در نقش شخصیت اصلی، دیدگاه‌های چندبعدی درباره مشکلات موجود در جامعه هند را به تصویر می‌کشد. بگذارید یک مسئله‌ای را روشن کنم: وقتی صحبت از رنگ پوست کسی باشد، هندی‌ها همه را قضاوت می‌کنند و تحت تأثیر همه چیز قرار می‌گیرند. طوری که آن‌ها مردم را بر اساس رنگ پوستشان قضاوت می‌کنند یا به آنها غبطه می‌خورند، به شکلی طنزگونه اما تاثیرگذاری توسط کاشیک نشان داده می‌شود. او با بازیگرانی که نقش خود را به طرزی عالی ایفا می‌کنند و مشکلات شخصی خود را به‌خوبی نشان می‌دهند، کاملاً دقیق به داستان رسیدگی می‌کند.

موضوعات فراگیری که کاشیک از آنها صحبت می‌کند، باعث شده این فیلم در به پیش کشیدن مشکلات کمتر پرداخته شده جامعه به طور جهانی قابل درک باشد. “بالا” بسیار خنده‌دار و کمدی چند لایه‌ای است که از فیلمنامه‌های هوشمندانه‌ای که سعی در تغییر افکار هندی‌ها دارند، متفاوت می‌باشد.

همچنین بخوانید: 30 فیلم برتر آسیایی در قرن 21 (بخش اول)

1. پسر خیابان ‒ Gully Boy

حضور رسمی هند در اسکار فیلمی دیگر از نقطه نظر هوشیار و بی همتای “زویا اختر” می‌باشد. اختر مانند دیگر فیلم‌هایش از هیچ تلاشی دریغ نکرده و داستانی از قلب و روح بمبئی را روایت می‌کند. داستان درباره رپری مشتاق است که به اتحادیه زیرزمینی می‌پیوندد و همه چیز خود را فدا می‌کند. “رانویر سینگ” و “آلیا بهات” رابطه‌ای زیبا را به تصویر کشیده و تا مغز و استخوان شخصیت خود را نشان می‌دهند. با اینکه داستان بیشتر روی شخصیت رانویر متمرکز است، اما زویا شخصیت آلیا را چنان می‌سازد که هم مرتبط باشد و هم برجسته. اختر تلاش زیادی می‌کند که خشم شخصیتش را با تصاویر کلوز آپ نشان دهد اما به نظر در کامل نشان دادن خشم کمی مردد است.

تفسیر اجتماعی زمینه فیلم با پس زمینه پر زرق و برق آن به خوبی ترکیب می‌شود که قسمت‌های مختلف داستان به طور مساوی ضروری و منحصر به فرد هستند. ترکیب بندی او تک است که در زمان اجرا استعداد او را نمایان می‌کند. معرفی “کالکی کوچلین” در روایت کمی غیرضروری بود و محور داستان را کمی منحرف کرد. علیرغم کاستی‌های ذاتی “پسر خیابان”، با یک داستان قانع کننده، کامل و الهام بخش در راه پیروزی قدم بر می‌دارد.

همچنین بخوانید: لیست 40 تایی بهترین فیلم های ایرانی در تاریخ سینمای ایران

امیدواریم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید؛ منتظر شنیدن نظراتتان هستیم!