معرفی فیلم “انگل” (Parasite)، کمدی سیاهی که پرده از دردهای اجتماعی برمی‌دارد

بدون شک فیلم کره‌ای “انگل” یکی از تاثیرگذارترین فیلم‌های منتشر شده در سال 2019 بوده است. فیلمی که با دیالوگ‌های بی‌پرده و داستان منحصر به فردش حقایق تلخی را به تصویر کشیده و مخاطب را شگفت‌زده می‌کند. در این مقاله به معرفی این فیلم پرداخته‌ایم. با پروشات همراه باشید.


  • نام فیلم: “انگل” (Parasite)
  • ژانر: درام، کمدی سیاه، رازآلود
  • کارگردان: “بونگ جون-هو” (Bong Joon-ho)
  • بازیگران: سونگ کانگ-هو، لی سون- کیون، چوی وو-شیک، پارک سو-دام
  • کشور: کره‌جنوبی
  • سال تولید: 2019
  • جوایز: اسکار بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه اورجینال و بهترین فیلم بین‌المللی، نخل طلای هفتاد و دومین جشنواره فیلم کن، بهترین فیلم جشنواره فیلم سیدنی، جایزه بفتا و گلدن گلوب برای بهترین فیلم خارجی زبان
  • امتیاز آی ام دی بی: 8.6/10
  • امتیاز راتن تومیتوز: 99/100

“اختلاف اجتماعی”، واژه‌ای که برای همه ما شناخته شده و قابل درک است. معضلی که حتی کشورهای جهان اول هم با آن دست و پنجه نرم می‌کنند و یکی از مشکلاتی است که می‌توان گفت روز به روز افزایش پیدا کرده و بر زندگی مردم چیره می‌شود.

تاکنون فیلم‌های زیادی در ژانرهای مختلف درباره این موضوع ساخته شده است که از میان آنها ژانر عاشقانه معمولا بیشتر مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است. اما این بار کارگردان محبوب سینمای کره‌جنوبی نمایشی متفاوت از مسئله‌ی فقر و اختلاف اجتماعی را به تصویر کشیده است که موردتوجه بسیاری از منتقدان و مخاطبان قرار گرفته و یکی از مدعیان اصلی اسکار 2020 در بخش بهترین فیلم خارجی می‌باشد.

“بونگ جون-هو” به طرزی غیرقابل پیش‌بینی و البته حرفه‌ای، چند ژانر مختلف را در فیلم “انگل” به کار برده است که به بهترین شکل ممکن یکی پس از دیگری نمایان شده و داستان فیلم را تغییر می دهند. داستان این فیلم در ابتدا بسیار ساده به نظر می‌رسد؛ یک خانواده چهار نفره در یک زیرزمین و در یکی از محله‌های فقیرنشین شهر سئول زندگی می‌کنند. هر چهار نفر این خانواده بیکار هستند و از طریق تا زدن جعبه‌های پیتزا برای یک رستوران امرار معاش می‌کنند! اما اعضای این خانواده در یک صفت با هم مشترک‌اند و آن چیزی نیست جز هوش؛ موهبتی که آنها را به زندگی ایده‌آل و رویایی‌شان می‌رساند و دست آخر سرنوشتشان را برای همیشه تغییر می‌دهد.

پسر بزرگ خانواده که زبان انگلیسی را خیلی خوب یاد دارد، به‌عنوان معلم خصوصی دختر نوجوان یک خانواده بسیار ثروتمند به خانه‌ی مجلل آنها می‌رود. او که به سفارش یکی از دوستانش به این خانواده معرفی شده، خود را فردی تحصیل کرده در یکی از معتبرترین دانشگاه‌های کشور کره معرفی می‌کند و از مهارت خواهرش در زمینه جعل اسناد استفاده کرده تا مدرک مناسبی برای خودش دست و پا کند. او خیلی زود موفق به جلب اعتماد مادر “داهه”، دختر خانواده ثروتمند، شده و کارش را آغاز می‌کند.

بعد از چند جلسه رفت و آمد، پسر معلم متوجه می‌شود که “داهه” برادر کوچکتری دارد که به نقاشی علاقه‌مند است؛ او به راحتی و با کمی نقش بازی کردن، خواهرش را به‌عنوان یک مربی نقاشی حرفه‌ای به خانواده ثروتمند معرفی می‌کند و به این صورت پای خواهرش را نیز به آن خانه رویایی باز می‌کند. خواهرش خود را فردی فارغ‌التحصیل در رشته نقاشی از کشور آمریکا معرفی کرده و با نام جعلی “جسیکا” کارش را آغاز می‌کند.

رفته‌رفته و با فریب‌کاری‌هایی که این خواهر و برادر انجام می‌دهند، پدر و مادرشان هم به عنوان راننده و خدمتکار در این خانه مشغول به کار می‌شوند. اما این پایان داستان نیست؛ همه چیز دقیقا از زمانی شروع می‌شود که خانواده فقیر داستان حالا دیگر در خانه‌ای مجلل رفت و آمد دارند و همگی به کاری مشغول شده و درآمد خوبی هم دارند. اتفاقات فیلم از یک جایی به بعد به کلی تغییر کرده و به طرز خشن و زننده‌ای ادامه پیدا می‌کند. اینجاست که “بونگ جون-هو” ژانر رازآلود و جنایی را وارد داستان کرده و بیننده را شوکه می‌کند.

یکی از نقاط قوت فیلم “انگل” همین تغییر نوسانات آن است؛ درست زمانی که فکر می‌کنید اتفاقی از این بدتر ممکن نیست در فیلم رخ دهد، با داستان جدیدی مواجه می‌شوید که قدرت پیش‌بینی پایان کلی فیلم را از شما می‌گیرد.

به‌طور کلی فیلم “انگل” نمایشی عجیب و غریب از خشم طبقاتی و یک طنز اجتماعی خشن است که تاثیر عمیقی بر مخاطب خود می‌گذارد.


امیدواریم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید؛ منتظر شنیدن نظراتتان هستیم!

                               

دیدگاه‌ها (2)

بستن فرم

  1. till lindemann

    آبان 22, 1398

    با تشکر از زحمات خانم اکیما خیلی متن روان و زیبایی بود.

    پاسخ

  2. فومنی

    آبان 21, 1398

    ازتحلیل زیباتون متشکرم…فیلم (Parasite)علاوه برجذابیت فیلمنامه،کارگردانی خوب وبازیگری روان وعالی هنرپیشه ها، بیننده ایرانی راوادار به همذات پنداری و مشابه انگاری کاراکتر پسربزرگ خانواده که مدرس زبان است می نماید. آنجاکه باورودش به زندگی خانواده ثروتمند فیلم ، با لطایف الحیل ونقشه های مضحک موجب ازکاربیکارشدن خدمتکاروباغبان وآشپز وسایر کارکنان خانواده پولدار ودرنتیجه استخدام تک تک اعضای خانواده خودبجای اخراج شدگان می شود ، موجب تداعی تماشاگرایرانی از عمل برخی (متاسفانه بیشتر) مدیران ومسوولان دستگاههای اداری ودولتی کشور که پس ازبه چنگ آوردن پست وسمت تمام اعضای نسبی وسببی خودرا به استخدام آن اداره درمی آورند ،می گردد… جدا ازاین، فیلم ساخته آقای “بونگ جون-هو” ارزش چندباردیدن را دارد.

    پاسخ