10 چیزی که در فضا کاملاً تغییر می‌کنند

در زندگی ما چیزهای بسیاری وجود دارند که دیگر برایمان عادی شده‌اند. اما حالا که به فضا دسترسی پیداکرده‌ایم، متوجه شده‌ایم که بسیاری از این موارد چندان ثابت نیستند و ممکن است تغییر کنند.

1. آروغ زدن

در حالت عادی به علت نیروی جاذبه مایع به قسمت پایین معده رفته و گازها به بالا می‌آیند. اما در فضا که جاذبه وجود ندارد، فضانوردان مواد مایع را آروغ می‌زنند و این حالت در فضانوردان رایج است. بنابراین سازمان فضایی به فضانوردان اجازه نمی‌دهد که نوشیدنی‌های گازدار بنوشند. اما حتی اگر هم این کار را انجام دهند بازهم نوشیدنی‌های گازدار در فضا به صورتی که در روی زمین است نخواهد بود و گاز آن در بالا قرار نخواهد گرفت.

2. سرعت

در فضا سرعت آن‌قدر بالا است که مغز ما از تجزیه‌وتحلیل آن عاجز خواهد بود. بنابراین ذرات مایعی که در قسمت قبل گفتیم با سرعت میانگین 35500 کیلومتر در ساعت خارج می‌شوند، درنتیجه اصلاً نمی‌توانیم آن‌ها را ببینیم. بنابراین ممکن است به‌طور ناگهانی متوجه حفره‌هایی شوید که اصلاً متوجه نشده‌اید چگونه به وجود آمده‌اند.

در سال گذشته یکی از فضانوردان ایستگاه فضایی ناسا عکسی گرفته بود که در آن تصویر در پنل های خورشیدی سفینه حفره‌هایی ایجادشده بود که دلیل آن را نمی‌دانستند. اما مطمئن باشید که ناسا این را می‌داند و برای مقابله با آن محافظ‌هایی در نظر گرفته است.

3. تولید الکل

در فضا نزدیکی صورت فلکی عقاب، توده‌ای گاز وجود دارد که حدود 400 تریلیون گاز دارد. اما ازآنجایی‌که اتانول مولکول پیچیده‌ای است و محال است که در آن حجم زیاد موجود باشد و دما هم آن‌قدر پایین است که بعید است الکل تولید شود. در آزمایشگاه دانشمندان این مواد شیمیایی را در دمای پایین 210- درجه سلسیوس و در شرایط مشابه فضا ترکیب نمودند. اما برخلاف انتظار دانشمندان این دو ماده با سرعتی 50 برابر سرعت عادی، واکنش پیدا کردند. تونل زنی کوانتومی ممکن است مسئول این واکنش باشد. در حقیقت امواج موجود در فضا و جذب انرژی از اطراف این واکنش‌ها را شدت می‌بخشد.

4. الکتریسیته ساکن

الکتریسیته ساکن می‌تواند کارهای زیادی انجام دهد. در ویدیوی بالا می‌بینید که چگونه قطرات آب به دور سوزنی که الکتریسیته ساکن دارد، می‌چرخند. الکتریسیته ساکن حتی از فاصله دور هم تأثیرگذار است و همانند نیروی جاذبه عمل می‌کند. اما اهمیت الکتریسیته ساکن ازآنچه تصور می‌کنیم نیز بیشتر است. دانشمندان به دنبال ساخت پرتو تراکتور الکتریسیته ساکن هستند تا به کمک آن گردوغبار موجود در فضا را پاک‌سازی کنند. الکتریسیته ساکنی که در سرمای زمستان هنگام لمس یک در حس می‌کنید، می‌تواند همانند جاروبرقی عمل کند. این پرتو می‌تواند ذراتی که ممکن است به زمین برخورد کنند را جمع‌آوری کرده و از این اتفاق جلوگیری کند.

5. بینایی

20 درصد فضانوردانی که به زمین بازمی‌گردند در بینایی دچار مشکل می‌شوند. اما دلیل آن را نمی‌دانیم. تصور ما این است که جاذبه کم مایعات بدن را با فشار بیشتری رها کرده و فشار به جمجمه افزایش می‌یابد. اما یافته‌های جدید نشان می‌دهد که این مشکل ممکن است به دلیل پلی مورفیسم باشد. پلی مورفیسم ها آنزیم‌های هنجارشکنی هستند که این مشکلات را به وجود می‌آورند.

6. کشش سطحی

به دلیل جاذبه زمین ما معمولاً به کشش سطحی توجه نمی‌کنیم. اما در عدم حضور جاذبه زمین کشش سطحی قدرت خود را نشان می‌دهد. برای مثال، زمانی که لباس خیسی را در فضا رها می‌کنید، ذرات آب به لباس می‌چسبند و شبیه لوله می‌شوند. زمانی که ذرات آب به چیزی چسبیده نباشند به دلیل کشش سطحی حالت کروی به وجود می‌آید. بنابراین فضانوردان باید مراقب باشند، در غیر این صورت ذرات آب به شکل‌های مختلف در اطرافشان شناور خواهد بود.

7. ورزش کردن

همه ما درباره ضعف بنیه فضانوردان در فضا چیزهایی شنیده‌ایم، اما برخلاف این ضعف فضانوردان در فضا باید بیشتر از انتظار ما ورزش کنند. برای این که استخوان‌های فضانوردان مانند 80 ساله‌ها نشود، باید همانند یک بدن‌ساز حرفه‌ای ورزش کنند.

بنابراین اولین کار مهمی که فضانوردان باید انجام دهند ورزش است، محافظت از خود در برابر تابش‌های خورشیدی یا سیارک‌های مرگ‌بار، در درجات بعدی اهمیت دارند. زیرا در صورت ورزش نکردن فضانوردان ضعیف‌تر از حد ممکن به زمین بازخواهند گشت. زیرا استخوان‌هایشان چنان ضعیف و شکننده خواهد شد که توانایی راه رفتن نخواهند داشت. اگرچه می‌توان عضله را دوباره به دست آورد اما استخوان‌سازی چندان ممکن نیست.

8. باکتری‌ها

تصور کنید نمونه‌هایی از سالمونلا را به فضا بفرستیم و مرگ‌بارتر به زمین بازگردند. بنابراین به نظر می‌رسد که زندگی فضانوردان درخطر است. اما باید دلیل خطر سالمونلا در زمین یا فضا را بدانیم. معمولاً سالمونلا مایع اطراف خود را اندازه‌گیری کرده و به موقعیت مکانی خود در بدن انسان پی می‌برد. زمانی که در روده‌ها قرار بگیرد، سعی می‌کند به دیواره روده نزدیک شود. زمانی که به دیواره نزدیک شد به علت عدم وجود مایع، تلاش می‌کند دیواره را شکافته و به جریان خون وارد شود. در نبود مایع این باکتری فعال‌تر شده و به جریان خود وارد می‌شود. با مطالعه رفتار سالمونلا در محیط‌های با جاذبه کم، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که یون‌های بالا می‌توانند باکتری را رها کنند. تحقیقات بیشتر به ما کمک می‌کند تا واکسن و درمان سم سالمونلا را به دست آوریم.

9. تابش

خورشید امواج خطرناکی دارد اما نیروی مغناطیسی زمین ما را از خطر این امواج محافظت می‌کند. سفرهای فضایی حال به ایستگاه‌های فضایی در محدوده نیروی مغناطیسی زمین قرار دارند و با محافظت از تابش‌های خورشیدی همراه هستند. اما در قسمت‌های دیگر فضا، فضانوردان در خطر این امواج قرار دارند. برای مثال اگر روزی بخواهیم به مریخ یا سیارات دیگر سفر کنیم، در معرض این امواج خطرناک قرار خواهیم گرفت. اگر این امواج در عدم حضور نیروی مغناطیس زمین، با پوشش‌های محافظتی برخورد کنند خطرشان بیشتر خواهد شد. بنابراین دانشمندان مشغول ساخت محافظ‌های قوی‌تری هستند تا خطر بیشتری ایجاد نشود.

10. تبلور

دانشمندان ژاپنی بررسی نمودند که در بی‌وزنی چگونه با برخورد بلورهای هلیوم و امواج صوتی، بلورها شکل می‌گیرند. در حالت عادی مدت‌زمانی طول می‌کشد تا بلورهای هلیوم بعد از شکست دوباره شکل بگیرند. اما در فضا این بلورها با سرعت بیشتری شکل می‌گیرند و اندازه آن‌ها تا 10 میلی‌متر بزرگ‌تر می‌شود. بنابراین در فضا بلورها بزرگ‌تر و باکیفیت‌تری خواهیم داشت. ازآنجایی‌که در تمام وسایل الکترونیکی از بلورهای سیلیکون استفاده می‌کنیم، این اطلاعات به ما کمک می‌کند تا وسایل الکترونیکی بهتری داشته باشیم.

                               

دیدگاه‌ها

بستن فرم