10 حقیقت جالب درباره مغولستان

احتمالاً بیشتر ما تنها چیزی که درباره مغولستان می‌دانیم چنگیز خان است. البته این موضوع با توجه به تأثیر او و خاندانش بر کشورهای جهان تعجب‌برانگیز نیست، اما باید بدانید که درباره این کشور حقایق جالب دیگری هم وجود دارد. تاریخ مغولستان با اختراعات عجیب، شهرهای روان، اسب‌های کمیاب و عجیب‌ترین برنج روی زمین پیوند خورده است. پس بیایید درباره آنجا بیشتر بدانیم.

10. مغولستان یکی از قدیمی‌ترین کشورهای جهان است

مردم قبیله شیونگ نو در شمال دیوار چین عشایر بودند. اما عشایر بودن آن‌ها مانع از این نشد که یک ملت واحد بسازند و سه سال بعد در تاریخ 209 پیش از میلاد سلسله هان را به وجود بیاورند. در سال‌های اولیه این سلسله مغول‌ها دست چین را از سرزمین خود کوتاه کردند و در سال 162 پیش از میلاد در زمان سلطنت امپراتور ون از سلسله هان، مغولستان به‌عنوان یک قدرت مستقل به رسمیت شناخته شد.

“ازآنجایی‌که اقوام شیونگ نو در مناطق شمالی و سردسیر زندگی می‌کردند، به همین دلیل به مقامات دستور دادم که سالانه مقادیر مشخص غلات، طلا، ابریشم و لوازم دیگر را به شان یو (شاه) برسانند. در این صورت در تمام جهان صلح برپا می‌شود.”

البته می‌دانیم که اولین بار چنگیز خان بود که تمام اقوام مغولستان را باهم متحد کرد، اما 1000 سال پیش از او هم مردم در آن سرزمین حکمرانی می‌کردند.

9. اولین بار مغول‌ها بستنی را درست کردند

مغولستان آن‌قدر سرد بود که احتمالاً بستنی‌فروش‌های آن زمان در آنجا به یخ‌زن نیاز نداشتند و بستنی را مستقیماً از ظرف‌های رایج خارج می‌کردند. گفته می‌شود که پیش از بازگشت مارکوپولو به ایتالیا، اسب‌سواران درحالی‌که در سرمای زمستان بیابان گوبی را می‌پیماییدند در لوازمشان خامه حمل می‌کردند. در این مسیر و در حین حرکت آن‌ها خامه در دمای منفی صفر درجه یخ می‌بست.

البته مشخص نیست که آن‌ها به چه دلیلی آن را مصرف کردند اما زمانی که امپراتوری مغولستان گسترش یافت و با چین یکی شد، مغول‌ها بستنی را مصرف می‌کردند و مارکوپولو هم ایده آن را به ایتالیا برد.

8. یک پایتخت عشایری

اولان باتور برای حدود 150 سال یک پایتخت درحال حرکت بود. مسلماً برای یک قوم عشایر دشوار است که سال‌ها در یک نقطه ساکن باشند، به همین دلیل با حرکت خان تمام شهر حرکت می‌کردند. گفته می‌شود که پیش از قرار گرفتن در کرانه رودخانه سلب و تول، این شهر بیش از 25 بار حرکت کرده بود و تغییر مکان داده بود. احتمالاً به دلیل اینکه این شهر بسیار بزرگ شده بود تغییر مکان آن سخت بود. طبق سفرنامه جان بل اسکاتلندی در سال 1721:

“جایی که شاهزاده و کشیش اعظم قرار می‌گیرد ارگا نامیده می‌شود. این دو معمولاً در نزدیکی هم قرار می‌گیرند. هرکدام از آن‌ها هزاران چادر دارند که هرازگاهی برداشته می‌شوند. معمولاً تاجران چینی، روسی و ملیت‌های دیگر هم در ارگا دیده می‌شوند.”

گفته می‌شود که در زمان احداث این شهر ده‌ها هزار راهب معابد را برپا کردند.

7. بازهم قتل‌عام!

اکثر کشورهای جهان در طی تاریخ خود با قتل‌عام مواجه شده‌اند و بد نیست که به نقش چنگیز خان در یکی از آن‌ها اشاره کنیم. قتل‌عام ایرانیان توسط چنگیز خان مغول، پس از قتل‌عام ارامنه، دومین قتل‌عام بزرگ جهان محسوب می‌شود که بیش از هر سلاح شیمیایی یا وقایع دیگر، توانست جان عده زیادی را بگیرد.

چنگیز در شهر مرو با ایرانیان مبارزه کرد اما ازآنجایی‌که آن‌ها سر تسلیم فرود نیاوردند، چنگیز کشت و کشتار خود را آغاز کرد و در طی 13 روز هرکدام از جنگجویان اش باید 400 نفر را می‌کشتند. طبق گفته‌های تاریخ‌دانان یک‌میلیون نفر کشته شده‌اند.

6. آخرین بازمانده اسب‌های وحشی

اسب شوالسکی، که بر اساس نام یک فرد لهستانی که در قرن 19 بر روی این‌گونه مطالعه می‌کرد، به این اسم نامیده شد در مغولستان تاخی نامیده می‌شود. ازآنجایی‌که این اسب‌ها نادر بودند و انسان‌ها آن‌ها را شکار می‌کردند این‌گونه درحال انقراض بود، اما اکنون تعداد آن بهتر شده است.

در شروع جنگ جهانی دوم سربازهای قزاق که از ارتش چین فرار می‌کردند از سرما و گرسنگی درحال مرگ بودند و هرچه به دستشان می‌رسید را می‌خوردند، ازجمله این اسب‌های وحشی را. سرمای زمستان (40-)، تابستان داغ (40+) و افزایش جمعیت گرگ‌ها، در سال 1968 آخرین تاخی را از پای درآورد.

خوشبختانه اصطبل داران اروپای غربی این‌گونه را حفظ کرده بودند و در سال 2004، 12 عدد از این اسب‌های نایاب به مغولستان برده شد. امروزه 300 اسب وحشی در آنجا زندگی می‌کنند. همچنین در منطقه چرنوبیل هم این اسب‌ها نگهداری می‌شوند اما تعدادشان مشخص نیست.

5. بازهم کمونیسم

اگر یک کشور باشد که ثابت کند تمام سیستم‌ها در تمام کشورها به یک گونه نیست، آن کشور مغولستان است. این کشور در سال 1942 به دومین کشور کمونیست جهان تبدیل شد. این اتفاق به چند دلیل رخ داد. رهبر کمونیست مغولستان سرسپرده استالین بود. چین در مرز جنوبی قرار داشت و تجارت و دیپلماسی از طریق مغولستان به‌راحتی انجام‌پذیر بود.

مغولستان پس از پرسترویکا تصمیم گرفت این سیاست را در پیش بگیرد اما گویی موفق نبود زیرا در انتخابات سال 2016 حزب مردمی پیروز شد و نوع جدیدی از کمونیسم اجرا شد. سیاست‌مدار مغولی، نامبارین انخبایر، باوجود ترس از سرکوب اجتماعی، اظهار داشت که کمونیسم او از نوع جدیدی است. “این سیاست‌مداران هیولا نیستند بلکه از جنس مردم‌اند، ما فقط می‌خواهیم در یک جامعه متمدن، توسعه‌یافته و دموکراتیک زندگی کنیم.”

4. یک مکان آرام برای فرار کردن از همه

در مغولستان در هر کیلومترمربع یک نفر زندگی می‌کند بنابراین اگر نویسنده، ضد اجتماع و تارک‌دنیا هستید و می‌خواهید از انسان‌ها دور باشید بهتر است به مغولستان بروید. مشکل اینجاست که با فردی که یک کیلومترمربع با شما فاصله دارد می‌خواهید چه‌کار کنید. بکشیدش؟ رهایش کنید تا در سرمای 30- درجه یخ بزند؟ و یا با او مبارزه کنید؟

خوشبختانه مغولی‌ها مهمان‌نواز هستند. در مغولستان رسم است که مهمان را با چای شیر پذیرایی می‌کنند زیرا تا خانه بعدی فاصله زیادی است.

3. مجسمه رهبر بزرگ، قاتل خون‌خوار، و شاید هم جدتان

مجسمه 40 متری چنگیز خان در خارج از اولان باتور قرار دارد. او اگرچه این کشور را بنا نهاد اما افراد بسیاری را نیز به قتل رساند. این موضوع همانند این است که مجسمه لنین در سیاتل باشد، درست است که برخی تصور کنند آن فرد شخصیت جالبی داشته اما به‌هرحال یک قاتل به شمار می‌رفت.

به‌هرحال در قرن 12 همه‌چیز متفاوت بود و کشتن افراد یک امر طبیعی به شمار می‌رفت. تمام مغولی‌ها به این مجسمه افتخار می‌کنند و چنگیز خان را همانند یک قهرمان، یک پدر و خدایشان دوست دارند. آن‌ها معتقدند که تمام مردان بزرگ تاریخ، مانند لینکلن، هیتلر و ژولیوس سزار، که کشورشان را به جایگاه رفیعی رساندند، افراد ظالمی بودند.

2. عجیب‌ترین رالی روی زمین

رالی‌های بزرگ دنیا را فراموش کنید زیرا عجیب‌ترین رالی روی زمین در مغولستان قرار دارد. در این رالی خودروی شما باید کمتر از یک لیتر باشد، مگر اینکه برای شوخی خودرویی مانند آمبولانس را سوار شده باشید. می‌توانید موتور هم برانید اما باید کمتر از 125 سی‌سی باشد.

ستارگانی مانند ایوان مک گروگر و چارلی بورمن با خودروهای بی ام وی که 10 برابر نیرومندتر هستند، در مغولستان سفر کردند اما نتوانستند سراسر کشور را بگردند.

به‌طور خلاصه باید گفت که باید دیوانه باشید که بخواهید در رالی مغولستان شرکت کنید و در آن صورت لایق مرگ هستید. از سال 2004 تنها دو تن توانسته‌اند از پس آن بربیایند. اما این رالی میلیون‌ها پوند درآمد دارد که به خیریه تعلق می‌گیرد.

1. جلگه‌های وسیع

برای افرادی که در جوامع مدرن زندگی می‌کنند دیدن قزاق‌هایی که در جلگه‌های وسیع با کمک عقاب شکار می‌کنند می‌تواند شگفت‌انگیز باشد. بیش از 4500 سال است که مردم این منطقه برای شکار از این پرندگان استفاده می‌کنند. این حقیقت نشان‌دهنده حفظ فرهنگ و سنت‌ها در این کشور است.

یکی از داستان‌های معروف مغولی ازاین‌قرار است که یک شکارچی عقابی داشت که هشت سال با او بود و سپس آن را آزاد کرد. یک روز که با دوستانش اسب‌سواری می‌کردند در آسمان دو عقاب دیدند. مرد شکارچی گفت “آن عقاب من است”. اما دوستانش به او خندیدند. ناگهان مرد با صدای بلند سوت زد و عقاب پایین آمد و جلوی پاهای مرد بر زمین نشست.