10 زندان مخوف که دولت ها از ما پنهان می کنند

دولت ها و آژانس های جاسوسی بسیاری در سراسر جهان وجود دارند که زندان های مخوف ساخته و آن ها را به شیوه ای محافظت می کنند که از چشم مردم عادی دور بماند. در این زندان ها اغلب زندانیان شکنجه شده و در شرایط بدی به سر می برند. بسیاری از دولت های جهان دوست ندارند که درباره این زندان ها اطلاعاتی ارائه دهند. برخی از این زندان ها پیش یا پس از آگاهی مردم بسته شده و گاهی اوقات هم دولت ها وجود این زندان ها را تکذیب می کنند. با پروشات همراه باشید تا با 10 زندان سری آشنا شوید.

10. سالت پیت، افغانستان

سالت پیت (Salt Pit) زندان مخوف سیا در افغانستان و یکی از چندین زندان سازمان سیا است که پس از حادثه 11 سپتامبر و برای دستگیری شبه تروریست ها ساخته شد. یکی از بخش های اساسی این زندان شکنجه بود، زندانیان در شرایط بد نگهداری شده و اغلب با اعدام ساختگی مواجه می شدند.

این مکان در گذشته کارخانه آجرسازی بود که بعدا به زندان تبدیل شد. سلول ها کوچک بوده و پنجره یا سرویس بهداشتی ندارد و زندانیان از سطل استفاده می کنند. زندانی ها برهنه بوده و باید روی بتون سرد بخوابند. سیا برای شکنجه روانی آن ها از موسیقی با صدای بلند استفاده می کند.

دکتر غیرت باهر که به مدت شش ماه در این زندان بود، می گوید زندان بانان او را به صندلی بسته و روی شکمش می نشستند. گال رحمان زندانی دیگری که حین شکنجه از دنیا رفت و تنها زندانی مرده شناسایی شده این زندان بود، با شکنجه های بدتری رو به رو شد. او را برهنه کرده و دست هایش را در بالای سر بسته بودند، در حالی که مرتب او را زده و آب به سویش می پاشیدند. رحمان در صبح روز 20 نوامبر 2002، در حالی که نیمه برهنه بود، براثر هیپوترمی از دنیا رفت. سیا جسد او را به خانواده اش تحویل نداد و درباره مرگ او اطلاع رسانی نکرد.

همچنین بخوانید: 10 مکان ترسناک در جهان که دوست ندارید از آن دیدن کنید

9. کمپ 7، گوانتانامو

اگرچه در گوانتانامو زندان شناخته و ناشناخته بسیاری وجود داشته که سروصدا کرده اند، اما برخی از این زندان ها بحث برانگیزترند، یکی از آن ها کمپ 7 است که در یک مکان سری و دور از زندان اصلی ساخته شد. این مکان آنقدر سری بود که تا دو سال پس از افتتاح آن در سال 2006، کسی به وجود آن پی نبرده بود و درباره آن صحبت نمی کرد.

پس از اگاهی درباره وجود آن هم خبرنگاران اجازه نداشتند از آن دیدن کنند. صلیب سرخ تنها با ین شرط که درباره آن چیزی نگوید اجازه داشت از آن دیدن کند. تنها 15 زندانی که از نظر سیاه بازداشتی بودند در انجا به سر می بردند. یکی از آن ها خلید شیخ محمد، رهبر اصلی حملات 11 سپتامبر بود.

سیاه به شکنجه زندانیان در این زندان متهم شد. در یکی از فایل های صوتی می شنویم که رمزی الشیب از لرزیدن سلول خود و شنیدن صداهای عجیب گلایه می کند. ارتش آمریکا هرگونه شکنجه روانی را تکذیب کرده و مدعی شد که شیب تنها صداهای معمولی را می شنید.

در سال 2014 پنتاگون اعتراف کرد که شیب صداهای حقیقی می شیند اما این صداها در نتیجه فرو ریختن زندان بود. گفته می شود کمپ هفت به عنوان یک بازداشتگاه موقت ساخته شد و برای ساخت پی و زیربنا از کنگره تقاضای 49 و 69 میلیون دلار بودجه داشت. اما کنگره از اختصاص این بودجه خودداری کرد.

همچنین بخوانید: 10 جاندار عجیب‌الخلقه و شگفت انگیز در اعماق دریا

8. پنی لین، گوانتانامو

پنی لین (Penny Lane) یکی دیگر از زندان های سری گوانتانامو بود که در سال 2003 افتتاح شد و زندانیان آن شرایط خوبی داشتند. آن ها در کلبه های مخصوص خود زندگی کرده و تخت راحت، آشپزخانه، پاسیو، دوش و تلویزیون داشتند. آن ها حتی می توانستند فاحشه هم به کلبه خود وارد کنند. دلیل این همه راحتی عجیب نیست. زیرا این مکان برای نگهداری تروریست های تایید شده ای بودند که قرار بود آموزش دیده و به عنوان مامور مخفی سیا به سلول های تروریستی خود بازگردند و برای سیا خبرچینی کنند.

این اطلاعات باعث اقداماتی علیه حملات تروریستی می شد. به جای آن سیا به این ماموران میلیون ها دلار پول می داد. این برنامه موفق نبود زیرا برخی از ماموران با بازگشت به سلول های تروریستی خود هرگز خبرچینی نکردند. برخی از آنها هم با تهدید سیا مبنی بر کشتن فرزندان شان به این کار دست زدند. القاعده که می دانست سیا ممکن است به چنین کاری دست بزند به جای زندانیان آزاد شده از این زندان از افراد دیگرش استفاده می کرد. برنامه مامور مخفی در سال 2006 به پایان رسید.

همچنین بخوانید: 25 غذای عجیب و غریب در سراسر جهان

7. پناهگاه، کره شمالی

پناهگاه همانند پنی لین کره شمالی است. زندانیان آن تروریست نیستند بلکه اقوام و مقامات مجرم دولت کره شمالی هستند که نه در یک جزیره دور افتاده بلکه در شهر هیانگاری در 50 کیلومتری مرز چین نگه داشته می شوند. گفته می شود حدود 1000 تن در این زندان زندگی می کنند. دلیل این تعداد زیاد این است که اغلب زندانیان با خانواده به آنجا می روند. این مکان با نگهبانی شدید بیشتر شبیه یک شهر است تا زندان. از آنجاییکه شرایط زندگی مناسب است زندانیان از آن فرار نمی کنند. آن ها تحت شکنجه یا آزار و اذیت قرار نگرفته و هرروز غذای رایگان دریافت می کنند.

گفته می شود کیم سانگ ئه در این مکان نگهداری می شد. او همسر دوم رئیس جمهور فقید، کیم ایل سونگ بود. گفته می شود خاله رئیس جمهور فعلی، کیم جونگ اون هم در آنجا نگهداری می شود. او همسر جانگ سانگ تائک بود و پس از اعدام همسرش در دسامبر 2013 به آنجا منتقل شد.

همچنین بخوانید: 25 ساختمان با ساختار جالب و عجیب در جهان

6. چشم گربه، تایلند

چشم گربه یا Detention Site Green زندان سری سیا در تایلند است که ممکن است هنوز وجود داشته باشد، زیرا در این باره اطلاعاتی در دسترس نیست. برخی معتقدند این زندان در خارج از بانکوک و برخی هم آن را در اودون تانی می دانند. با این حال همه معتقدند این زندان در تایلند است، گرچه سیا و دولت تایلند این گفته را تکذیب می کنند. در سال 2014 و با گزارش سنای ایالات متحده که از این مکان به صورت تلویحی نام برده شد، وجود این زندان ثابت شد.

این زندان در سال 2002 و برای نگهداری ابو زبیده، مبارز مجاهد و یکی از یاران بن لادن، راه اندازی شد. او در مارس 2002 در پاکستان دستگیر شد و سیا درباره مکان نگهداری او اعتراف کرد. آن ها می خواستند زندانی را انتخاب کنند که از صلاحیت قضایی آمریکا و صلیب سرخ دور باشد.

ابو زبیده در زندان به شدت شکنجه شد. او چندین ماه در این زندان بود و شکنجه گران نهایت شکنجه را به او وارد کردند. او در یک جعبه که به اندازه یک تابوت بود زندگی می کرد و با غرق مصنوعی شکنجه می شد تا از حال برود. سیا برای آزمایش انواع شکنجه که آن را “ابزار اعتراف” می نامید، از او استفاده می کرد.

دومین زندانی این زندان عبدالرحیم النشیر بود که در نوامبر 2002 به آنجا آورده شد. هردوی این زندانی ها در حالت برهنه کتک خورده و اجازه نداشتند بخوابند. آن ها همچنین در یک روش شکنجه به دیوار کوبیده می شدند. گفته می شود در دسامبر 2002 و با انتقال این زندانیان به یک زندان دیگر در لهستان، این زندان بسته شد.

همچنین بخوانید: 10 حقیقت عجیب درباره مرگ رازآلود راسپوتین

5. بازداشتگاه تماره، مراکش

بازداشتگاه تماره (Temara) یک زندان مخوف بود که توسط سیا و دولت مراکش اداره می شد. این بازداشتگاه در تماره نزدیکی رباط قرار داشته و پس از حملات 11 سپتامبر توسط سیاه افتتاح شد. با این حال به زودی سیا آن را به یک زندان بدل نمود. دولت مراکش هم در آن دست داشت اما زندانیان سیاسی را آنجا نگه می داشت.

زکریا مومنی، شهروند فرانسوی-مراکشی به دلایل سیاسی به مدت چهار روز در آنجا نگهداری شد و به او می گفتند در کشتارگاه است و او را تکه تکه خواهند کرد. اوسامه بوتاهار که در سال های 1990 و 2003 با گروهک اسلامی نظامی وابسته به بوسنی همکاری می کرد، می گوید مراکشی ها به او می گفتند به این دلیل او را شکنجه می کنند که خواسته آمریکایی هاست.

طبق گزارشی از سنای آمریکا سیا می دانست که مراکشی ها زندانیان را شکنجه می کنند. سیا از آژانس جاسوسی مراکش گلایه کرد اما این مسئله تنها روابط سیا و دولت مراکش را خراب کرد. سیا تصمیم گرفت به جای این زندان از زندان دیگری استفاده کند اما بعد نظرش را تغییر داد. مراکش تمام اتهامات شکنجه را رد می کند.

همچنین بخوانید: حقایق تاریخی درباره بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی

4. کمپ لومونیه، جیبوتی

جیبوتی یک کشور کوچک است که در کنار کشورهایی نظیر الشباب و سومالی در شاخ آفریقا زندگی می کند. این کشور در نزدیکی یمن که به جنگ های داخلی دچار است، نزدیک می باشد. موقعیت استراتژیک این کشور کوچک باعث شده آمریکا در خاک آن مقر نظامی داشته باشد. آمریکا توانسته با ساخت کمپ لومونیه علیه نیروهای یمن و سومالی اقدام کند. حتی گفته می شود سیا در این منطقه زندان سری ساخته است. کنگره آمریکا در این باره اطلاعاتی داشته اما از افشای آن خودداری می کند. طبق گفته کنگره برخی از زندانیان این زندان بی گناه هستند.

محمد عبدالله صالح اسد یکی از زندانیان این زندان بود که پیش از انتقال به یک زندان دیگر در افغانستان، مورد شکنجه قرار گرفت، که البته در زندان بعدی هم شکنجه شد. مهدی حشی، یکی از زندانیان پیشین این زندان، می گوید پس از دزدیده شدن توسط ماموران سیا در موگادیشو، سومالی، به این زندان برده شد. او می گوید به علت نپذیرفتن جاسوسی برای آژانس سری بریتانیا، زندانی شد.

همچنین بخوانید: حقایق ترسناک درباره شکنجه غرق مصنوعی

3. زندان های بی نام همجنسگرایان، چچن

چچن منطقه خودمختار مسلمان روسیه است که برای استقلال از روسیه به جنگ های مختلف علیه این کشور دست زده است. روسیه برای پایان دادن به این جنگ ها این کشور را مستقل نمود. امروزه این منطقه رئیس جمهوری خودمختار خود را دارد که رمضان قدیروف می باشد. گفته می شود قدیروف زندان های سری ساخته که همجنگسرایان مرد در آن تا پای مرگ شکنجه می شوند. روسیه و چچن تحمل همجنسگرایان را ندارند. اگرچه روسیه برای کنترل همجنسگرایان قوانینی وضع کرده، اما چچن ترجیح می دهد این افراد را دستگیر کرده و گاهی تا پای مرگ شکنجه کند.

برخی از روزنامه نگارانی که وجود این زندان ها را فاش کردند کشته شدند. Novaya Gazeta اولین روزنامه ای بود که درباره دزدیدن، شکنجه و مرگ همجنسگرایان گزارش تهیه کرد و حداقل شش تن از روزنامه نگارانش کشته شدند. برخی از روزنامه نگاران آن هنوز تهدید شده و برخی دیگر از کشور گریخته اند.

همچنین بخوانید: 25 ابزار مدرن شکنجه

2. زندان های بی نام، اوکراین

بین سال های 2014 تا 2016، سرویس امنیت اوکراین در خارکیف یک زندان سری راه اندازی کرد. این زندان بری بازداشت افرادی که حین مداخله نظامی روسیه در اوکراین و تصاحب کریمه با این کشور ارتباط داشتند، استفاده شد. این سازمان در آن زمان افتتاح هرگونه زندان سری و اتهام روسیه را رد کرد. سازمان امنیت و ارتش اوکراین مراکز مستقل خود را راه اندازی نموده و بدون رسیدن به نتیجه ای آن ها را بستند.

مایکولا واکاروک به مدت 600 روز در یکی  از این زندان ها بود و اغلب شکنجه می شد. او پس آزادی می گفت که با هر پاسخ نادرست یک مشت به سینه اش کوفته می شد. او در یک  سلول 2 متر مربعی بسیار سرد که گاهی یخ می بست نگه داشته شده و کتک می خورد. بنابراین یک کلیه اش را از دست داد. سپس به بیمارستان برده شد تا کلیه فاسد از بدن اش خارج شود و به زندان بازگردانده شد. او می گوید مجبور شد اعتراف کند که از مبارزان روسی حمایت می کرد.

با فشار حقوق بشر به اوکراین برای آزاد کردن زندانانیان، واکاروک به همراه زندانیان دیگر آزاد شد. او مبلغ 3.80 دلار به ازای خسارت دریافت کرده و در کنار زندانیان دیگر تهدید شد که هرگز درباره شکنجه ها با هیچکس حرف نزند. این زندان سری تنها یکی از زندان های سری اوکراین بود. عفو بین الملل و سازمان حقوق بشر این آژانس را به داشتن زندان هایی در کراماتورسک، ایزیوم و ماریوپول متهم کردند. مبارزان طرفدار روسیه هم به اقدامات سیاسی دیگر متهم شدند.

همچنین بخوانید: 25 علامت ترسناک نزدیک بودن آخرالزمان

1. زندان های سیاه، چین

زندان های سیاه، زندان های مستقلی هستند که به طور غیرقانونی توسط استان های چین و حکومت های محلی اداره می شوند. به علت ساختار دولتی چین، شهروندان باید هرگونه شکایت را به دولت های استانی و محلی اطلاع دهند. درصورت عدم دریافت پاسخ مناسب می توانند شکایت خود را به دولت مرکزی پکن ببرند. دولت مرکزی برای آگاهی از تاثیر دولت های محلی و استانی گزارشات مختلف دریافت می کند.

دولت های محلی و استانی برای توقیف نشدن از سمت دولت مرکزی، بیش از 10،000 نفر را استخدام کرده اند  تا شهروندانی که گزارشات را به پکن می برند، دزدیده و شکنجه کنند. این زندان ها اغلب خانه های متروک، تیمارستان ها و مهمان سراها هستند.

در سال 2009 تخمین زده شد که در پکن بیش از 73 زندان وجود دارد که توسط مقامات استانی تعبیه شده اند. دولت مرکزی در ابتدا وجود آن ها را رد کرد اما سپس تایید نمود.

همچنین بخوانید: 10 مکان ممنوعه جهان که با رفتن به آنجا دستگیر می شوید

امیدواریم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید. منتظر شنیدن نظراتتان هستیم!