10 فیلم که نقش مکمل آن از نقش اصلی موفق‌تر ظاهر شدند
برای تولید یک فیلم باکیفیت جزئیات بسیار زیادی باید در نظر گرفته شوند، مانند فیلم‌نامه، فیلم‌برداری، کارگردانی و مهم‌تر از هر چیزی، بازیگری. به همین دلیل است که همیشه بازیگران بیش از تمام عوامل پشت‌صحنه به یاد می‌مانند. گاهی اوقات بهترین بازیگر یک فیلم بازیگر نقش اصلی نیست. برای همه ما پیش آمده که پس از دیدن یک فیلم از بازیگران نقش مکمل رضایت بیشتری داشته باشیم، تا بازیگران نقش اصلی. در اینجا فیلم‌هایی را به شما معرفی می‌کنیم که بازیگران نقش مکمل از بازیگران نقش اصلی بهتر ظاهر شدند.
10. سکوت بره‌ها، آنتونی هاپکینز
همه ما با دیدن این فیلم از دکتر لکتر ترسیده‌ایم. آنتونی هاپکینز در این فیلم به‌خوبی در نقش یک آدم‌خوار باهوش که همیشه از بقیه یک قدم جلوتر است ظاهر می‌شود. او پیش از زندانی شدن یک روان‌شناس بود که بیماران جالبی داشت. او با خود یک اعتمادبه‌نفس و جذبه خاصی به فیلم می‌آورد که نه‌تنها خیره‌کننده بلکه نفس‌گیر است. صحبت‌های او با کلاریس گویای این حقیقت هستند.
جودی فاستر در یک مصاحبه عنوان کرد که او و هاپکینز همیشه به‌وسیله شیشه با میله از هم جدا بودند. بااین‌حال فاستر تأیید کرد که از هاپکینز ترسیده بود. البته منظورمان زیرسوال بردن جودی فاستر نیست (زیرا خود هاپکینز هم معتقد بود که از فاستر تأثیر می‌گرفت)، بلکه منظورمان این است که با یادآوری فیلم سکوت بره‌ها هاپکینز اولین فردی است که به یادش می‌افتیم.
9. پسرعمویم وینی، مریسا تومه
چگونه می‌توان از او نام نبرد؟ انرژی، طنز و تأثیری که او با خودش به این فیلم می‌آورد غیرقابل‌توصیف است. در این فیلم دو دوست تصمیم می‌گیرند در یک فروشگاه کنار جاده توقف کرده و تصادفاً یک قوطی تن می‌دزدند و سریع دستگیر می‌شوند. آن‌ها که بسیار ترسیده و گیج شده‌اند متوجه می‌شوند که برای قتلی که در همان روز در آنجا رخ‌داده بازداشت شده‌اند.
وینی (Joe Pesci) یک قاضی است و متأسفانه تنها کسی است که می‌تواند قوانین سفت‌وسخت خانواده را تغییر دهد. مونالیزا ویتو (Marisa Tomei) که در این سفر با او همراه شده به‌زودی همسرش می‌شود. تومه به‌خوبی توانست مهارت‌های بازیگری خود را در این فیلم به نمایش بگذارد و به همین دلیل جایزه اسکار دریافت نمود.
8. فهرست شیندلر، رالف فاینز
همه ما می‌دانیم که نشان دادن واقعه هولوکاست یکی از دشوارترین کارهایی است که شاید هر کارگردانی نخواهد به این کار دست بزند. بااین‌حال استیون اسپیلبرگ با تولید این فیلم در سال 1993 به این مهم دست زد. وقایع نشان داده شده در این فیلم آن‌قدر صادقانه که زیبا است که تنها کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که تمام جزئیات این شاهکار را ستایش کنیم. یکی از نقاط قوت این فیلم بازی‌های درخشان آن است. احتیاجی به گفتن نیست که بازی لئام نیسان در نقش اسکار شیندلر یک شاهکار است. بااین‌حال رالف فاینز در نقش آمون گوت ظالم نیز چشم‌گیر است. وفاداری او به نقش اش تأثیرگذار و حتی رعب‌آور است.
در یکی از صحنه‌ها می‌بینیم که او از تخت بلند شده و از بالکن اتاق اش مردم را شلیک می‌کند (کاری که او در حقیقت انجام داد). او در یکی از مصاحبه‌هایش عنوان کرد که برای حاضر شدن در این صحنه به غرایزش پناه برد. “در آن لحظه مانند پسربچه‌ای بودم که می‌خواهد به سمت هدف روی دیوار یک تیر پرتاب کند. خوردن تیر به هدف یک رضایت خاص ایجاد می‌کند. مانند یک پسربچه که به سمت یک پرنده نشانه گرفته و تیرش به هدف خورده، سپس مقابل پنجره می‌ایستد و از دیدن شکارهایش لذت می‌برد.” بنابراین تعجبی ندارد که او چگونه توانست این صحنه را از آن خود کند.
7. جایی برای پیرمردها نیست، خاویر باردم
افرادی که این فیلم از برادران کوئن که در سال 2007 اکران شد را دیده‌اند نمی‌توانند نقش‌آفرینی‌های درخشان آن را فراموش کنند. در این فیلم خاویر باردم نقش منفی را بر عهده داشت. او در این فیلم به‌راحتی توانسته بیننده را شوکه کرده و تحت تأثیر قرار دهد. باردم با صدای بم و چشم‌های بی‌روحش چنان بیننده را تحت تأثیر قرار می‌دهد که نمی‌توان پس از پایان فیلم او را از یاد برد.
6. پدرخوانده 2، رابرت دنیرو
بله درست خوانده‌اید، پدرخوانده 2 نه پدرخوانده 1. رابرت دنیرو با خود انرژی مضاعفی را به فیلم فرانسیس کاپولا آورد که به‌راحتی نمی‌توان او را فراموش نمود. قسمت دوم پدرخوانده کمی به عقب بازمی‌گردد و داستان چگونگی به قدرت رسیدن دون کارلئون و ورود او به دنیای مافیا را نشان می‌دهد. در این فیلم دو چشم‌انداز نمایش داده می‌شود. یکی چشم‌انداز مایکل (آل‌پاچینو) در زمان حال است و دیگری از دید ویتو کارلئون جوان در اوایل سال‌های 1900 در نیویورک است. همچنین کاپولا از نشان دادن جزئیات مهاجرت و چالش‌های سفر مهاجران به یک کشور جدید، ابایی ندارد.
پس‌ازاینکه دنیرو در سال 1975 جایزه اسکار را دریافت کرد، کاپولا اظهار کرد، “بسیار خوشحالم که یکی از بازیگرانم به این افتخار نائل شد و او واقعاً لیاقتش را داشت. رابرت دنیرو بازیگر بسیار خوبی است که حضور او در هر فیلمی نشانه موفقیت آن است و من از طرف او از شما تشکر می‌کنم.” دنیرو با اجرای قسمت کلاسیک داستان درخشش خود را به معرض نمایش می‌گذارد.
5. حرامزاده‌های لعنتی، کریستف والتز
این اثر موفق از تارانتینو می‌تواند دیدگاهتان نسبت به سینما را تغییر دهد. این موفقیت نه‌تنها به دلیل فیلم‌نامه و کارگردانی موفق بلکه به دلیل نقش‌آفرینی درخشان کریستف والتز در نقش منفی است. والتز نقش یک نازی را ایفا می‌کند که یهودیان را شکار کرده و به اردوگاه‌ها می‌فرستد. او واقعاً در این نقش خوش درخشیده است.
اگرچه داستان این فیلم 70 سال پیش و در فرانسه روی می‌دهد اما دیالوگ‌ها و احساسات ترسناک والتز می‌تواند بیننده امروزی را به وحشت بیندازد. برتری او در این فیلم کاملاً محسوس است. او به همین دلیل برای نقش‌آفرینی در این فیلم، جایزه اسکار بهترین بازیگر مکمل مرد سال 2009 را دریافت نمود.
4. فارغ‌التحصیل، آن بنکرافت
در آن روزها آن بنکرافت در نقش خانم رابینسون اولین عشق تمام مردان جوان بود. او زیبا و اغواگر بود اما مهم‌تر از آن یک بازیگر قدرتمند بود که در این فیلم کلاسیک از مایک نیکولاس به‌خوبی توانست در مقابل داستین هافمن نقش‌آفرینی کند. در این فیلم هافمن در نقش یک جوانی است که به‌تازگی فارغ‌التحصیل شده و باید به فکر آینده‌اش باشد. بااین‌حال بازی زیبای آن بنکرافت باعث می‌شود که ناخودآگاه به بازی او بهای بیشتری بدهیم. جالب اینجاست که بانکرافت و هافمن تنها شش سال فاصله سنی داشتند. اما بنکرافت با مهارت خود توانست به‌خوبی بیننده را به فریب بیندازد.
3. مظنونین همیشگی، کوین اسپیسی
به‌سختی می‌توان فیلمی را نام برد که کوین اسپیسی در آن ندرخشیده باشد. این فیلم از برایان سینگر برای طرفداران اسپیسی یک موفقیت بسیار بزرگ بود. این تریلر جنایی در شیوه مدرن پایان‌های پیچیده انقلابی به پا کرد و می‌توان از دیدگاه‌های مختلف آن را بررسی کرد. وربال کینت یکی از بازماندگانی است که درباره یک حادثه به پلیس‌ها گزارش می‌دهد. همه این اتفاقات زمانی رخ می‌دهد که گروهی از افراد خود را در یک قضیه مظنون می‌دانند.
بسیاری معتقدند کوین اسپیسی تنها کسی بود که می‌توانست در این نقش ظاهر شود. از دیگر بازیگران این فیلم عبارت‌اند از استفان بالدوین، گابریل بایرن و کوین پولاک، اما این کوین اسپیسی است که در این فیلم تولید شده در سال 1995 می‌درخشد.
2. رفقای خوب، جو پشی
آیا تا اینجا از این لیست رضایت داشته‌اید؟ اگر این‌گونه است پس از دیدن جو پشی در این لیست تعجب نخواهید کرد. تامی دویتو یکی از شخصیت‌های این فیلم مارتین اسکورزی است که نه‌تنها در دل اطرافیان بلکه بیننده نیز رعب و وحشت ایجاد می‌کند. پشی آن‌قدر خوب نقش‌آفرینی می‌کند که باور می‌کنید در اوقات بیکاری‌اش با مافیا زد و بند دارد. حتی بازیگران دیگر این فیلم نیز متوجه می‌شوند که پشی یک سروگردن از آن‌ها بالاتر است.
در این فیلم ستارگانی چون ری لبوتا، لورین براکو و رابرت دنیرو، نقش‌آفرینی می‌کنند. هنری هیل (لیوتا) از کودکی تلاش می‌کند که در زندگی پیشرفت کند و به درجات بالا برسد اما زمانی که به آنجا می‌رسد می‌بیند آن چیزی نیست که انتظارش را داشت. تامی دویتو و جیمی کانوی (دنیرو) نیز در این راه با او همراه هستند تا جاییکه او به یک گانگستر واقعی تبدیل می‌شود.
جو پشی در این کلاسیک سال‌های 1990 نه‌تنها به دلیل ترسناک بودنش می‌درخشد بلکه دلیل درخشش اش ترس و وحشتی است که در دل اطرافیان اش ایجاد می‌کند. جالب است بدانید که او در حین دریافت جایزه اسکار کوتاه‌ترین سخنرانی را داشت. او به روی سن رفت، به تماشاگران نگاه کرد و گفت، “باعث افتخار من است، متشکرم.”
1. شوالیه تاریکی، هیت لجر
تعجبی ندارد که بخواهیم هیت لجر را در صدر این لیست ببینیم. سری فیلم‌های بتمن از کریستوفر نولان یکی از بهترین فیلم‌های سینمای هالیوود هستند که در سال 2005 با فیلم “بتمن آغاز می‌کند” شروع شده و در سال 2008 یکی از برترین سری فیلم‌های بتمن را به هالیوود معرفی نمودند.
این فیلم از سری فیلم‌های بتمن به دلیل نقش‌آفرینی خیره‌کننده هیت لجر در نقش جوکر، در بیشتر لیست‌های نقد فیلم‌های برتر دیده می‌شود. تا پیش‌ازاین بازیگران دیگری مانند سزار رومرو، جک نیکلسون و مارک هامیل نیز نقش جوکر را ایفا کرده بودند اما هیچ‌کدام نتوانستند سیاهی شخصیت او را نشان دهند. زیبایی این فیلم در این است که از ابتدا تا انتهای فیلم در شک و تردید به سر می‌بریم و نمی‌دانیم چه اتفاقی رخ می‌دهد. لجر برای آماده کردن خود برای این نقش شش هفته خود را در اتاق یک هتل حبس کرد. او در این مدت فیلم‌نامه‌ها را مرور کرد، صداهای مختلف را امتحان کرد و خاطرات خود را نوشت.
پس از پایان فیلم‌برداری در حالی او را یافتند که در آپارتمان اش در منهتن به علت مصرف زیاد مواد بی‌هوش شده بود. او در زمان مرگ تنها 28 سال داشت. برخی معتقدند او برای اجرای این نقش جان خود را فدا کرد و البته تلاش او نادیده گرفته نمی‌شود. او در سال 2009 و پس از مرگش جایزه اسکار را دریافت نمود. بنابراین تعجبی ندارد که هیت لجر برترین نقش مکمل تاریخ سینما را ایفا نمود.
دیدگاه‌ها