40 فیلم برتر ژاپنی در تاریخ سینما (بخش اول)

سینمای ژاپن یکی از معدود صنایعی است که هنوز هم توانسته با حفظ ویژگی‌های خاص خود و البته افزودن ژانرها ویژگی‌های دیگر، ماهیت خود را حفظ کرده و بر سینمای جهان تأثیر بگذارد. اگرچه آن‌ها احترام و تعهد خود به کارگردان‌ها، بازیگران و داستان‌های کلاسیک را حفظ نموده‌اند اما توانسته‌اند کارگردان‌ها و بازیگران جدید به عرصه سینما معرفی کنند که رفته‌رفته در سطح ملی و بین‌المللی شهرت پیدا می‌کنند.

به همین دلیل در این لیست فیلم‌های برتر کلاسیک و مدرن سینمای ژاپن را به شما معرفی می‌کنیم. اگرچه در این لیست سعی کردیم تمام فیلم‌های برتر ژاپنی در ژانرهای مختلف رئال، جنایی و رازآلود را قید کنیم اما طبیعی است که برخی از فیلم‌ها از لیست جا بمانند.

نکته: از هر کارگردان حداکثر سه فیلم انتخاب کردیم بنابراین برخی از آثار مهم کارگردان‌های برتر در لیست نیامده است.

40. بازی خانوادگی – The Family Game – یوشی میتسو موریتا – 1983

در سینمای ژاپن فیلم‌های کمدی محبوب وجود دارد که البته همه آن‌ها را در این لیست نیاورده‌ایم. این فیلم نمونه یک فیلم کمدی است که در آن به موضوع خانواده‌های ازهم‌گسیخته طبقه متوسط جامعه اشاره می‌شود که تلاش می‌کنند تا حد امکان مانند بقیه به نظر برسند اما هیچ‌گاه موفق نمی‌شوند.

هرچه در فیلم به جلو می‌رویم متوجه می‌شویم که داستان بیشتر و بیشتر ازهم‌گسیخته می‌شود. در این فیلم به موفقیت تحصیلی دو پسر جوان خانواده پرداخته می‌شود. به همین دلیل برای یکی از آن‌ها معلم خصوصی استخدام می‌شود تا بتواند به مدرسه دلخواهش برود. اما این معلم نه‌تنها بر این پسر تأثیرگذار بوده بلکه بر بقیه اعضای خانواده هم تأثیر گذاشته و نماد از هم گسیختی و جدایی آن‌هاست.

39. جوانی یک جانور – Youth of the Beast – سیجون سوزوکی – 1967

یک فیلم با صحنه‌های اکشن پشت هم و داستانی که به‌خوبی طراحی شده و در پایان داستان همه‌چیز را برملا می‌کند. این فیلم یکی از آثار موفق سوزوکی و اثر موردعلاقه خود او در حیطه آثار مافیایی است. یک فیلم یاکوزو، مافیای ژاپنی، پر از صحنه‌های خشم و خون‌ریزی که شخصیت اصلی آن جوجی میزونو قبلاً پلیس بوده و حالا می‌خواهد انتقام مرگ همکاران و دوستانش را بگیرد. باوجوداینکه اغلب فیلم‌های یاکوزا قابل پیش‌بینی هستند و پر از صحنه‌های قتل و خون‌ریزی می‌باشند اما این فیلم توانسته از این کلیشه‌ها رها شود.

تصویربرداری متفاوت این فیلم از فیلم‌های یاکوزا نشانه هوش و آگاهی این کارگردان است. داستان این فیلم به‌خوبی نوشته شده و اگر به فیلم‌های کلاسیک آسیایی مافیایی علاقه دارید از این فیلم خوشتان خواهد آمد. در پایان فیلم گره‌هایی وجود دارد که اگر با استانداردهای فیلم‌های یاکوزا آشنا باشید قابل پیش‌بینی است.

38. چنگ برمه‌ای – The Burmese Harp – کن ایچیکاوا – 1956

باوجوداینکه در فیلم “آتش در دشت” (Nobi) چهره ترسناک و سیاهی از جنگ جهانی دوم دیدیم اما در این فیلم از سربازان شکست‌خورده ارتش ژاپن چهره آرام‌تری می‌بینیم. این فیلم را اولین فیلمی می‌دانند که به دیدگاه سربازان ارتش ژاپن توجه کرد. میزوشیما یک سرباز لباس شخصی ارتش ژاپن است که چنگ می‌نوازد و آن را همه‌جا به همراه دارد. دوست او هم با او همراه است و باهم می‌خوانند و چنگ می‌زنند، بنابراین خستگی سربازان از جنگ و آرزوی آن‌ها برای بازگشت به خانه را نشان می‌دهند. پس از حمله به سربازان گروهی از آن‌ها در بالای کوه در حال مبارزه هستند. میزوشیما هم به آنجا فراخوانده می‌شود اما درد و رنجی را که در آنجا مشاهده می‌کند باعث می‌شود از جنگ و هر آنچه که به جنگ مربوط است متنفر شود.

این فیلم محبت و همراهی میان شخصیت‌های داستان را به ما نشان می‌دهد. تنها احساس خودخواهانه میزوشیما زمانی است که لباس یک راهبه را دزدیده تا زنده مانده و به گروه بپیوندد، اما پس از دیدن اجساد قربانیان که در یک جا جمع شده بودند از جنگ بیزار می‌شود و دلش به حال قربانیان می‌سوزد.

نقطه تمایز این فیلم از “آتش در دشت” این است که در اینجا نگاه احساساتی و پر از محبت سربازی را می‌بینیم که می‌خواهد زنده بماند و در مقابل او یک سرباز مست وجود دارد که از جنگ خسته شده و شاهد وحشیانه‌ترین اعمالی است که یک انسان می‌تواند به آن‌ها مرتکب شود.

37. اوایل تابستان – Early Summer – یاسوجیرو اوزو – 1951

یکی از درام‌های شاهکار اوزو که پس از “اواخر بهار” و پیش از “داستان توکیو” اکران شد و دومین فیلم از سه‌گانه “نوریکو” (Noriko) محسوب می‌شود. در این فیلم خانواده و روابط خانوادگی، به‌خصوص نقش زنان در دوران پس از جنگ را می‌بینیم که ژاپن دوباره به قدرت می‌رسد. نوریکو به‌عنوان یک زن جوان از یک خانواده بزرگ زندگی شادی دارد تا اینکه ملاقات عمویش او را مجاب می‌کند برای خود همسری دست‌وپا کند. اگرچه امروزه این امر رایج نیست اما در گذشته خانواده دختر برای او یک همسر مناسب پیدا می‌کردند. این فیلم نه یک انتقاد بلکه داستان واقعی دوره‌های پس از جنگ ژاپن و زندگی زنان آن دوره است.

نکته: یکی دیگر از فیلم‌های خوب اوزو “من به دنیا آمدم اما…” (I Was Born, but – 1932) است که در سال 1952 تحت عنوان صبح بخیر، من به دنیا آمدم اما…” (Good Morning. I Was Born, but…) بازسازی شد. در اینجا بازهم شاهد داستان یک خانواده در روزهای پس از جنگ هستیم. فیلم سال 1932 یکی از فیلم‌های مهم و تأثیرگذار سینمای ژاپن تا به امروز است. آخرین فیلم اوزو “بعدازظهر پاییزی” (Autumn Afternoon – 1962) نام دارد.

36. غول‌ها و اسباب‌بازی‌ها – Giants and Toys – یاسوکو ماسومارا – 1958

تنها درام کمدی این لیست که نیمی درام و نیمی کمدی است. یک فیلم با ریتم تند درباره سه شرکت تولیدکننده شکلات که برای فروش بالا باهم رقابت می‌کنند. این شرکت‌ها جهان، غول‌پیکر و آپولو نام دارند. جالب‌تر اینکه سه دوست در این فیلم، هرکدام در یکی از این شرکت‌ها و بخش‌های تبلیغات کار کرده و درباره محصولات شرکت خود ویژگی‌های آن صحبت می‌کنند. مشکل زمانی آغاز می‌شود که شرکت جهان برای فروش بیشتر از یک دختر جوان و زیبا استفاده می‌کند که دندان‌های فاسد دارد.

جنبه انتقادی آن از صنعت جدید ژاپن که در اواخر سال‌های 50 و اوایل 60 بیشتر و بیشتر صنعتی شد و به میدان نبرد تبدیل شد، این فیلم را به یک فیلم درام هم تبدیل می‌کند. در این فیلم شاهد انتقاد افرادی هستیم که تعهد آن‌ها به شرکتشان باعث از بین رفتن هویت شخصیتی‌شان خواهد شد.

35. شورش سامورایی – Samurai Rebellion – مازاکی کوبایاشی – 1967

یکی دیگر از فیلم‌های کوبایاشی درباره تعهدش به ارزش‌های سامورایی و دید مردم ژاپن به آن‌ها. زیرا کوبایاشی همیشه سامورایی‌ها را به دیدن احترام می‌نگریست و در این فیلم هم این‌گونه است. در این فیلم دو بازیگر برتر ژاپن دران زمان دیده می‌شوند: توشیرو میفون و تاتسویا ناکادای. ناکادای در این فیلم شخصیت فرعی‌تری داشت که در انتها به اهمیت رسید.

ارباب از یکی از همسران و مادر یکی از فرزندانش، ایچی، خسته شده و می‌خواهد او را به ازدواج پسر یکی از سامورایی‌هایش درآورد. این پسر، فرزند ایسابورو ساساهارا است. در ابتدا خانواده مخالف رأی ارباب است اما به‌مرور با آن کنار می‌آید. زیرا ایچی به‌خوبی در خانواده پذیرفته شده و او پسر سامورایی در آخر عاشق هم می‌شوند. یکی از پسران ارباب می‌میرد و او دیگر ولیعهد ندارد. تنها جانشین او پسرش از ایچی است. حالا ارباب از ایچی می‌خواهد که به همراه پسرش بازگردد تا ارباب جانشین داشته باشد. پسر ایسابورو نمی‌خواهد همسرش بازگردد زیرا او را دوست دارد و از او دارای فرزند است.

هیجان داستان تا انتهای فیلم باقی می‌ماند. صحنه‌های مبارزه در آخر فیلم دیده می‌شود و اگرچه این صحنه‌ها می‌توانست بهتر باشد اما بازی درخشان میفون دیدنی است.

داستان علیه جامعه فئودال ژاپن است که ارباب بر همه‌چیز تسلط داشت و تمام خانواده‌ها باید دستورات او را اطاعت می‌کردند در غیر این صورت شکنجه یا زندانی می‌شدند. ناکادای نقش دوست آن سامورایی را ایفا می‌کند و درعین‌حال یکی از دست یاران ارباب است که باید تمام دستورات او را اطاعت کند بنابراین در آخر مجبور می‌شود برای اطاعت از ارباب مقابل دوستش ایستاده و با او مبارزه کند.

34. اونی بابا – Onibaba – کانتو شیندو – 1964

تنها فیلم ترسناک موجود در این لیست که ویژگی‌های آن باعث شده که در زمره فیلم‌های ترسناک جای بگیرد. در این فیلم اگرچه به عناصر جنسیت و فقر که در فیلم‌های دیگر شیندو نیز دیده شده توجه می‌شود اما جلوه‌های بصری آن از فیلم‌های دیگر او بیشتر است. فیلم داستان دو زن است که با جمع‌آوری اشیای مربوط به سربازانی که به قتل می‌رسانند روزگار می‌گذرانند.

این دو زن می‌توانند نماد زنانی باشند که در قرن 14 ژاپن در طی جنگ زنده می‌مانند. هردوی آن‌ها فقیر هستند و باوجود نفرت زن جوان‌تر مجبورند سربازان را از بین ببرند تا زنده بمانند. این دو زن بدون اسم هستند و می‌توانند استعاره‌ای از زنان فقیر آن روزهای ژاپن باشند. نکته جالب داستان این است که یکی از سربازان عاشق زن جوان‌تر شده اما رابطه این دو زن اتفاقات بعدی را منجر می‌شود.

33. بیست‌وچهار چشم – Twenty-Four Eyes – کیسوکه کینوشیتا – 1954

یکی از فیلم‌های درام و احساسی این لیست که نشان‌دهنده تغییرات سیاسی رخ‌داده در ژاپن است. در این فیلم به موضوعاتی چون کودکی، سیاست، کمونیسم، جنگ و محبت، پرداخته می‌شود. این فیلم یک فیلم با ریتم کند است بنابراین نباید منتظر صحنه‌های اکشن و پر از تعقیب و گریز باشید. در اینجا داستان 12 دانش‌آموز کلاس اولی و معلم جوانشان را می‌بینیم و به همین دلیل بهترین و احساسی‌ترین فیلم کینوشیتا محسوب می‌شود.

معلم آن‌ها، هیساکو اویشی، شخصیت اصلی داستان است که در ابتدای حرفه تدریس اش نگران آینده این کودکان است، در حقیقت این نگرانی، نگرانی خود کینوشیتا است و این 12 دانش‌آموز در زندگی این معلم تأثیر مهمی داشته و عمده نگرانی او محسوب می‌شوند که در دورانی که ژاپن ثبات سیاسی ندارد چه بر سر آن‌ها خواهد آمد.

32. بشریت و بالن کاغذی – Humanity and Paper Balloons – سادائو یاماناکا – 1937

این فیلم کلاسیک سال 1937 هنوز هم یکی از تأثیرگذارترین فیلم‌های تاریخ ژاپن در دوره افسانه‌ای کوروساوا، اوزو، تشیگاهارا، کابایاشی و ایچیکاوا است. در این فیلم شاهد زندگی فقیرترین مردم ژاپن هستیم که کارگردان فقر مردم و تلاش آن‌ها برای بقا را موردانتقاد قرار می‌دهد.

فیلم درباره زندگی مردم زاغه‌نشین ژاپن است و شاهد زندگی دو شخصیت به نام‌های شینزا و اونو هستیم. شینزا یک آرایشگر است که دوست دارد در خانه‌اش مهمانی‌های قمار برپا کند درصورتی‌که رئیس زاغه گروهی از گانگسترها هستند که زاغه را مدیریت می‌کنند. اونو هم یک سامورایی خودمختار است که در قرن 18 برای جامعه سامورایی‌های ژاپن یک بی‌آبرویی محسوب می‌شد.

نقش‌آفرینی‌ها و تولید فیلم بسیار عالی هستند بااین‌حال باید به تاریخ تولید فیلم توجه کنیم. زیرا در آن دوره سینمای ژاپن ازلحاظ بین‌المللی در حال رشد بود و شرایط سیاسی ویژه‌ای داشت. در آن سال‌ها سیاست ژاپن راست‌گرا بود و به همین دلیل فعالیت کارگردان‌ها محدود بود و نمی‌توانستند خلاقیت به خرج دهند. بااین‌حال این فیلم توانست فقر و بی‌نوایی مردم ژاپن در سال‌های 1960 را به معرض انتقاد بگذارد.

از آثار دیگر این کارگردان “سبوی میلیون ریویی” (Pot Worth a Million Ryo – 1935) است، یک کمدی جالب با صحنه‌های درام و عناصر فیلم‌های ژاپنی.

31. عشق و افتخار – Love and Honor – یوجی یامادا – 2006

سومین قسمت از سه‌گانه یوجی یامادا که پس از “گرگ‌ومیش سامورایی” (The Twilight Samurai – 2002) و “شمشیر پنهان” (The Hidden Blade – 2004) اکران شد. داستان فیلم درباره یک سامورایی فقیر است که جان فدای اربابش است و پس از مزه کردن یکی از غذاهای ارباب کور می‌شود. برای اینکه آن‌ها بتوانند در قصر بمانند زنش مجبور است بدون اطلاع شوهر به یک سامورایی ثروتمند خدمت کند.

فیلم به‌خوبی مفهوم عشق و افتخار را نشان می‌دهد، عشقی که بین زن و شوهر وجود دارد و افتخاری که مرد باید در مقابل سامورایی ثروتمند از آن دفاع کند. این فیلم بهترین فیلم این سه‌گانه ازلحاظ داستان و تولید است. همچنین نویسندگیان از سایر آثار سه‌گانه بهتر بوده و در این فیلم می‌توانیم شاهد ارزش‌های جامعه سامورایی در آن دوران ژاپن باشیم. این فیلم بسیار احساسی بود و پایان خوبی را برای سه‌گانه‌های یامادا عرضه کرد.

عشق و افتخار انتظارات ما از یک فیلم سامورایی را برآورده نموده و بدون اینکه بیننده را خسته و دل‌زده کند او را با روایت داستان همراه می‌کند.

30. هانابی – Hana-bi – تاکشی کیتانو – 1997

کیتانو همانند دیگر فیلم‌هایش، تولید، کارگردانی، ویرایش و نقش‌آفرینی در این فیلم را بر عهده دارد. به همین دلیل در مدت‌زمان کوتاهی به یکی از مهم‌ترین فیلم‌سازان ژاپنی تبدیل شد، البته حداقل در سطح ملی. این فیلم را می‌توان یک فیلم جنایی با صحنه‌های خشونت‌آمیز و بصری دانست اما درعین‌حال یک اثر تأثیرگذار و درام است که لایه‌های مختلف یک شخصیت در رسیدن به افسردگی را برملا می‌کند. داستان فیلم به‌یک‌باره نمایش داده نمی‌شود بلکه صحنه‌های مختلف آن به جلو عقب ‌رفته و داستان با فلاش‌بک‌ها معرفی می‌شود.

این سبک ویرایش نه در آن زمان و نه امروز چندان رایج نبوده و نیست و به همین دلیل زمانی که تماشاگر متوجه سیر غیرخطی داستان می‌شود شوکه خواهد شد. شخصیت آرام کیتانو یک کارآگاه ژاپنی به نام یوشیتاکا نیشی است که به دلیل اشتباهات شخصی و حرفه‌ای به افسردگی مبتلا شده است. رابطه او با همسر در حال مرگش بسیار شیرین است اما زوایای دیگر زندگی او پر از خشونت بوده و کاملاً متفاوت است.

اما آن بخش شیرین زندگی او هم پایان خوبی ندارد زیرا همسرش به بیماری لاعلاج مبتلا شده و نیشی برای زنده ماندن از این غم باید تمام قوای خود را به کار برد. برخلاف ظاهر آرام او هیچ‌چیز در زندگی‌اش درست پیش نمی‌رود. به نظر می‌رسد او برای خود و همسرش به دنبال راه فرار است و می‌خواهد هر طور که می‌شود از جهنم زندگی فرار کند.

29. فرزندان هیروشیما – Children of Hiroshima – کانتو شیندو – 1952

برخلاف فیلم “بیست‌وچهار چشم” از کینوشیتا این فیلم به عواقب جنگ و روزهای پس‌ازآن می‌پردازد. درحالی‌که آن فیلم بازه زمانی گسترده‌تری را مدنظر قرار داده و به وضعیت زندگی مردم در آن زمان و سیاست آن دوره می‌پردازد، در این فیلم شاهد زندگی کودکان و خانواده‌هایشان در روزهای پس از بمب‌گذاری هیروشیما هستیم.

این فیلم فانتزی یا توهم نیست بلکه واقعیت است. یک مستند درام است که با داستان واقعی و عکس‌هایی از اتفاقات واقعی ادغام شده و دوره‌ای از تاریخ را روایت می‌کند که شاهدان بسیار زیادی دارد.

28. توکیو سوناتا – Tokyo Sonata – کیوشی کوروساوا – 2008

یک فیلم زیبا و تأثیرگذار که شاید در ابتدا زیبایی آن را درک نکنید اما با پایان زیبا و نمادین آن که یک کودک در حال نواختن پیانو است، زیبایی آن را درک خواهید نمود. فیلم درباره یک خانواده فروپاشیده و چهار فرزندشان است که به دلیل مشکلات از هم جدا هستند. هرکدام از آن‌ها زندگی خود را آغاز نموده و موجودیت و دلیل خود برای زندگی را زیرسوال می‌برند.

اگرچه زندگی تمام اعضای خانواده به‌نوعی تغییر کرده و از هم جدا هستند بااین‌حال وابستگی خود را به هم حفظ کرده و منطق و توجه خود را به هم به کار می‌برند. بااینکه آن‌ها از هم جدا هستند اما انسانیت و عشق به هم را فراموش نکرده و باعث می‌شوند در ذهن مخاطب نسبت به خود و خانواده سؤالات مختلفی را به وجود آورند. داستان فیلم یکی از داستان‌های تأثیرگذار است و به‌خوبی به آن پرداخته شده است. زیرا درعین‌حال که بیننده را خشمگین می‌کند اما امید و هیجان را هم در او بیدار می‌کند.

27. بهشت و جهنم – High and Low – آکیرا کوروساوا – 1963

باوجوداینکه این فیلم‌ساز فیلم‌های بسیار خوبی تولید کرده است اما این فیلم او را در این جایگاه قرار دادیم که دلیلش داستان زیبا و شیوه روایت آن است. اگرچه نمی‌توان این فیلم را یک اثر فلسفی یا احساسی دانست بااین‌حال دارای نمادهای منحصربه‌فرد خود است. روایت زیبای داستان با نقش‌آفرینی درخشان توشیرو میفون دوچندان شده است. میفون نقش یک کارخانه‌دار کفش را ایفا می‌کند که یکی از بهترین کارخانه‌های کشور را دارا است.

زمانی که فرزند او شوفرش در حیات خلوت خانه‌اش بازی می‌کنند یکی از آن‌ها دزدیده می‌شود. سارقان از روی اشتباه به‌جای پسر کارخانه‌دار پسر شوفر را می‌دزدند. آنچه که می‌بینیم طمع، خودخواهی و همچنین مهربانی و انسانیت است که در یکی از بهترین اجرهای میفون دیده می‌شود.

این فیلم جنایی خوش ساخت به‌خوبی می‌تواند در تمامی لحظات خشم و عصبانیت شخصیت را نشان دهد. به همین دلیل بیننده دائم به دنبال یافتن پاسخ سؤال خود است. این فیلم را می‌توان یکی از بهترین فیلم‌های جنایی در ژانر خود دانست.

فیلم‌های برتر دیگر کوروساوا عبارت‌اند از دژ پنهان (The Hidden Fortress – 1958)، رؤیاها (Dreams – 1993)، سگ ولگرد (Stray Dog – 1949)، آدم بد راحت می‌خوابد (The Bad Sleep Well – 1960)، سریر خون (The Throne of Blood – 1957) و یوجیمبو (Yojimbo – 1961).

26. تصنیف نارایاما – The Ballad of Narayama – شوهی ایمامورا – 1083

نارایاما همیشه می‌خواسته پیچیده‌ترین و تأثیرگذارترین واقعیت‌ها را نشان دهد و در این فیلم نیز این‌گونه است. احتمالاً مستندسازی‌های او باعث شده که فیلم‌هایش، به‌خصوص آن دسته که از سال‌های 1980 تولید شدند، در جنبه داستان و شخصیت، زوایای سیاه و تیره‌ای را نشان دهد که به همین دلیل فیلم‌های او را در طبقه‌بندی R یا حتی بالاتر قرار می‌دهند.

تصنیف نارایاما با فضای سنگین و شخصیت‌های قوی که با بازی کن اوگاتا و سومیکو ساکاموتو نشان داده می‌شوند نیز چنین است. در این فیلم یک روستای فقیر قرن نوزدهی و زندگی ساکنین آن نمایش داده می‌شود. در مرکز داستان یک زن 69 ساله به نام اورین قرار دارد که در آستانه 70 سالگی است.

طبق رسم این روستا هرکس که به سن 70 سالگی برسد باید از کوه نارایاما بالا برود تا از گرسنگی بمیرد. اورین از پسرش می‌خواهد او را به بالای کوه ببرد و بااینکه پسرش مخالف اوست اما این کار را انجام می‌دهد. اما اورین باید پیش از سفر وظایف خود را انجام داده و سپس سفر کند.

در این فیلم صحنه‌های جنسی و صحنه‌های طبیعت وجود دارد که می‌تواند وحشیانه و بصری باشد. ایمامورا با این صحنه‌ها می‌خواهد شرایط سخت و دشوار زندگی ساکنان روستا را نشان دهد. این فیلم از فیلم محصول سال 1958 به کارگردانی کیسوکو کینوشیتا که از کتاب “مردان توهوکو” الهام گرفته، اقتباس شده است.

25. گیوکین – Goyôkin – هیدئو گوشا – 1969

این فیلم را می‌توان بهترین فیلم گوشا دانست که اگرچه مورد اقبال طرفداران قرار نگرفت اما بازی درخشانی داشته و داستان آن دوره‌های زمانی متفاوت را شامل می‌شود. ماگوبی واکیزاکا یک سامورایی است که دیده است افراد قبیله به دستور ارباب خود کمی طلا دزدیده‌اند. برخی از افراد بومی هم شاهد هستند. ارباب برای اینکه محاکمه نشود به مردان خود دستور می‌دهد کشاورزان را به قتل برسانند. واکیزاکا که از دستور ارباب شوکه شده قسم می‌خورد اگر این موضوع تکرار نشود آن را گزارش ندهد. سه سال می‌گذرد اما موضوع بارها تکرار شده و حالا سامورایی می‌خواهد انتقام بگیرد.

اگرچه این فیلم مانند فیلم‌های دیگر لیست قصد انتقاد ندارد اما با روایت جذاب خود تماشاگر را تا انتها با خود همراه می‌کند. متأسفانه به این فیلم اغلب توجه نشده و تنها در این لیست در جایگاه خوبی قرار گرفته است.

ناکادای در این فیلم بازی بسیار درخشانی داشته و شخصیتی را نشان می‌دهد که نه‌تنها از اعمال ارباب بلکه از اعمال خود نیز متنفر است. او یک سامورایی متفاوت است که می‌خواهد انتقام مرگ کشاورزان روستا را گرفته و عدالت و انصاف را در روستا اجرا کند.

24. طعم چای – The Taste of Tea – کاتسوهیتو ایشی – 2004

در این فیلم ژانرهای مختلف کمدی، درام، فانتزی و کمی موزیکال وجود دارد. یک داستان سورئال از زندگی دو کودک و خانواده‌شان که می‌تواند به یک داستان کمدی تبدیل شود. در این فیلم لحظات زیبایی دیده می‌شود بااین‌حال پایان نوستالژیک و دراماتیکی دارد.

داستان فیلم درباره یک خانواده نامتعارف است: دختر کوچکی به نام ساچیکو، شخصیت اصلی داستان، همیشه نسخه بزرگ‌تری از خود را می‌بیند و می‌خواهد از شر آن رها شود، برادرش هاجیمی شخصیت دیگر داستان است که از بلوغ خود راضی نیست، پدربزرگشان یک شخصیت تقریباً دیوانه است که به‌جای زندگی در واقعیت در عالم خیال و رؤیا زندگی می‌کند، یک وطن‌پرست که نسبت به اعضای خانواده عادی بوده و نحوه اجرای Go را به فرزندش می‌آموزد، مادر خانواده که یک زن خانه‌دار افسرده است و با ترسیم پروژه‌های انیمیشن وقتش را می‌گذراند و عمویشان که صدا پرداز است و دیدار او با خانواده باعث می‌شود ساچیکو از شر توهمش رها شود.

این فیلم سورئال به امیدهای یک دختر کوچک و خانواده‌اش می‌پردازد که در کنار هم می‌توانند شرایط هم را درک کرده و امید و آرزوهای یکدیگر را تقویت کنند. در این فیلم درام و احساسی صحنه‌های کمدی هم دیده می‌شود اما به‌طورکلی یک فیلم فانتزی، امیدبخش و الهام برانگیز، باقی می‌ماند.

23. زمانی که یک زن از ترقی می‌کند – When a Woman Ascends the Stairs – میکیو ناروسه – 1960

این فیلم نمایانگر زندگی زنان میزبان و لذت طلبی‌های شبانه است و در این میان به زندگی یک میزبان مجرد می‌پردازد و نگرانی‌ها و مشکلات او را نشان می‌دهد. تاتسویا ناکادای یکی از ستارگان این فیلم بود که در این فیلم یک نقش دوم تأثیرگذار را ایفا کرد. داستان فیلم در کیکو رخ می‌دهد و یک زن جوان بیوه را نشان می‌دهد که به‌عنوان میزبان در کلوب های شبانه گینزا مشغول فعالیت است و می‌خواهد از شر فقر رها شود. اگرچه از شغلش متنفر است اما مشتریان اش او را دوست دارند. او از این طریق به خانواده‌اش، به مادر بیوه و پدر فقیرش کمک می‌کند. ازآنجایی‌که برادر او نیز مشکلات خاص خودش را دارد و با همسر و پسرش درگیر است نمی‌تواند به خواهرش کمک کند.

این فیلم واقع بینانه است و حقایق تلخ زندگی یک زن باهوش را نشان می‌دهد که برای زنده ماندن و رسیدن به آرزوهایش به‌عنوان میزبان کلوب های شبانه کار می‌کند. دران روزهای پس از جنگ ژاپن در شرایط سختی به سر می‌برد و مردم در فقر دست‌وپا می‌زنند. همچنین در این فیلم اهمیت صنعت ژاپن در آن روزها را می‌بینم.

22. ابرهای شناور – Floating Clouds – میکیو ناروسه – 1955

این فیلم همانند دیگر فیلم‌های ناروسه به موضوع تأثیر جنگ بر زندگی مردم و زنده ماندن آن‌ها می‌پردازد. همچنین در این داستان عاشقانه می‌بینیم که در یک جامعه فروپاشیده پس از جنگ افراد به‌سختی می‌توانند به هم عشق بورزند. یوکیکو در طی جنگ با یک مرد آشنا شده، آن دو در ایندوچینا کار می‌کنند. سپس متوجه می‌شود که مرد متأهل است اما پس از جنگ رابطه خود را ادامه می‌دهند و این مسئله برای یوکیکو عواقبی دارد.

در این فیلم جامعه و کشور ژاپن به‌خوبی به تصویر کشیده شده‌اند، جایی که معنی انسانیت در آنجا از بین رفته و شخصیت‌های داستان مانند آواره زندگی می‌کنند و کسی به آن‌ها توجه نمی‌کند، حتی روابط عاشقانه هم سرانجامی ندارد. شاید بتوان مفهوم و پیام فیلم را در این جمله نشان داد: “عمر گل کوتاه است و به همین دلیل باید تا جای ممکن قدر آن را بدانیم.”

آیین اثر کلاسیک بهترین اثر ناروسه است. اغلب این فیلم را یکی از بهترین فیلم‌های نشان‌دهنده دوران پس از جنگ و یکی از بهترین فیلم‌های عاشقانه تاریخ می‌دانند که توانسته پوچی و انزوای جامعه ازهم‌پاشیده ژاپن را نشان دهد.

21. یک فراری از گذشته – A Fugitive from the Past – تومو اوچیدا – 1965

یک فیلم جنایی و کارآگاهی دیگر که آن را یک اثر کلاسیک نادیده گرفته شده نیز می‌نامند. نوآوری‌های این فیلم باعث شد که در ژانر خود یک پیشرو محسوب شود. فیلم داستان یک دوره 10 ساله وقایع رخ‌داده در این دوران را نشان می‌دهد.

پس از دو قتل و یک سری از حوادث جنایی و سرقت یک مرد بیمار و تقریباً دیوانه را به‌عنوان متهم تحت نظر قرار می‌گیرند. اجساد شناور دو همکار او که مرده‌اند در دریا پیدا می‌شوند و پرونده هرگز بسته نمی‌شود. ده سال بعد و با مرگ یک فاحشه دوباره نقطه امیدی برای حل این پرونده باز می‌شود.

وجود فلاش‌بک در فیلم‌هایی جنایی برای اولین بار در این فیلم دیده شد تا رمزورازهای داستان را برملا کند. همچنین عناصر روانی هم در این فیلم کاملاً مشخص است زیرا با یک مرد مظنون با ذهنیت بیمار مواجه هستیم. نکته دیگر علاقه زن فاحشه به مرد مظنون است که پس از 10 سال به مرگ زن منجر می‌شود.

بخش دوم این مطلب را می‌توانید در اینجا مشاهده نمایید.