همه‌چیز درباره اختلال نعوظ به همراه دلایل و راه‌حل‌های آن

در این مقاله ابتدا اطلاعاتی مقدماتی درباره اختلال نعوظ (Erectile Dysfunction) بیان می‌شود، سپس به انواع روش‌های تشخیص و درمان این مشکل خواهیم پرداخت و در نهایت حقایقی را در مورد اختلال نعوظ بیان می‌کنیم تا سوالات احتمالی خوانندگان عزیز پاسخ داده شود. پس با ما همراه باشید.

طبق یکی از تحقیقات انجام‌شده در دانشگاه تگزاس در سال 2015 نوشیدن دو فنجان قهوه در روز می‌تواند عملکرد جنسی مردان را افزایش دهد. این تحقیقات بر روی 4000 مرد انجام گرفت و عادت‌های روزانه آن‌ها بررسی شد. سپس مشخص شد مردانی که روزانه دو فنجان قهوه تلخ می‌نوشند 42% کمتر از مردان دیگر به اختلال نعوظ دچار خواهند شد. نوشیدن سه فنجان قهوه اما چندان مؤثر نبود زیرا اختلالات نعوظ را به میزان 39% کاهش می‌داد.

اگرچه شاید مردان دراین‌باره حرف نمی‌زنند اما جمعیت زیادی از مردان از اختلالات نعوظ رنج می‌برند.

اطلاعات کلی درباره اختلال نعوظ

• گفته می‌شود نیمی از مردان 40 تا 70 سال به‌نوعی از اختلالات نعوظ رنج می‌برند. این میزان برابر با 5 درصد مردان 40 ساله و 15 الی 25 درصد مردان 65 ساله است.
• اگرچه نمی‌توان به‌طور مشخص گفت اما اگر مردی 50 درصد اوقات نتواند انزال شود به اختلالات نعوظ دچار است.
• اختلالات نعوظ به دلایل مختلف ممکن است روی دهد: عدم تعادل هورمونی، عدم جریان خون به آلت تناسلی، مشکلات سیستم عصبی و مسائل روانی مانند افسردگی و اضطراب.
• همچنین این اختلالات می‌تواند نشانگر بیماری‌هایی چون فشارخون بالا و بیماری قلبی باشد.
• یکی از باورهای قدیمی این است که مردان پیش از خواب یک حلقه تمبر پست به آلت تناسلی خود متصل کنند. اگر صبح آن حلقه تمبر پاره شده بود یعنی آلت تناسلی در خواب فعال بوده (مردان در خواب چندین بار تحریک می‌شوند). بااین‌حال این باور چندان موثق نیست و بهتر است دراین‌باره با پزشک مربوطه صحبت کرد.
• مصرف برخی از داروها می‌تواند اختلال نعوظ ایجاد کند. مانند: دیورتیک (برای درمان فشارخون)، ضدافسردگی، کورتیکواستروئید (داروی ضدالتهابی که حاوی آستروئید است) و آنتی‌هیستامین (برای درمان حساسیت‌هایی چون تب یونجه).
• ژاپن اولین کشور است که آمار بالای اختلال نعوظ در آن مشاهده می‌شود. کشورهای بعدی چین و آمریکا هستند.
• مردان مبتلا به دیابت معمولاً از این اختلال رنج می‌برند. این مردان حدود 10 الی 15 سال زودتر از مردان دیگر به این مشکل دچار شده و احتمال روبه‌رو شدن با این مشکل در آن‌ها بیشتر است.
• مردانی که به مشکلات دندان دچار هستند نیز بیشتر به اختلال نعوظ دچار می‌شوند. تحقیقات نشان داده که مشکلات دهان و لثه با اختلال نعوظ ارتباط دارد. زیرا باکتری دندان‌های خراب وارد جریان خون شده، به رگ خونی آسیب زده و جریان خون به آلت تناسلی را مختل می‌کنند.
• در سال 2012 چرخش مالی صنعت داروهای ضداختلال نعوظ 4.3 میلیارد دلار بود. ویاگرا یکی از داروهای ضداختلال نعوظ است که 45 درصد این بازار را شامل می‌شود و در ایران نیز برای درمان اختلالات نعوظ بسیار معروف است.

• 48 درصد مردانی که از ویاگرا استفاده نمودند حداقل با یک عارضه روبه‌رو شدند مانند اختلال بینایی (در 3 درصد مردان)، سردرد (23 درصد) و درد معده (12 درصد). بااین‌حال تنها یک درصد مردان در ابتدای مصرف دارو آن را رها کردند.
• استفاده مکرر از داروهای کمکی نعوظ منجر به اعتیاد به دارو شده و درنتیجه به اختلال نعوظ روانی دچار می‌شوید، به این معنا که تصور می‌کنید بدون دارو به انزال نخواهید رسید.
• بازیگرهای مرد فیلم‌های مستهجن معمولاً از داروهای کمکی برای نعوظ استفاده می‌کنند. دنی وایلد یکی از این بازیگران بود که البته پس از آگاهی از ضررات این دارو بر آلت تناسلی این حرفه را رها کرد می‌گوید که اغلب بازیگران مرد در هر صحنه از این دارو استفاده می‌کردند.
• بااین‌حال بین اختلال نعوظ و خود ارضایی بیش‌ازحد هیچ ارتباطی وجود ندارد. البته تماشای بیش‌ازحد فیلم‌های مستهجن بر روح و روان فرد تأثیر گذاشته و مانع از انزال او در رابطه جنسی خواهد شد.

تشخیص اختلال نعوظ

برای تشخیص اختلال نعوظ باید تست فیزیکی انجام داده و به سؤالات پزشک پاسخ دهید تا بتوانید درمان کافی دریافت کنید. اگر به مشکلات فیزیکی دچار هستید یا پزشک دراین‌باره مشکوک باشد باید آزمایش‌های بیشتری انجام داده و با پزشک متخصص مشورت کنید.

آزمایش‌های لازم عبارت‌اند از:

• آزمایش فیزیکی. این آزمایش عبارت است از بررسی آلت تناسلی و حساسیت رشته‌های عصبی آن.
• آزمایش خون. نمونه خون شما برای بررسی علائم بیماری قلبی، دیابت، میزان پایین تستوسترون و مشکلات دیگر، گرفته می‌شود.
• آزمایش ادرار. نمونه ادرار هم همانند نمونه خون برای بررسی علائم دیابت و مشکلات دیگر گرفته خواهد شد.
• سونوگرافی یا اولتراسوند. این آزمایش معمولاً توسط متخصص صورت می‌گیرد. برای این کار دستگاه روی رگ‌های خونی آلت تناسلی قرار داده می‌شود. سپس دکتر در مانیتور عملکرد رگ‌های خونی را مشاهده می‌کند. (این آزمایش معمولاً به همراه استفاده از دارو و تحریک جریان خون و انزال صورت می‌گیرد تا عملکرد آن را تشخیص دهند.)

• آزمایش روانی. پزشک شما ممکن است سؤالاتی را مطرح کند تا علائم افسردگی و مشکلات روانی دیگر را جستجو نماید.

درمان اختلال نعوظ

اولین گام این است که پزشک شما از صحت انتخاب داروی مناسب برای درمان مشکلتان اطمینان حاصل کند تا بر اختلال نعوظ تأثیر منفی نگذارد. بنابراین با توجه به میزان اختلال نعوظ و مشکلات دیگر داروی مناسب را دریافت خواهید نمود. پزشک ممکن است عوارض هرکدام از داروها را عنوان نموده و خودتان یکی را انتخاب کنید. همچنین نظر همسرتان در انتخاب داروی مناسب برای شما نیز اهمیت دارد.

داروهای خوراکی

داروهای خوراکی می‌توانند اختلال نعوظ را به‌خوبی درمان کنند. این داروها عبارت‌اند از:

• سیلدنافیل (ویاگرا)
• تادالافیل (آدکیرکا، سیالیس)
• واردنافیل (لویترا، استاکسین)
• آوانافیل (استندرا)

تمام این داروها تأثیر نیتریک اکسید (یک ماده شیمیایی طبیعی که در بدن تولید شده و ماهیچه‌های آلت تناسلی را ریلکس می‌کند) را شدت می‌بخشند. درنتیجه جریان خون به آلت تناسلی افزایش یافته و با تحریک جنسی به انزال می‌رسید. استفاده از این قرص‌ها به‌خودی‌خود نمی‌توان باعث انزال شود بلکه برای ترشح نیتریک اکسید از عصب‌های آلت تناسلی ابتدا باید تحریک جنسی صورت بگیرد. این داروها سیگنال‌ها را شدت بخشیده و عملکرد مرد را بهتر می‌کند. داروهای ضداختلال نعوظ خوراکی بر میل جنسی تأثیر نگذاشته و برای مردانی که انزال طبیعی دارند تأثیر نخواهند داشت.

مقدار داروها، مدت‌زمان تأثیر و عوارضشان باهم فرق می‌کنند. عوارض احتمالی عبارت‌اند از سوزش، گرفتگی بینی، سردرد، مشکلات بینایی، کمردرد و درد معده.

پزشک با در نظر گرفتن مشکل کنونی‌تان داروی مناسب را برای شما تجویز خواهد نمود. این داروها اختلال نعوظ شما را به‌سرعت درمان نخواهد کرد. بلکه برای دریافتن به نتیجه مناسب و دوز مناسب دارو باید با پزشک خود ارتباط داشته باشید. پیش از استفاده از داروهای رایج درمان اختلال نعوظ یا داروهای گیاهی با پزشک خود مشورت کنید. داروهای درمان اختلال نعوظ ممکن است برای همه مناسب نباشند، مانند افراد دیابتی یا مردانی که جراحی پروستات داشته‌اند. همچنین برخی از داروها ممکن است خطرناک باشند اگر شما:

• داروهای نیترات‌دار  (معمولا برای درد قفسه سینه (آنژین)) مانند نیتروگلیسیرین (مینی‌تران، نیترودور، نیترواستات، و غیره)، ایزوسورباید مونونیترات (مونوکت) و ایزوسورباید دینیترات (دیلاترات، ایزوردیل) مصرف کنید.
• بیماری قلبی داشته باشید.
• فشارخون خیلی پایین داشته باشید.

داروهای دیگر

داروهای دیگر برای درمان اختلال نعوظ عبارت‌اند از:

• آلپروستادیل خود تزریق. در این روش با یک سرنگ آلپروستادیل (پروستاگلاندین ای ۱، ایدکس) را به پایین یا اطراف آلت تناسلی خود تزریق کنید. در برخی موارد داروهای درمان مشکلات دیگر را می‌توان برای این کار استفاده کرد. مانند پاپاورین، آلپروستادیل و فنتولامین. اغلب اوقات این ترکیب را بیمیکس (اگر دو دارو ترکیب شوند) یا تریمیکس (اگر هر سه ترکیب شوند) می‌نامند. هر بار تزریق باید باعث نعوظی شود که حداکثر تا یک ساعت طول بکشد. ازآنجایی‌که سوزن این سرنگ‌ها مناسب است درد زیادی ندارد. عوارض آن عبارت‌اند از خون‌ریزی از محل تزریق، انزال طولانی‌مدت و ایجاد فیبروم در محل تزریق که به‌ندرت رخ می‌دهد.

• شیاف آلپروستادیل. در این روش یک قرص آلپروستادیل را در مجرای ادرار آلت تناسلی قرار می‌دهیم. برای قرار دادن قرص از یک اپلیکاتور استفاده می‌کنیم. در این روش پس از 10 دقیقه نعوظ رخ داده و در صورت مؤثر بودن 30 الی 60 دقیقه طول می‌کشد. عوارض آن عبارت‌اند از درد، خونریزی جزئی از محل ادرار و ایجاد فیبروم از داخل آلت تناسلی.
• جاگذاری تستوسترون. در برخی موارد اختلال نعوظ به دلیل کاهش میزان هورمون تستوسترون است. در این صورت با جای‌گذاری تستوسترون یا ترکیب این روش با روش‌های دیگر درمان آغاز می‌شود.

پمپ آلت تناسلی، جراحی و ایمپلنت

اگر داروها برای شما مؤثر نباشند یا پزشکان درمان دارویی را مناسب تشخیص ندهند، پزشک ممکن است از روش‌های درمانی دیگر کمک بگیرد، مانند:

• دستگاه وکیوم نعوظ یا پمپ آلت تناسلی. دستگاه وکیوم نعوظ (پمپ آلت تناسلی) یک لوله دستی است که توسط دست یا باتری کنترل می‌شود. این لوله روی آلت قرار داده شده و برای کشیدن هوای درون آلت از پمپ استفاده می‌شود. درنتیجه جریان خون آلت تناسلی‌تان به جنبش می‌افتد. در زمان نعوظ یک حلقه در اطراف آلت تناسلی قرار داده شده که جریان خون را نگه می‌دارد. پس‌ازآن دستگاه را خارج می‌کنید. معمولا مدت زمان این نعوظ برای انجام یک بار نزدیکی برای زوج‌ها کافی است. پس از دخول حلقه را خارج می‌کنید. کبودی آلت تناسلی یکی از عوارض احتمالیست، همچنین خروج منی محدود خواهد شد. در این صورت دمای آلت تناسلی کاهش می‌یابد. اگر پمپ آلت تناسلی برای شما کاربردی باشد در این صورت پزشک یک برند مناسب را به شما معرفی خواهد کرد. سپس باید اطمینان حاصل کنید آن مدل برای شما مناسب است.

• ایمپلنت آلت تناسلی. در این روش طی یک جراحی دستگاه‌هایی را در دو طرف آلت تناسلی قرار می‌دهند. این دستگاه‌ها نوارهای قابل تورم و قابل‌انعطاف هستند. نوار قابل تورم به شما اجازه می‌دهد زمان و مدت‌زمان نعوظ را کنترل کنید. نوار انعطاف‌پذیر آلت تناسلی را سفت اما انعطاف‌پذیر می‌کند. ایمپلنت آلت تناسلی تنها زمانی توصیه می‌شود که روش‌های دیگر کارایی نداشته باشند. افرادی که در روش‌های دیگر پاسخ نگرفته‌اند از این روش بسیار راضی هستند. این روش به دلیل جراحی عوارضی چون عفونت احتمالی دارد.

ورزش

یافته‌ها نشان می‌دهد ورزش‌های مدرن به‌خصوص انواع سبک تا سنگین ایروبیک می‌تواند اختلال نعوظ را درمان کند. بااین‌حال تأثیر آن در برخی از مردان، به‌خصوص افرادی که به بیماری قلبی یا مشکلات دیگر دچارند، کمتر است. بااین‌حال ورزش‌های معمول روزانه هم می‌تواند تا حدی این مشکل را رفع کند. افزایش تحرک فیزیکی هم مفید است. بنابراین دراین‌باره با پزشک خود مشورت کنید.

مشاوره روان‌شناسی

اگر اختلال نعوظ به دلیل استرس، اضطراب یا افسردگی رخ داده یا این مشکل استرس و تنش رابطه‌تان را افزایش داده بهتر است خود یا هردویتان به روانشناس مراجعه کنید.

داروهای جایگزین

پیش از مصرف هر دارو با پزشک خود مشورت کنید، بخصوص اگر به مشکلات سلامتی دچار هستید. برخی از داروهای درمان اختلال نعوظ خطرناک هستند. حتی گفته می‌شود برخی از ویاگراهای گیاهی دارای ترکیبات خطرناک هستند. همچنین میزان ترکیبات آن هم مشخص نیست و ممکن است غیراستاندارد باشد. برخی از این داروها ممکن است با داروهای مصرفی شده تداخل ایجاد نموده و فشارخونتان را افزایش دهد. این داروها برای مردانی که نیترات مصرف می‌کنند فوق‌العاده خطرناک است.

سبک زندگی و درمان خانگی

در اغلب موارد اختلال نعوظ به سبک زندگی بستگی دارد. در اینجا برخی از دستورالعمل‌های مفید را خواهید دید:

• اگر سیگار می‌کشید ترک کنید. اگر در ترک سیگار مشکل دارید کمک بگیرید. از جایگزین‌های نیکوتین مانند آدامس یا قرص استفاده کنید یا از پزشک بخواهید برایتان دارو تجویز کند.
• وزنتان را کاهش دهید. اضافه‌وزن می‌تواند اختلال نعوظ ایجاد کرده یا آن را تشدید کند.
• فعالیت فیزیکی روزانه داشته باشید. ورزش به شکل‌های مختلف می‌تواند اختلال نعوظ را درمان کند، مانند کاهش استرس، کمک به کاهش وزن و افزایش جریان خون.
• برای ترک الکل و مواد مخدر کمک بگیرید. مصرف الکل یا مواد مخدر می‌تواند اختلال نعوظ را بدتر کرده و در بلندمدت مشکلات دیگر ایجاد کند.
• مشکلات رابطه‌تان را حل کنید. اگر در ارتباط با شریکتان مشکل دارید خودتان پیش‌قدم شده و با او صحبت کنید.

حمایت و مساعدت

اختلال نعوظ چه فیزیکی باشد، چه روانی یا هر دو، می‌تواند برای شما یا هردویتان استرس روانی یا ذهنی ایجاد کند. برای رفع آن می‌توانید از این موارد استفاده کنید:

• تصور نکنید مشکلات بلندمدت است. تصور نکنید که این مشکل در سلامت عمومی یا مردانگی‌تان مشکل ایجاد کرده و باید در رابطه جنسی بعدی هم انتظار همین مشکل را داشته باشید. اضطراب ناشی از این مشکل می‌تواند اختلال نعوظ را بدتر کند.
• از همسرتان کمک بگیرید. همسرتان ممکن است این مشکل شما را عدم تمایل به رابطه جنسی تلقی کند. می‌توانید به او اطمینان دهید که چنین نیست. درباره مشکل خود صادقانه با همسرتان صحبت کنید. درصورت همکاری زن و مرد مشکل سریع‌تر حل می‌شود.
• استرس، اضطراب یا مشکلات دیگر را نادیده نگیرید. برای حل این مشکلات با پزشک یا مشاور صحبت کنید.

برای وقت ویزیت خود آماده شوید

باید با ویزیت پزشک‌تان درمان خود را آغاز کنید. برای پیگیری مشکل اختلال نعوظ باید به دکتر متخصص مربوط به آن (پزشک مجاری ادراری (اورولوژیست) یا متخصص هورمون (غدد درون‌ریز)) مراجعه کنید.

ازآنجایی‌که جلسات درمانی یا مشاوره کوتاه است باید خود را از قبل آماده کنید. در اینجا اطلاعاتی را در اختیارتان قرار می‌دهیم که به شما کمک می‌کند تا آماده شده و بدانید که باید از پزشک چه انتظاری داشته باشید.

چگونه برای ویزیت خود آماده شویم؟

برای آماده شدن این موارد را انجام دهید:

• بپرسید که باید چه‌کار کنید. در زمان دریافت قرار ویزیت بپرسید که باید چه‌کار کنید. برای مثال ممکن است پزشک از شما بخواهد برای آزمایش خون ناشتا باشید.
• علائم خود را بنویسید، حتی علائمی که با اختلال نعوظ ارتباط ندارند.
• اطلاعات خصوصی‌تان را یادداشت کنید، مانند تغییر در سبک زندگی یا استرس‌های عمده.
• فهرستی از تمام داروهای مصرفی‌تان تهیه کنید، مانند ویتامین‌ها، داروهای گیاهی و مکمل‌ها.
• در صورت امکان همسرتان را هم با خود ببرید. همسرتان می‌تواند نکاتی را که ممکن است فراموش کنید به شما یادآوری کند.
• سؤالات خود را یادداشت کنید، تا از پزشک بپرسید.

درصورت ابتلا به اختلال نعوظ باید این سؤالات را از پزشک بپرسید:

• دلیل اصلی مشکلات اختلال نعوظ من چیست؟
• دلایل احتمالی دیگر کدام هستند؟
• باید چه آزمایش‌هایی را بگذرانم؟
• آیا اختلال نعوظ من موقتی است یا طولانی‌مدت؟
• بهترین درمان چیست؟
• به‌جای روش پیشنهادی شما از چه روش‌هایی می‌توان استفاده کرد؟
• مشکلات دیگر که در کنار اختلال نعوظ قرار دارند را چگونه می‌توان مدیریت نمود؟
• آیا با محدودیت‌هایی مواجه هستم؟
• آیا باید به متخصص دیگری نیز مراجعه کنم؟
• در صورت استفاده از دارو آیا داروی کلی وجود دارد؟
• آیا بروشوری وجود دارد که با خود به خانه ببرم؟ چه وب‌سایت‌هایی را برای کسب اطلاعات بیشتر پیشنهاد می‌کنید؟

علاوه بر این سؤالات، از پرسیدن سؤالات احتمالی دیگر که در ذهن‌تان است نیز نهراسید.

سؤالات احتمالی پزشک از شما

پزشک هم از شما سؤالاتی می‌پرسد. برای سؤالات این‌چنینی آماده باشید:

• آیا بیماری یا مشکلات دیگر هم دارید؟
• آیا با مشکلات جنسی دیگر هم روبه‌رو هستید؟
• آیا تمایلات جنسی‌تان تغییر کرده؟
• آیا درحین خود ارضایی، با شریک جنسی‌تان یا حین خواب، انزال دارید؟
• آیا در حین رابطه جنسی با همسرتان مشکل دارید؟
• آیا همسرتان مشکلات جنسی دارد؟
• آیا به اضطراب، ناراحتی یا استرس دچار هستید؟
• آیا به مشکلات روانی دچار هستید؟ در صورت مثبت بودن آیا دارو یا مشاوره روانی دریافت می‌کنید؟
• اولین بار چه زمانی متوجه مشکلات جنسی خود شدید؟
• اختلال نعوظ شما همیشه رخ می‌دهد یا گاهی اوقات، یا به‌ندرت؟
• آیا از داروها، مکمل‌ها یا داروی گیاهی استفاده می‌کنید؟
• آیا الکل می‌نوشید؟ اگر بله چقدر؟
• آیا مواد مخدر مصرف می‌کنید؟
• چه چیزی شرایطتان را بهبود می‌بخشد؟
• چه چیزی شرایطتان را بدتر می‌کند؟

باورها و حقایقی درباره اختلال نعوظ

درباره اختلال نعوظ، باورهای غلط زیادی وجود دارد که می‌تواند سلامت افراد را به خطر بیاندازد. در این بخش با ارائه برخی از باورهای اشتباه، توضیحات مربوطه و شکل صحیح آن‌ها را ارائه می‌کنیم.

تاثیر سن افراد در اختلال نعوظ

باور عمومی 1: اختلال نعوظ با افزایش سن رخ داده و باید با آن کنار بیایید.

حقیقت: اگرچه این مشکل در مردان مسن بیشتر دیده می‌شود اما به این معنا نیست که باید با آن زندگی کنید. مردان مسن هم می‌توانند همانند مردان جوان نعوظ را تجربه کنند. بنابراین در این مسئله هیچ‌چیز غیرطبیعی دیده نمی‌شود. افراد مسن هم می‌توانند همانند بقیه این لذت را تجربه کنند.

باور عمومی 2: اختلال نعوظ بر مردان جوان تأثیر ندارد.

حقیقت: اگرچه اختلال نعوظ در مردان بالای 75 سال بیشتر دیده می‌شود اما ممکن است در هر سنی رخ دهد.

اختلال نعوظ و سلامت عمومی

باور عمومی 3: اگرچه این اختلال ناراحت‌کننده است اما چیز خطرناکی درباره آن وجود ندارد.

حقیقت: اگرچه این اختلال خطرناک نیست اما می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات جدی مانند دیابت یا مشکلات قلبی باشد. در صورت داشتن این مشکل حتماً باید با پزشک مشورت کنید. زیرا هم مشکل جنسی‌تان رفع شده و هم در صورت داشتن مشکلات دیگر برای درمان آن‌ها هم اقدام می‌کنید.

باور عمومی 4: اگر به اختلال نعوظ دچار هستید حتماً به همسرتان میلی ندارید.

حقیقت: عوامل بسیاری بر اختلال نعوظ تأثیر می‌گذارند. اگرچه عدم علاقه به شریک جنسی‌تان ممکن است یکی از این عوامل باشد اما احتمالاً مشکل چیز دیگری است.

اختلال نعوظ می‌تواند به دلایل زیر ایجاد شود:

• مشکلات قلبی مانند فشارخون بالا و تصلب شرایین
• دیابت (حدود 35 الی 50 درصد مردان مبتلا به دیابت به اختلال نعوظ دچار می‌شوند)
• داروهای فشارخون، اضطراب و افسردگی
• مشکلات عصبی مانند بیماری پارکینسون و ام‌اس
• مشکلات هورمونی
• مشکلات روحی مانند استرس، اضطراب و افسردگی
• مصرف سیگار و الکل
• برخی از انواع جراحی پروستات و مجاری ادراری

درمان اختلال نعوظ

باور عمومی 5: تنها راه درمان اختلال نعوظ قرص است.

حقیقت: برای درمان این مشکل راه‌های مختلف وجود دارد. داروهای تأییدشده وزارت بهداشت می‌تواند مشکلات بسیاری از مردان را درمان کند، مانند داروهای خوراکی، تزریقی یا شیاف و پمپ‌هایی که روی آلت تناسلی قرار می‌گیرد. اگر اختلال شما در صورت بیماری‌هایی نظیر فشارخون بالا ایجاد شده با حل آن مشکل اختلالتان درمان می‌شود. اگر اختلال نعوظ شما از عوارض داروهای دیگر است با پزشک صحبت کنید تا داروی دیگری را به کار ببرد. پیش از مشورت با پزشک داروی خود را متوقف نکنید.

حتی می‌توانید در سبک زندگی خود تغییراتی ایجاد کنید. برای مثال می‌توانید سیگار را ترک کرده، وزن خود را کاهش داده و مصرف الکل را کاهش دهید.

اگر این اختلال درنتیجه اضطراب به وجود آمده می‌توانید به روان‌پزشک مراجعه کنید. برای این کار از روان‌پزشکان خبره کمک بگیرید. دستگاه‌های واکیوم و جراحی نیز می‌تواند این مشکل را حل کند.

باور عمومی 6: با کمک داروهای گیاهی یا مکمل‌ها و بدون کمک پزشک می‌توان این مشکل را حل کرد.

حقیقت: استفاده از مکمل‌ها با ریسک و خطر روبه‌رو است. زیرا بسیاری از این مکمل‌ها ترکیبات مشخص و شناخته شده ندارند. بنابراین ممکن است حاوی ترکیباتی باشند که با داروهای دیگرتان تداخل ایجاد کند. اگر به پزشک مراجعه نکنید ممکن است به بیماری‌هایی مانند دیابت یا بیماری قلبی دچار باشید که شرایط را بدتر کند.